Recent onderzoek bracht aan het licht dat één van onze meest iconische akkervogels op het randje van uitsterven staat: de Grauwe gors. De voorbije 15 jaar slonk hun aantal met 95%. Uit veldwerk van de Werkgroep Grauwe gors en Natuurpunt blijkt dat de soort nog maar op vier plaatsen in Vlaanderen voorkomt. Een soortbeschermingsplan wordt onafwendbaar om te vermijden dat de onfortuinlijke akkervogel verdwijnt uit Vlaanderen.
De Grauwe gors is een buitenbeentje in het akkerland. Een uit de kluiten gewassen zangvogel, die stevige zaden naar binnen kan werken. Zijn nest maakt hij op de grond in de akkers, waar hij zijn jongen voedt met rupsen en spinnetjes die hij in de omgeving vindt.
Vroeger was hij een algemene verschijning, maar in 2003 telde de Vlaamse broedvogelatlas nog maar 850 broedparen. De achteruitgang ging snel: nog voor de broedvogelatlas gepubliceerd werd, bleek de integrale West-Vlaamse populatie al verdwenen. Vrijwilligerswerkgroep ‘Grauwe gors’ besloot daarop om de populatie, samen met Natuurpunt, nauwgezet op te volgen. In 2008 bleven er nog maar 250 koppels over in de leemstreek tussen Leuven en Maastricht.
Foto: Werkgroep Grauwe gors / Natuurpunt
www.natuurpunt.be
