Op 9 september 2018 blies Gaston Durnez, schrijver en oud-journalist, 90 kaarsjes uit. Op 8 september werd zijn nieuwe boek Een mens is maar een wandelaar aan het grote publiek voorgesteld in het Letterenhuis te Antwerpen. Rik Torfs, die de boekvoorstelling met zijn aanwezigheid vereerde, schreef er een column over in Het Laatste Nieuws.
Rik Torfs: “De titel komt uit een gedicht van Bert Decorte (1915-2009), in de jaren dertig het wonderkind van de Vlaamse poëzie, vandaag onbekend zoals het een ware dichter betaamt, miskenning en vergetelheid zijn de herfstbladeren die neerdwarrelen op zijn graf. Wat niet wegneemt dat de versregel prachtig is. Want natuurlijk is een mens maar een wandelaar. We mogen ons gelukkig prijzen dat we even op deze aarde mogen vertoeven. Daarna komen er anderen die ons zullen vergeten. Niet kwaad bedoeld. Iedere generatie is vooral met zichzelf bezig. Dat is een les voor onze leiders, politieke en andere. Wanneer er een crisis uitbreekt, is hun eerste gedachte vaak: hoe kunnen we hiervan gebruikmaken om ons eigen imago op te poetsen? Wat moeten we zeggen of doen om goed over te komen? Terwijl de vraag zou moeten luiden: hoe dienen we het algemeen belang? Niet de wandelaar is belangrijk, maar de wereld die hij heel even betreedt en vervolgens achterlaat.”
Nele Hendrickx, directeur van het Letterenhuis heette iedereen van harte welkom.
Daarna nam professor Kris Humbeeck het woord. Hij belichtte de bijzondere band van Gaston Durnez en Louis Paul Boon, een van de geportretteerden in het boek.
Na de lezing van Kris Humbeeck, namen gelauwerd journalist Rik Van Cauwelaert en Gaston zelf het woord in een interview waarin verschillende aspecten en personen uit het boek belicht werden.
De boekvoorstelling werd afgesloten door uitgever Ann Van Camp. Ze bedankte Gaston hartelijk voor de fijne samenwerking rond Een mens is maar een wandelaar.
“Hoe komt het toch dat het werk van Gaston Durnez, katholiek en tegelijk vriend van Louis Paul Boon, vandaag overeind blijft? Ik zie twee redenen. Vooreerst omdat hij een ongelooflijk goede schrijver is, een meesterlijk stilist, zonder gezochte woorden en overbodige franjes. Van een echte schrijver merk je pas hoe goed hij is als je zijn boeken opzijlegt en andere teksten leest. Weerbarstige. Verontwaardigde. Pretentieuze. Lege. En dan de tweede reden: Gaston Durnez veroordeelt niemand. Hij kijkt naar mensen en beschrijft hen. Hun woorden en gedachten flakkeren weer op in een boek dat ze zelf nooit zullen lezen. Een ogenblik lang houdt de vergetelheid haar adem in. Even zijn de Vlaamse prominenten van vroeger niet dood. Kijken is een daad van liefde.” – Rik Torfs.
Een mens is maar een wandelaar schetst een fascinerend portret van een inspirerende generatie, en indirect ook van Gaston Durnez zelf.
Na ruim zeventig jaar in de journalistiek kan Gaston Durnez terugblikken op een uitzonderlijk rijke loopbaan. In dit boek haalt hij persoonlijke herinneringen op aan mensen die in de loop der jaren zijn pad hebben gekruist. Een bont gezelschap passeert de revue, onder wie dichter Bert Decorte, schrijver Louis Paul Boon, journaliste Maria Rosseels, fotograaf Paul Van den Abeele, regisseur Robbe De Hert, politicus Theo Lefèvre en krantenmagnaat Albert De Smaele.
‘Als schrijver, dichter en journalist laat Gaston Durnez een enorme erfenis achter voor de Vlaamse journalistiek en literatuur.’ — GEERT BOURGEOIS bij het uitreiken van het Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap 2018
‘Gaston Durnez, grootmeester van het Nederlands, voorbeeld uit mijn jeugd.’ — RIK TORFS
Gaston Durnez is een Vlaamse dichter, prozaschrijver en journalist. In mei 1945, hij was toen zestien jaar, begon Durnez als journalist te werken voor De Nieuwe Standaard, later voor De Nieuwe Gids, ’t Vrije Volksblad en Het Nieuws van den Dag. Vanaf 1953 schreef hij voor De Standaard en Het Nieuwsblad. Hij verliet deze kranten slechts voor een periode tussen 1966 en 1969 waarin hij redacteur was voor de kranten van de Brabant Pers (Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad) en voor Het Volk, en literair adviseur bij uitgeverij Van In. Hij ging in 1992 met pensioen, maar hij bleef productief met columns en biografieën. Durnez was initiatiefnemer van de Encyclopedie van de Vlaamse Beweging en redacteur van Ons Erfdeel.
Op 11 juli 2018 kreeg hij het ereteken van de Vlaamse Gemeenschap van minister-president Geert Bourgois.
‘Een mens is maar een wandelaar’ is uitgegeven door Uitgeverij Davidsfonds.
ISBN: 978 90 5908 947 1 – softcover – 448 pagina’s. € 29,99.
Foto’s: Davidsfonds.