Adrien Tirtiaux stelt voor: een voetgangersbrug die het Kanaal Bossuit-Kortrijk langs de achterkant verbindt met het moeilijk bereikbare Transfo. Deze nieuwe toegang creëert een spectaculaire dramaturgie waardoor je de site ineens heel anders gaat waarnemen: de bezoeker gaat door een kuil met wilde vegetatie en belandt zo in het gonzende hart van de centrale in al haar ruwe monumentaliteit. Zoals zo vaak in de werken van Tirtiaux vertaalt het bouwprincipe de heersende spanningen in structurele elementen. De brug zelf hangt aan een enorme, sculpturale betonnen balk die ter plaatse werd gegoten. Het is een doorlaatbare houten structuur met een trap en een helling om je fiets naar boven te duwen. De brug is zo opgevat dat je de beplanting eronder zo weinig mogelijk aanraakt, terwijl die er wel doorheen kan groeien. Als je de houten structuur van de voetgangersbrug van naderbij bekijkt, zie je de verwantschap met de betonnen balk waar ze aan vasthangt: je loopt letterlijk op de bekisting waarmee de 20 meter lange betonnen balk werd gegoten. Transfo moet een evenwicht vinden tussen rendement en socioculturele activiteiten. In die context is de voetgangersbrug een bijna poëtische weerspiegeling: de tegenstrijdige dynamiek tussen de structuur van bovenaf en de natuur van onderuit is een weerklank van de klassieke tweedeling in de jongste stedenbouwkundige theorieën. Een top-downbenadering, waarbij een autoriteit beslist en investeerders inspringen, onderscheidt zich van een bottom-upbeweging, waarbij lokale gemeenschappen voor verandering zorgen en deelnemen aan het ontwerpproces. Top-down Bottom-up stelt een semipermanente infrastructuur voor waarlangs je het plekje kunt bereiken en het in zijn oorspronkelijke staat weer achterlaat.
Locatie
Transfo: een knetterende naam waar kracht uit spreekt. Hier hangt energie in de lucht, want op de imposante industriële site langs het Kanaal Bossuit-Kortrijk werd ooit op grote schaal steenkool getransformeerd in elektriciteit en stoom. Energie zit in het DNA van dit terrein, dat nu wordt uitgebouwd tot een toonaangevend kennis- en belevingscentrum rond avontuur, business, cultuur, duurzame energie en educatie. Een sterk staaltje erfgoedbehoud door ontwikkeling waarin Leiedal positief geladen energie steekt. De centrale werd in 1911 opgericht om stroom te leveren voor Zwevegem. Bijna een eeuw later ging de stekker er voorgoed uit en werd een herbestemmingsplan opgemaakt met passend respect voor de zinderende atmosfeer van deze indrukwekkende national treasure. In de majestueuze machinezaal staat een unieke collectie turbines en generatoren, vaak het tot de verbeelding sprekende decor van evenementen en zelfs tv-opnames. In het infopunt verneem je meer over het erfgoedverhaal, het herbestemmingsproject en de bezienswaardigheden. Transfo transformeert nu zichzelf en zal weer gonzen van de activiteit. Vonken spattend slaat de centrale zo de brug tussen verleden en toekomst. 
Kunstenaar
Adrien Tirtiaux (°1980, Brussel) woont en werkt in Antwerpen. Hij is opgeleid als ingenieur-architect en studeerde beeldhouwkunst en performance aan de Akademie der bildenden Künste in Wenen. Zijn interventies, in gebouwen of de openbare ruimte, draaien om één constante: het herdefiniëren van de ruimte. Tirtiaux observeert de wereld en experimenteert ermee. Via zijn installaties en constructies tracht hij onze verhouding met de omgeving te vatten en te transformeren. Ongemerkt stelt hij de daarmee samenhangende symbolische socialisatieprocessen in vraag. Hij noemt zijn ingrepen ‘contextuele werken’. Hier heeft hij vanuit een enkel punt een brug gebouwd om er verder op in te gaan: een metafoor voor de ontwikkeling van elk nieuw idee of plan.
kunstenparcours
09.07.-26.10.2020
Foto’s: www.contreilive.be / www.0090.be