Zuidpool-residente Laura Vroom brengt een speels én aangrijpend portret van ‘een’ ouderdom. Hoe ga je om met vergankelijkheid en verlies? Bieden herinneringen troost? Is het beter je te verzetten of je over te geven? “Ik benader ouderdom niet vanuit een politieke of sociaal-maatschappelijke invalshoek. Ik probeer een existentiële zoektocht in kaart te brengen door de ervaring van oud zijn te ontleden.”
Ze wrijft met haar natte vinger over een badkamertegel.
Dat veroorzaakt een piepend geluid.
/
Ze zit hier
op een stoel
in deze stad
in dit land
op dit stukje aarde
scheert ze door de ruimte
voor even
voor nu.
/
Er vloeit bloed
van haar darmen
via haar poortader
haar lever binnen.
/
De ketel fluit.
Aan de hand van anekdotes, herinneringen, observaties en overpeinzingen neemt Laura Vroom de kijker mee op een absurde en poëtische gedachtestroom.
Hoe ga je om met vergankelijkheid en verlies?
Bieden herinneringen troost?
Is het beter je te verzetten of je over te geven?
Met “Langzaam gleed een berg het dal in” schetst Laura Vroom het portret van een ouderdom.
Foto: Kahil Janssens
www.zuidpool.be