Een hartverwarmende ode aan waar we vandaan komen, in Moeders gaat Herman van Veen terug naar de Kievitdwarsstraat in Utrecht waar hij werd geboren. Hij schrijft over zijn moeder en haar moeder, maar ook over hoe zijn dochter moeder werd en over zijn eerste viooljuf, met wie hij er een moeder bij kreeg. Over waar je vandaan komt, hoe dat je vormt en hoe je ermee verbonden blijft.

Herman van Veen (Utrecht, 14 maart 1945) is een virtuoos en veelzijdig podiumkunstenaar met een enorme staat van dienst. Geen Nederlandse artiest wordt zo gevierd in de internationale theaters als deze Utrechtse duivelskunstenaar.L’Olympia, Carré, Friedrichstadtpalast, Carnegie Hall, schijnbaar moeiteloos zingt hij zijn repertoire in vier talen. In 1965 beklom Van Veen voor het eerst het podium en sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de wereld rond.

Hij speelt viool, zingt, schrijft, componeert, regisseert, acteert, schildert en is de geestelijke vader van de wereldberoemde stripfiguur-eend Alfred Jodocus Kwak.  Van zijn hand verschenen tot op heden 176 cd’s, 21 dvd’s en een zeventigtal boeken. Van Veen zet zich al meer dan vijftig jaar actief in voor de rechten van het kind, is jarenlang goodwill-ambassadeur voor Unicef en mag zich – naast de vele internationale onderscheidingen die hem ten deel vielen- Professor Honoris Causa van de Martin Buber University Brussel/Kerkrade noemen en heeft een Eredoctoraat aan de Vrije Universiteit Brussel omwille van zijn humanitaire inzet, zijn consequente houding tegen elke vorm van onrecht en zijn verdediging van het vrije woord.

Sinds november 2012 bestaat het ‘Herman van Veen Arts Center’, gelegen in het hart van een bijna 100 hectare groot natuurgebied in Soestduinen Nederland, een centrum dat vooral jonge kunstenaars een plek wil bieden hun begaafdheden te ontwikkelen en te tonen.

Moeders:

Moeder geeft kusjes op zere plekjes. Mompelt: ‘Zul je wel voorzichtig zijn en schat, je vader had dat ook.’ Moeder wast je handen, leert je knopen knopen, veters strikken, het omkeren van dubbeltjes. Als ze boos is heeft ze altijd lichtjes in haar ogen. Fluistert: ‘Luister nooit naar goede raad, behalve die van mij.’ Is ze droef draagt ze een zonnebril. Uit haar mond vliegt ooit een vogel. Daarna wordt het in de Hema stil.

Auteur: Herman Van Veen

ISBN: 9789021340715

Prijs: €22,50

Uitgeverij: Alfabet/VBK