Het historisch centrum van Brugge, de Grote Markt van Brussel, én de Vlaamse begijnhoven horen allemaal tot het werelderfgoed. Voor ons een bekend en soms vanzelfsprekend zicht, maar de 26 begijnhoven die Vlaanderen telt zijn zeer uitzonderlijk en verdienen dus zeker een plaatsje op de lijst van Unesco. Ze geven je een fascinerend beeld van deze groep vrouwen die samen leefden in deze omheinde gemeenschappen, hun leven aan God wijdden en toch niet uit het wereldse leven terug trokken. Met deze drie routes ontdek je drie telkens unieke begijnhoven, dus je ogen uitkijken en fietsen maar!
Het begijnhof van Diest (route van 38 km)(foto)
Het begijnhof van Diest is een van de mooiste straatbegijnhoven van ons land. De toegangspoort uit 1671 toont symbolisch dat je er een stad in de stad binnentreedt. Een begijnhof was een gemeenschap van ongetrouwde vrouwen, die het midden hielden tussen leken en kloosterlingen. Ze leefden volgens strikte regels. In het hof staat de Sint-Catharinakerk. Het is een gotisch bouwwerk uit de 14de eeuw, opgetrokken in voor de streek typische ijzerzandsteen. Stap links om de kerk heen. Daar duikt de voormalige infirmerie op, vandaag het cultureel centrum van Diest. Kuier verder door het handvol straten. De rust overvalt je meteen. De kleine huisjes en de gekasseide straten maken het begijnhof tot de meest schilderachtige plek van Diest.
Het begijnhof van Diksmuide (route van 35 km)
Niet te missen als je een bezoek brengt aan Diksmuide: het idyllische begijnhof aan de rand van het centrum. Dit 13de-eeuwse begijnhof is een van de drie West-Vlaamse begijnhoven (Diksmuide, Brugge en Kortrijk). Het is een typisch pleinbegijnhof en het zou een van de oudste van Vlaanderen zijn. Na de Eerste Wereldoorlog werd het in de oorspronkelijke stijl heropgebouwd. In 1990 werd het begijnhof eigendom van De Lovie uit Poperinge, een centrum voor begeleiding van personen met een verstandelijke handicap. In de linkervleugel wonen nu twintig volwassen mannen en vrouwen. Je kunt altijd in het begijnhof rondwandelen, de huisjes zelf zijn niet toegankelijk. In het huisje van juffrouw Sybille is door De Lovie een project gestart waar ambachtelijke decoratieartikelen en zoete lekkernij, gemaakt door de bewoners, verkocht worden.
Het begijnhof van Hoogstraten (route van 24 km)
Al sinds 1380 heeft Hoogstraten een begijnhof. Omringd door een stenen muur telt het 36 huisjes. Eind 17de eeuw woonden er 160 begijnen. Een goeie eeuw later begon dat aantal geleidelijk terug te lopen, tot in 1972 het laatste begijntje vertrok. Het begijnhof dreigde te verkommeren, maar een groep vrijwilligers restaureerde alle huisjes van dit stukje Unesco-Werelderfgoed. In de barokke begijnhofkerk vinden nu de erediensten plaats van de Roemeens-orthodoxe parochie van de heilige Joachim en Ana.
Foto : David Samyn in opdracht van Fietsvakanties in Vlaanderen / www.knooppunter.com