De recente schilderijen van Veerle Beckers (°1976) zijn oefeningen met verf en vorm die betrachten om op een meer geconcentreerde manier naar de wereld te kijken. Een wereld die ze zelf op beeld vastlegt via foto’s of die ze aantreft in boeken en in de beeldcultuur die ons omringt.
Soms zijn het beelden van een vergane wereld die gedocumenteerd is in geschiedenisboeken en soms gaat het om beelden van de kleine sporen die de geschiedenis achterlaat in het dagelijks leven: in spleten en kieren van een muurtje langs de straat, in oude planken die je vindt in een container van afbraakwerken, tussen de oude ‘schatten’ die je aantreft op rommelmarkten of tussen de voorwerpen die uitgestald staan in een stoffig museum: een stukje textiel, een stukje gekleurd karton, een mooie tak van een plant, een oude vlieger.
Deze objecten, en de beelden die daarop vastzitten, zweven tussen heden en verleden. Ze zijn hier en nu, en tegelijkertijd hangt er een hele geschiedenis aan vast. In grote gebaren of in kleine details getuigen ze van een vorm van verval en van de onmogelijkheid om daaraan te ontkomen. Het is de emotie die daarop vastzit die Veerle Beckers wil vatten en weergeven in haar werk.
Om dit op een heldere en directe manier te kunnen doen ontrafelt Beckers eerst de beelden om ze van enkele betekenislagen te ontdoen. Vervolgens reconfigureert ze die beelden in haar schilderijen zodanig dat vorm en inhoud in een nieuwe verhouding ten opzichte van elkaar komen te staan en voor zich gaan spreken.
Ze zoekt in haar schilderijen naar hetgeen Jeanette Winterson in haar boeken nastreeft met woorden: ‘Go back to where the words began and throw them up through time until they catch in a new mouth and speak again.’ Teruggaan naar de essentie van een beeld, hetgeen daar aangetroffen wordt zodanig dooreenschudden tot vorm en inhoud opnieuw in de plooi vallen – een nieuwe plooi – en voor zich gaan spreken.
De schilderijen van Beckers worden daardoor bevreemdend en ondermijnen het gevoel van herkenning. Wat je ziet is niet wat het lijkt. Er zit altijd iets ‘verdraaid’ en dat is de aanzet tot een nieuw verhaal, een nieuwe blik op de wereld.
donderdag 20 januari tot vrijdag 1 april 2022.
Schouwburg Noord
Nieuwdreef 135
2170 Merksem
Foto: www.schouwburgnoord.be