Met een achtjarige op ontdekking in het Zwarte Woud

Het Zwarte Woud straalt rust uit. De regio is meer dan rodebollenhoeden en koekoeksklokken. De sparrenbossen, met bomen dicht bij elkaar en donker (vandaar de naam Zwarte Woud), imponeren in het grootste en hoogste middelgebergte van Duitsland. Er is het bucolische landschap en er zijn de plattelandsgebouwen en niet te vergeten de vele vakwerkhuizen. Is dit allemaal geschikt voor kinderen? Dat wou ik uitzoeken met de hulp van de achtjarige kleindochter, leergierig en nieuwsgierig tot en met.

Een achtjarige ontdekt het Zwarte Woud

Het was de bedoeling zoveel mogelijk de te drukke locaties en sommige toeristenvallen te vermijden. Om de interesse aangewakkerd te houden kozen we een programma met niet te lange autoritten en zo beperkten we ons tot een deel van het Zwarte Woud, het deel van het Hochschwarzwald tot ruwweg de Kaiserstuhl. Eerste vereiste was een geschikte overnachtingsplaats als uitvalsbasis te vinden. Die vonden we in Breitnau, Gasthof/Restaurant Löwen, op ongeveer 1000 m hoogte. Een vriendelijk, gastvrij familiepension met kindermenu en gezellige kamers. Enig minpunt: op dinsdag en woensdag was er geen restaurantbediening.

Titisee en Hinterzarten

Het drukbezochte Titimeer (Titisee) deden we op een zeer koude dag met ijsregen en een temperatuur rond 2 graden, misschien nog een goed idee: bijna geen toeristen en heel wat souvenirwinkels, een walhalla voor een achtjarige. In 1850 ontwierp een ingenieur van de spoorwegen de koekoeksklok, vetrekkende van de wachthuisjes bij overwegen. Vrolijk versierd en het geluid van de koekoek was goed herkenbaar, maar de achtjarige zocht meer haar heil in de mooie keuze poppetjes met de traditionele rodebollenhoed.

Hinterzarten ligt maar enkele kilometers verder, in de zomer in trek voor het wandelen, ’s winters voor het langlaufen. Een bezoek aan de skischansen van het Adler-skistation is gratis en de moeite. Sinds 1982 is hier jaarlijks een zomerskischans-event. In 2004 werd het complex uitgebreid. Nu zijn er 4 schansen, de K95 en drie kleinere schansen: K15, K30 en K70 waar je optimaal kan trainen, dicht bij huis en dus ook voor kinderen. Het complex wordt 170 dagen per jaar gebruikt. In de winter desnoods met kunstsneeuw, in de zomer worden de keramische tegels besproeid met water en de plastic matten van de landing hebben dezelfde eigenschappen als sneeuw. In restaurant S’pfännle is de bediening tof en kindvriendelijk (ook kindermenu’s).

Met spoor en kabel

Een rit met de trein is altijd leuk voor een kind. De Schwarzwaldbahn is een traject dat loopt van Offenburg tot Konstanz. Vooral het stuk tussen Hausach en Sankt Georgen is spectaculair. Om het hoogteverschil te overbruggen maakte men hier 36 tunnels en talloze nauwe bochten. Het daglicht tussen de tunnels wordt korter en korter. Elk uur is er een trein, wel een gewone DBB-trein, geen stoomtrein of glazen dak. Spectaculairder is de Schauinsland-gondelbaan, dicht bij Freiburg. Een technisch meesterstuk dat na 20 jaar planning en 14 maanden constructie het levenslicht zag op 17 juli 1930, de eerste gondellift in de wereld met passagiercabines en een eigen conducteur. Men startte met 10 gondels (6 zitplaatsen en 19 staanplaatsen). In WOII deed de gondellift dienst als transportmiddel naar het hogergelegen militaire hospitaal. Na een periode van verval in 1987 kwam er een remake met in 2009 totaal nieuwe gondels, 37 in totaal. Na 20 minuten kom je op 1284 meter en heb je prachtige vergezichten.

