Zoals zijn naam zelf al zegt herken je de gewone grootoorvleermuis aan zijn zeer grote oren, die zijn even groot als het lichaam van de vleermuis.

Hoe kan je de gewone grootoorvleermuis herkennen?
Een lichaamslengte van 4 tot 5 centimeter groot
Extreem grote oren die tot 4 centimeter lang kunnen zijn
De neus en het oogmasker zijn lichtbruin tot roze
Grijs- tot lichtbruine bovenzijde
De hals is lichter van kleur
Brede vleugels en lange klauwen
Vleugels en oren zijn bruin

Wat eet de gewone grootoorvleermuis?
De grootoorvleermuis jaagt op spinnen, maar ook op motten en andere insecten als kevers, wantsen en oorwormen. Hij haalt zijn voedsel rechtstreeks uit de lucht, maar kan ook ter plekke blijven zweven om zo insecten van de vegetatie te plukken.

Waar leeft de gewone grootoorvleermuis?
De gewone grootoorvleermuis komt in het grootste deel van Europa voor.

Hoe plant de gewone grootoorvleermuis zich voort?
De paartijd begint in de herfst en kan tot in de lente duren. Vanaf april trekken de vrouwelijke vleermuizen naar kraamkolonies die tot meer dan 100 dieren kunnen tellen. Vanaf eind juni worden de eerste jongen geboren.

Hoe krijg je de gewone grootoorvleermuis te zien?
De grootoorvleermuis is vooral ‘s nachts actief maar kan soms ook al gezien worden voor zonsondergang. De gewone grootoorvleermuis heeft een voorkeur voor open loof- en naaldbossen, waar hij tussen de bomen kan jagen. Het dier schuilt in boomholten, grotten, speciale vleermuiskasten en gebouwen. In Vlaanderen is de gewone grootoorvleermuis heel vaak op grote zolders (kerken, kastelen) te vinden.

Weetjes over de gewone grootoorvleermuis
Dankzij zijn grote oren kan de grootoorvleermuis het gefladder van insecten horen en is hij tijdens het jagen dus minder afhankelijk van ultrasone golven.
Grote insecten worden opgegeten op vaste eethangplaatsen, waar je dan bvb een verzameling vleugels van nachtvlinders kan vinden.

Wat kan jij doen voor de de gewone grootoorvleermuis?
Je kan je tuin aantrekkelijk maken voor vleermuizen door hem insectvriendelijker te maken.

Foto: Hugo Willocx / www.natuurpunt.be