Al sinds de ontdekking van Amerika hangt er een zweem van geheimzinnigheid rond het continent. De VS staan vol met mysterieuze tekens die verwijzen naar hun ietwat donkere oorsprong. Het waren dan ook vrijmetselaars die de fundamenten van de VS legden. Tot vandaag beheersen heel wat raadsels en mysteries de Verenigde Staten. Ik neem jullie mee op een trip langs enkele geheimen van het machtigste land van het westen.
De Lindbergh-baby
Charles Lindbergh was in het begin van de twintigste eeuw één van de grote helden van de Verenigde Staten. De man stak als eerste de Atlantische Oceaan over met een solovliegtuig en hij werd daarmee uitgeroepen tot nationale held. Maar Lindbergh had ook een duister kantje. Lees even mee.
De ontvoering
Op 1 maart 1932 wordt de 20-maanden oude zoon van Lindbergh ontvoerd. ’s Ochtends legde de kindermeid Lindbergh Junior nog in zijn bedje. Even later hoorde Charles een geluid in de keuken. Hij beslist om niet te gaan kijken, aangezien de kans groot is dat het een wasbeer is die naar binnen gekropen was. Wanneer even later de kindermeid naar de kamer van Junior gaat om hem eten te geven, blijkt de jongen verdwenen te zijn. In de keuken treft Lindbergh een brief aan waarin staat dat zijn zoon ontvoerd werd. De ontvoerders eisen 50.000 dollar losgeld.
Lindbergh en zijn butler trekken samen op onderzoek door het huis. Ze vinden voetsporen en een ladder onder de venster van de kinderkamer. De politie wordt ingeschakeld en die vindt al snel het lijkje van de baby vlakbij het huis. Even later pakt de politie een verdachte op, een zekere Bruno Hauptmann. Een Duitse immigrant die de kost verdiende als timmerman.
De dader
Ook al blijft Hauptmann ontkennen dat hij iets met de moord te maken heeft en heeft hij een geldig alibi, toch wordt hij ter dood veroordeeld. Zaak opgelost? Volgens heel wat mensen had Hauptmann gelijk, hij was wel degelijk onschuldig. Ze wijzen in de richting van een andere schuldige: Charles Lindbergh zelf.
Het motief
Lindbergh had een duister kantje: hij was een aanhanger van het nazisme en daar maakte hij geen geheim van. Zo ging hij zelfs in op de uitnodiging van Göring om een voorstelling van de Luftwaffe bij te wonen. Eerder deed hij al antisemitische uitspraken en tijdens de Tweede Wereldoorlog pleitte hij voor de neutraliteit van zijn land.
Dat de kleine Charles Junior mentaal gehandicapt was, zou Lindbergh niet kunnen verdragen hebben. Als voorstander van de nazistische ideeën was ook hij ervan overtuigd dat zwakkelingen niet mogen overleven. Dus ook zijn zoontje niet. Daarmee zijn er vermoedens dat Lindbergh zelf achter de ontvoering van zijn zoontje zit. Het valt op dat Lindbergh meteen zelf het onderzoek in handen nam, het was hij die bevelen uitdeelde aan de politie. Daarbij komt dat Lindbergh zich vlak voor de ontvoering een tijdje afzonderde, helemaal alleen in een huis, weg van zijn familie. Beraamde hij toen de plannen van de ontvoering? Harde bewijzen zijn er tot vandaag (nog) niet
Waar is Jimmy Hoffa?
Een andere spraakmakende verdwijning uit de VS is die van Jimmy Hoffa. Als vakbondsleider zette hij de arbeiders dikwijls op tegen hun werkgever. Hij was daarmee uiteraard niet graag gezien bij de bazen. Hoffa had ook nog eens connecties met de maffia, iets waar veel mensen vragen bij hadden. Het duurde dan ook niet lang of Hoffa werd ontslagen.
Van de cel terug naar het strijdtoneel
Maar Hoffa liet zich niet zomaar uit zijn lood slaan: hij bleef onrust stoken en arbeiders opzetten tegen hun werkgevers. Dat leidde tot hevige gevechten waarin Hoffa zelf hard optrad tegen stakingbrekers. Gevolg daarvan: Hoffa verscheen voor de rechter. Ondanks de aanklachten en zijn banden met de maffia, kwam Hoffa er tot ieders verbazing van af met een lichte boete. Maar al snel werd duidelijk dat Hoffa een jurylid had omgekocht. Er volgde een nieuwe rechtszaak waarbij Hoffa veroordeeld werd tot vijftien jaar cel. Effectief.
Die effectieve celstraf werd snel verminderd toen president Nixon hem gratie verleende. Hoffa kwam vrij op voorwaarde dat hij tien jaar lang geen vakbondsleider zou zijn. Maar Hoffa zou Hoffa niet zijn als hij die voorwaarde niet gewoon aan zijn laars lapte.
Verdwijning van Hoffa
Vier jaar lang voerde hij gewoon zijn strijd tot hij op een dag van de aardbol verdween. Hij werd het laatste gezien op de parking van een restaurant waar hij een afspraak had met enkele maffiabazen. Werd hij koelbloedig afgemaakt? En zijn lichaam? Werd dat gewoon onder de grond gestoken?
