Il Colore Nascosto Delle Cose, is weer zo’n echte Italiaanse filmprent waar je niets kan op afkeuren, een simpel dagelijks verhaal zonder superhelden, actie of overdonderende scènes, maar dat je zal pakken op alle gebied door de wijze hoe het naar u gebracht wordt. Een verhaal, een film, die begint en u als toeschouwer zeker wil weten hoe dit eindigt. Sterk in beeld gebracht en menig maal zo pakkend dat je met een krop in de keel en misschien een traantje zal weg kinken. Dit verhaal over liefde maar een speciale liefde die je niet zo ineens kan indenken gaat over Teo is een typische gladde, charmante creatieveling uit het reclamewereldje, een womanizer die met volle teugen van het leven probeert te genieten. Emma is sinds haar 16de blind, maar heeft het tot osteopaat kunnen schoppen. Ze is mooi, levenslustig en heeft een druk sociaal leven. Bij hun eerste ontmoeting is Teo gecharmeerd door haar sexy stem. Uit nieuwsgierigheid, maar ook omdat hij aangetrokken is tot haar, vraagt hij haar op een date. Emma is te intelligent en bijdehand om zich aan de illusie over te geven. Tegen alle verwachtingen in is het Teo die verslaafd is en juist dit geeft een liefde die niet zo alledaags is, en wie kan dit natuurlijk niet beter verfilmen als de Italiaanse Filmwereld. Goed camerawerk, mooie beelden, goed geacteerd niets ontbreekt er aan deze film en mag voor mij gerust tussen de filmprijzen vallen. Een film waar je ten volste twee uur kan van genieten.
Regie: Silvio Soldini
Cast: Valeria Golino, Adriano Giannini
Muziek: Gianluigi Carlone
Genre : Drama/Romantische
Specificatie: 1 u 55 min
Distributie: