Er is een grote roep naar meer rust in ons leven. We hebben 24/7 toegang tot het oneindige wereldwijde web. Technologieën stellen ons in staat voortdurend bereikbaar te zijn. Informatie stroomt binnen. Hoe stilstaan, hoe rust vinden in die kolkende drukte? Wat is innerlijke rust en is dit nastrevenswaardig?
Rust, dat is dit jaar ook het thema van de maand van de filosofie.
Als antwoord op de vraag wat hij van het thema van de maand van de filosofie vond, bond de filosoof Frank Vande Veire er geen doekjes om: “Ik kan mij sinds jaar en dag niet van de indruk ontdoen dat de filosofie, voor zover ze meesurft op al dat ‘melancholisch’ gezoek naar een nieuwe innerlijkheid, inkeer, rust, ‘verdieping’, ‘spiritualiteit’, ‘authenticiteit’ enzovoort, onvermijdelijk in de kitsch belandt. Het soort boeken dat dit gezoek cultiveert, vervult inderdaad een behoefte. Maar het is niet de taak van de filosofie om behoeftes te bevredigen, maar om erover te reflecteren.” Voilà, laten we met zo’n haakse stelling de aftrap geven voor de maand van de filosofie. Want het is ook de taak van de filosofie om de vraag te stellen wat onrust betekent. Ligt die onrust niet vooral in het feit dat we geen meester meer zijn van onze eigen tijd en dat we dus opgejaagd worden door de manier waarop onze samenleving vandaag is georganiseerd? Wat moeten we met dat gebrek aan zelfbeschikking dat ons zo onrustig maakt? Lang niet alle mensen hebben de luxe van een time-out. Als ze tenminste hun kinderen willen voeden, voor hun bejaarde ouders willen zorgen en een dak boven het hoofd willen.
Is rust echt een keuze? Kan iedereen die keuze maken?
We kunnen deze onrustige gedachte nog wat verder trekken. Moeten we rustig blijven bij de grote uitdagingen waar we vandaag voor staan: de ruk naar rechts, het klimaatprobleem, discriminatie, sociale dumping en de onmenselijke behandeling van vluchtelingen… Zal gelatenheid de wereld redden? Of verwarren we nu ten onrechte rust met berusting? Bij de oude Grieken beschikte de gevleugelde god Chronos, symbool voor de meetbare tijd, over de kloktijd. Maar Chronos had een pendant: Kairos, de god van het juiste ogenblik. Kairos symboliseert de tijd die van ons is. Wanneer we opgaan in dat magische moment van bezieling. Zo’n moment dat inzicht brengt en een voorwaarde is voor denken, creativiteit en verbeelding. Of ons tot actie beweegt. Nu. Springen. Nu. Stoppen. Nu. Anders doen. Zodat we samen met ons leven en onze wereld, ook onze tijd terug kunnen nemen. Laten we voor die moeilijke uitdaging in de maand april even samen de tijd nemen.
De Groene Waterman | Wolstraat 7 | 2000 Antwerpen | Tel. 03 232 93 94
Openingsuren: van maandag t.e.m. zaterdag – van 9.30 u. tot 18 u.
www.groenewaterman.be – groenewaterman@groenewaterman.be