Zo ging het er alleszins aan toe in F.I.S.T., een film die gebaseerd is op het leven van Hoffa. Het hoofdpersonage, dat vertolkt werd door Sylvester Stallone, werd neergeschoten in zijn eigen huis. Of het Hoffa echt zo verging, is nooit bewezen.
De geest van het Stadium of New York?
Een populaire theorie zegt dat Hoffa begraven werd onder het Stadium of New York. Onlangs deden experts daar onderzoek maar ze vonden er niets. Een andere theorie zegt dan weer dat Hoffa begraven ligt op Graceland, de voormalige stulp van Elvis Presley. Maar ook daar is geen zekerheid over.
Geldroof op een Boeing
De spectaculairste geldroof uit de recente geschiedenis dateert van 24 november 1971 en speelt zich af in … de lucht. Op vlucht 305, een korte vlucht van Portland naar Seattle.
Net nadat het vliegtuig met 36 passagiers en 4 bemanningsleden opgestegen is, geeft een man met een zonnebril een briefje af aan de stewardess met daarop: ‘Ik heb een bom bij me. Die zal ik laten ontploffen als ik geen 200.000 dollar krijg.’ Verder eist de man nog 4 parachutes. Na lang overleg, besluit men om de man zijn zin te geven. En zo geschiedde: de man laat de passagiers en 2 van de 4 bemanningsleden vrij in Seattle in ruil voor het geld en de parachutes.
Geld mee en de lucht in
De mysterieuze man beveelt de piloot om opnieuw de lucht in te gaan en om naar Mexico te vliegen. Twee straaljagers worden uitgestuurd om de Boeing te achtervolgen. Dat maakt de mysterieuze man bang. Hij beslist om het hazenpad te kiezen en uit het vliegtuig te springen met een parachute. Maandenlang werd er gezocht naar hem gezocht maar hij werd nooit gevonden.
Wie is Dan B. Cooper?
De mysterieuze crimineel boekte de vlucht op naam van Dan B. Cooper, maar of dat zijn echte naam was, weten de speurders niet. Vandaag weten we nog steeds niet wie de crimineel is. Ook al werd er wel degelijk DNA van de man gevonden op het pak en de das die hij uitdeed voordat hij uit het vliegtuig sprong. Dat DNA sprak de hoofdverdachte, een veteraan uit de Vietnamoorlog, wel vrij. In 2016 sloot de FBI de zaak definitief af.
Enkele amateur-speurders konden de zaak echter niet laten rusten. Zij konden in het bezit komen van de das en ze vonden daarop kleine deeltjes titanium, een grondstof die destijds veel gebruikt werd bij de vliegtuigbouw. Was de geheimzinnige man een ingenieur uit de vliegbouwsector? Een vraag die nog steeds onbeantwoord blijft.
Bigfoot gespot
Het waren amateurs Roger Patterson en Bob Gimlin die in 1967 Bigfoot konden vastleggen op camera. Sindsdien is de jacht op Bigfoot een gekte die de Amerikaanse grenzen overschreden heeft. De hele wereld is in de ban van Bigfoot.
Eind jaren vijftig kreeg Roger Patterson voor het eerst een documentaire te zien over Bigfoot, de verschrikkelijke sneeuwman die zich ergens in de VS zou verschuilen. Na het zien van die documentaire besliste Patterson om zelf ook documentaires te gaan maken over de natuur, over rodeo’s en over boksen. Hij vond een gelijkgestemde ziel in Bob Gimlin en samen trokken ze eropuit. Dat gebeurde ook op 20 oktober 1967. Ze reden toen naar Bluff Creek om daar de natuur te gaan filmen. Ze hoopten ook Bigfoot te kunnen zien die dag. En toen gebeurde het. Ze merkten een zwartharig wezenop. Patterson richtte zijn camera erop en hij filmde het zo goed als hij kon. Resultaat: een wazig en schokkerig beeld van een aapachtig wezen dat even uitrustte op een steen aan de oevers van de rivier, zich terug rechtzette en weg wandelt. Het filmpje duurt nog geen minuut maar het werd wereldbekend. Het waren immers de eerste beelden van Bigfoot ooit.
Maar was het wel echt de legendarische Sasquatch die op de beelden vastgelegd werd? Heel wat filmmakers, speurder en amateurs maakten intussen de film na om zo aan te tonen dat de beelden nep zijn. In het begin werden mannen in apenkostuums gefilmd, het laatste decennium kwamen er hoogtechnologische snufjes aan te pas die elke beweging tot in het kleinste detail in kaart brachten. Zo konden ze die vergelijken met de typische bewegingen van apen en mensen.
De beste kostuummakers werden gevraagd om het pak zo goed mogelijk na te maken. Ze kwamen in de buurt, maar konden nooit exact hetzelfde pak maken als wat er te zien is op de film van Patterson en Gimlin. Het duo is dan ook altijd blijven beweren dat het om een ontmoeting met de echte Bigfoot gaat.
Tekst: Carl Bries
Foto’s: www.seniorennet.be