Koen was de hoofdredacteur van het tijdschrift Den Brabo later is dit een Web-Site geworden. De Web-site had een goede reputatie waar zelfs de stad Antwerpen info ging bij op zoeken. Koen was een onschatbare informatiebron en wist veel over de stad Antwerpen, hij wist gewoon alles over zijn Wereldstad.

Hij was een fantastische journalist en was gekend om zijn Nederlandstalige taalvaardigheid zowel schriftelijk als mondeling en zetten overal de puntjes op de i. Ook voor Uitgeverij Berghmans verbeterde hij vele boek uitgaven.

Hij was Typograaf bij de Gazet van Antwerpen, Stichter Mechelse Vereniging voor Archeologie, Stadsjournalist en kreeg een A-Diploma en een Aantwaarpse Awaard,

Zijn gevoel voor humor had wel speciale tintjes, die je evenveel konden raken, kwetsen of zelfs doen lachen. Alsook zijn aparte, vreemde soms komische invalshoek voor humor waar hij zich tijdens zijn ziekte aan optrok,

In 2007 werd hij ziek en voelde pijn in zijn keel en aan de linkerkant van zijn mond, maar ja, dit zou volgens hem wel over gaan, zijn motto was ” ONKRUID VERGAAT NIET “. Maar beter is dit nooit geworden en meer en meer kreeg hij hinder van zijn ziekte. Hij kreeg moeilijkheden met eten en slikken.

Vrijdag 5 oktober 2018, hij voelde zich goed op deze dag, het was zonnig, en op deze zon was hij zo verliefd, de warmte deed hem goed en hij besloot een wandeling te maken om in de supermarkt een fles bubbels te gaan halen, dit om zijn overwinning van zijn ziekte  8 jaar geleden te vieren. Hij is op zijn bed gaan liggen en sliep vredig in.

Op 12 november 2018 stelde men vast dat Koen Cauwenberghs overleden was.

Het afscheid is een geboorte van een herinnering. 
Een geest had hij zo sterk als een beer, 
Een lichaam uiteindelijk toch zo teer, 
Een wijsheid had hij niet te evenaren,
Een wilskracht haast niet te bedaren,
Een vechtlust ze was bijna niet te temmen,
Alleen dat bovenmenselijke kon zijn leven remmen.
Nooit meer die bulderende gesprekken en uitingen
Geen sterke verhalen meer
Nooit meer zijn scherpe humor
Geen nieuwe en fantastische ideeën meer
Nooit dit van begrijp je wat ik bedoel?
Niets meer…….Nooit meer

Belangrijkste hier is niet alleen de weg die je hebt gegaan, maar ook de sporen die je achter je laat.

Cor Blancke