In het betoverende sprookjesbos heerste er een magische harmonie, waar de prins zijn geluk vond met niet één, maar drie betoverende prinsessen die allemaal herkennen als, Sneeuwwitje, Assepoester en Doornroosje. De lucht was gevuld met de zoete geur van bloemen, vogeltjes fluiten en de bomen fluisterden eeuwenoude verhalen die in dit sprookjesbos gebeurde. Dit verhaal werdt uitgeschreven door Auteur Vicky Verspillen en geregisseerd door Wim Loots.
Op een dag liep er een rood gekleed meisje door het bos, het is Roodkapje. Al hoorde zij alle dieren vredig in de bomen klimmen, tussen de bladeren ritselen, vogeltjes sjilpen, was het voor Roodkapje een barre dag, het was voor haar genoeg geweest om alle dagen met deze mand vol koekjes naar haar oma te gaan brengen en alle gevaren in het bos te trotseren. Pinokkio, het houten mannetje, is het ook beu van zijn verdere leven in houterige toestanden verder te gaan. Hij wil er alles aan te doen om toch maar een echte man te worden van vlees en bloed, omdat hij verliefd is op Sneeuwwitje. Dan is er ook een Prins, een sprookje zonder Prins is geen sprookje, maar deze Prins is niet deze op zijn witte Paard, maar lijkt wat nors. Omdat er in sprookjes ook Prinsessen verschijnen, en zo is dat in ons verhaal niet anders, kwamen de schrijvers niet overeen welke Prinses ze zouden nemen, besloten ze dan van de drie allerbekendste in het verhaal te laten verschijnen. Zo doet Assepoester, De schone Slaapster (Doornroosje) en Sneeuwwitje hun intrede. Maar omdat er maar één Prins is, en niet genoeg vrijwilligers om een Prins te speleen, besloot men onze Prins maar met de drie Prinsessen moest trouwen. Dit alles weegt zwaar op de schouders bij de Prins, Sneeuwwitje woont daar met haar zeven kleine kinderen waar ze moet voor zorgen, Doornroosje slaapt heel der dagen, weken, maanden en jaren. Assepoester zij kuist ruimt op doet zoal alles en durft ook wel eens een grove mond opzetten.
Als op een dag de zeven mijl laarzen, die klein Duimpje van de reus gestolen heeft, maar nu van hem gestolen worden, gaan de poppen aan het dansen en wordt Assepoester beschuldigd voor deze diefstal. Toch besluit de Prins dit op te lossen, je weet elk sprookje moet eindigen met een lange snuit en ze leven nog lang en gelukkig. Dit wil de Prins hier zeker niet veranderen en hij belt ‘s nachts, anders kun je niet in deze verhalen komen, naar het nummer 1001. Hier krijgt hij zijn vriend Aladin, Ali voor de sprookjes vrienden, aan de lijn. Hij weet dat Ali veel kan oplossen met zo’n wonderlampje en vraagt hem om zo vlug mogelijk over te komen om dit euvel te onderzoek en op te lossen
Aladin de vriend van de prins, bracht zo de magie van duizend-en-één-nachten naar het sprookjesbos, op zijn vliegende jet-tapijt, met geestige grappen die iedereen betoverden. De overvlucht had wat vertraging door enkele slijtage gaten die in mijn tapijt zaten. Het sprookjesbos kwam stilaan weer tot leven met zang en dans, men dacht dat alles opgelost was, maar nee een sprookje zonder Wolf…. en een Wolf blijft een Wolf al is hij opgevoed als een hond ofwel als een mens. Er komen dan ook toverdranken aan te pas en terwijl de personages zich verenigden in een vrolijke viering van hun diversiteiten, dansten en zongen de sprookjesfiguren onder de sterrenhemel, en het geluid van hun lach vulde de nachtlucht. Maar te midden van al deze vreugde rees de vraag… zouden ze allemaal nog wel lang en gelukkig leven…? en komt er een lange snuit…?
Op het hoogtepunt van de vertoning keken de sprookjesfiguren elkaar aan, en besefte iedereen dat hun geluk niet alleen afhing van betoveringen en toverstokjes, van heksen en feeën, maar ook van vriendschap, samenwerking en het koesteren van verschillen. De prinsen en prinsessen, samen met de andere sprookjesfiguren, beloofden elkaar te steunen en te waarderen, wetende dat ware vreugde in de kracht van hun eenheid lag.
En zo werd het sprookjesbos een plek waar alle personages, groot en klein, uit verschillende verhalen, samenkwamen om een nieuw hoofdstuk van vreugde en harmonie te schrijven. En terwijl de maan hoog aan de hemel stond, vervlocht het verhaal van het sprookjesbos zich in een schitterend en tijdloos avontuur, waarin ze allemaal, zonder uitzondering, nog lang en gelukkig zullen leven.
Auteur: Vicky Versprille
Regie: Wim Loots
Cast: Evy Bisschops – Jorn Meeusen – Marina Nijs – Noor Dillen – Sandro Wackenier – Sien Cuvelier – Tanja Biljaar – Youssef Boubker
In het Seeftheater te Antwerpen
Diepestraat 34