Blackforest Line- Hängebrücke

De nieuwste attractie in het Zwarte Woud is een hangbrug die zich bevindt boven de Todtnau-waterval. Ze werd geopend in mei 2023, met een spanwijdte van 450 meter, op 120 meter hoogte boven de vallei en een waterval. Er kunnen tot 1000 mensen op de brug en het zicht is adembenemend. Er is een bezoekerscentrum. Je kan de waterval ook te voet bezoeken via een afdaling. Ook Triberg heeft een waterval, de Gutach-waterval, een van de hoogste van Duitsland. Hier geen hangbrug en voor de wandeling moet je wel stevig betalen. Wij vonden Triberg wel een toeristenval en dus geen aanrader. Geef ons dan maar het ongeveer 30 minuten verder gelegen pareltje Schiltach. Een prentbriefkaartstadje met oude vakwerkhuizen zoals het Rathaus, Stadtbrunnen en de Marktplatz. In deze stad ook de opmerkelijke Hansgrohe Aquademie, een museum over water en baddesign met een bezoekerscentrum van de in het Zwarte Woud gevestigde kranen- en douchespecialist Hans Grohe. Adler, een boutiquehotel en restaurant in Schiltach heeft uitmuntende taarten: aardbeientaart en natuurlijk de Schwarzwalderkirschtorte, een slagroomtaart met chocolade en sterke drank van kersen. Overal altijd dezelfde ingrediënten, maar de smaak is overal verschillend.

Balinea Thermen

Thermaal baden is een begrip in Duitsland. Vermits er heel wat textielvrije thermen zijn (gewoon bloot), is het niet simpel om er een te vinden waar kinderen zijn toegelaten. Bad Bellingen met zijn Balinea Thermen is dan de geschikte plaats. Het is een waterparadijs, gelegen iets buiten het Zwarte Woud in het Markgräflerland. Je geniet er van minerale thermen van 34 °C tot 36 °C met 1 binnenbad en twee grote buitenbaden en ligweide. Een ervan heeft een geweldig leuk stromingskanaal, in totaal 1000 m2 waterplezier met nog een sauna voor volwassenen en een restaurantbar met terras. Ook kun je bij Balinea de ‘Totes-Meer-Salzgrotte’ bezoeken in dagelijkse kledij op een ligstoel en kindvriendelijk. Geïoniseerde lucht komt uit 12.000 natuurlijke zoutstenen die een microklimaat creëren: een feelgood-ervaring van 45 minuten.

Nog meer water

Donaueschingen met zijn bron van de Donau brengt een verhaal dat elk kind boeit. Een rivier die hier ontspringt uit een echte onderaardse bron, een monumentaal beeldhouwwerk wijst de jonge Donau de weg naar de Zwarte Zee, een weg door heel wat landen en 2800 km lang (de op 1 na grootste rivier in Europa). De onderaardse beek loopt naar de Donautempel waar het water de Brigach-rivier bereikt. Wat verder, 1,7 km van de bron, komt de Breg haar vervoegen en krijgen we de Donau: de Donausprung.

Breisach en de Kaiserstuhl

Eindigen doen we in Breisach. Hier reuzepret bij de St.-Stephansmünster met uitzicht over de Rijn, het Zwarte Woud en de Vogezen. Het centrale marktplein van de stad heeft heel wat toffe restaurants. Nabij zijn de Kaiserstuhl en de Tuniberg, de twee toplocaties voor Duitse topwijnen. Een prachtige streek waar de wijn rijpt met het Zwarte Woud op de achtergrond. Een mild klimaat en de dikke lagen löss, slibafzetting door de Rijn achtergelaten, vormen het geheim voor de opbrengst van de wijngaard.

Het Zwarte Woud heeft onze achtjarige behaagd: ze hield van de afwisseling, ze beleefde waterpret en ze was altijd de eerste om het ontbijtbuffet aan te vallen. We noemen haar nu ‘das Mädchen vom Titisee’.