Steeds meer mensen kopen hun voeding liever rechtstreeks van de landbouwer. Zo zijn ze zeker dat het product vers, vlakbij en met kleine ecologische voetafdruk geteeld is. Boeren vatten die koe maar wat graag bij de horens want dankzij die zogeheten korte keten krijgen zij een eerlijke prijs voor hun kweek. Veeteler Hendrik Verhaert (38) en zijn vrouw Ann schoolden zich bij tot slager om het vlees van hun met hart en ziel verzorgde koeien eigenhandig te verwerken en verkopen. Hun beste klanten zijn havenwerknemers. “Een kilometer of tien hier vandaan hadden mijn grootouders hun boerderij en toen die moest verdwijnen, zijn zij uitgeweken naar een andere boerderij in het centrum van Kallo. Later nam mijn vader ze over en omdat mijn vrouw Ann ook uit een echte landbouwfamilie komt, hebben we ons nooit vragen gesteld en de traditie verder gezet. Als landbouw in je bloed zit, kom je daar automatisch in terecht. Onze familie is goed gekend in de streek, dus wilden we hier graag blijven. Maar omdat de boerderij ingesloten ligt, was er geen groeimogelijkheid. Die uitbreiding drong zich wel op, dus besloten Ann en ik om uit te breiden naar een tweede locatie buiten het centrum, dichterbij de natuur en de haven. Sinds 2014 zijn we hier met onze nieuwe stallen geïnstalleerd. Onze weides liggen versnipperd in Doel, Kieldrecht, Verrebroek en Meerdonk, ook dat moet je erbij nemen in deze streek. Als je rond de Waaslandhaven lichtbruine koeien ziet, zijn die waarschijnlijk van ons.”
Zorgzaam koeienras groeit gelukzalig op
“Dat koeienras heet Blonde D’ Aquitaine en daar komt onze naam Aquitaine Puur vandaan. Mijn ouders hebben 25 jaar geleden beslist om naar dat ras over te schakelen. Voornamelijk omdat dat ras gekend is voor zijn natuurlijke geboortes. Nog typisch aan het ras is hoe toegewijd de moeders hun kalveren grootbrengen. Dat is echt knap om te zien. De moeders likken het pasgeboren kalf direct schoon, ontfermen zich erover, zogen het en je ziet ze vaak knuffelen.”
“Groot en klein samen hebben we zo’n 450 koeien. We hebben daar zeker een band mee, maar zij zijn in de eerste plaats onze bron van inkomsten. Ze krijgen hier de beste zorgen: lekker eten, een comfortabele en ruime stal en grote weides. Wanneer je in de stal komt, zie je direct dat ze op hun gemak zijn. De dieren herkennen ons ook. Als er tijdens de afhaaldagen klanten in de stal komen, zetten ze altijd een stap achteruit. Als wij het zijn, blijven ze rustig staan.”
“Het slachten hoort erbij en als we de dieren goed verzorgd en in goede conditie zien vertrekken, zijn we trots op ons werk. Zeker als je een mooi karkas ziet terugkomen. Dat maakt de cirkel rond: we hebben ze zien geboren worden, opgroeien, afmesten en dan zie ik het als een eer om het eindproduct te versnijden, verwerken en te verkopen.”
Boer wordt slager
“Zodra we naar hier uitbreidden, wisten we dat ook hier weinig groeimogelijkheden zouden zijn. Vandaar het idee om het vlees zelf te verwerken en verkopen. Eerst moest ik in avondschool een opleiding tot slager volgen en die was redelijk intensief. Nu ik twee jaar bezig ben, heb ik de stiel goed beet. Administratief was het evenzeer een hele kluif om alle vergunningen geregeld te krijgen, maar het is iets waar we veel voldoening uithalen. We zijn blij dat we dit gedaan hebben en dat we regelmatig dezelfde gezichten zien langskomen. We merken dat de korte keten de mensen meer aanspreekt dan voeding waarvan ze niet weten waar ze vandaan komt. Ten tweede verkoopt de kwaliteit van het vlees zichzelf. Wie het vlees proeft bij vrienden, wil het ook. Vlees van de Blonde D’ Aquitaine is heel anders dan doorsnee rundvlees. Het smaakt zwaarder, het kleurt donkerder en het is zeer mals. Genetisch is het vlees ook cholesterolarm. Je hebt er als veeteler juist meer werk aan en moet meer ruimte voorzien. Maar net die eerlijke en natuurlijke kweekwijze van onze koeien spreekt onze klanten aan.”
Aangepast aan havenklanten
“Alles gebeurt in de polders. Onze koeien grazen op blijvend grasland, dat zijn gronden die geen andere bestemming mogen krijgen. Het andere voeder bestaat veelal uit restproducten van onder anderen suikerbieten, aardappelen, peren en granen. Je zou bijna zeggen dat wij een recyclagebedrijf zijn (lacht). Onze keten is zo kort als een keten kan zijn. De enige ecologische impact is de rit van en naar het slachthuis. Met andere woorden: ons vlees kan je eten zonder schuldgevoel.”
“De haven is onze beste klant. Blijkbaar is het bij enkele bedrijven traditie om in het weekend of als er iemand verjaart een barbecue of andere eetgelegenheid te geven. Het vlees bestellen ze bij ons, want het is vlakbij. Daar spelen we met onze maandelijkse ophaaldagen op in. Elke eerste vrijdag van de maand zijn we open van half drie tot acht uur ’s avonds. Zo kan elke shift op de terugweg langskomen. Willen ze toch later op de avond ophalen, kan dat altijd afgesproken worden. Op die manier brengen we de haven en de boer bij elkaar. Op de maandelijkse afhaaldagen hoef je overigens niets te kopen. We willen de landbouw dichtbij de buurt brengen, dus wie gewoon eens naar de koeien wil komen kijken, ontvangen wij even graag. Wij vinden de afhaaldagen echt tof. Zoveel mensen zien, dat schept een band en dat heb je als ‘gewone’ landbouwer toch veel minder. Al dat positivisme tegenover ons concept maakt het harde werk de moeite waard.”
Foto’s: www.havenhelden.be