Als je een plaat van Fantastic Negrito oplegt hoor je de verpersoonlijking van de blues. Het is de sound van een artiest die tientallen keren tegen de muur is gelopen, opgestaan en weer doorgegaan. Het is een levensverhaal vol keiharde tegenslagen, verteld aan de hand van slidegitaar, drums, piano en een heerlijke, soulvolle stem. Maar het is ook de klank van hoop. Van een muzikant die keihard werkt om er te geraken en erin slaagt om zijn publiek een voor een aan zich te binden. Het verhaal van Fantastic Negrito begon toen hij op 12-jarige leeftijd van Massachusetts verhuisde naar Oakland, Californië. Zijn beschermde bestaand werd op z’n kop gezet en van de ene dag op de andere luisterde de jonge Negrito niet meer naar traditionele Arabische gezangen, maar naar Funkadelic en James Brown. Als jonge twintiger sleepte hij na een verhuis naar L.A. een gigantisch platencontract in de wacht, maar de strakke regels en creatieve zuurstofarmoede van de muziekindustrie verstikten hem. Na een bijna fataal auto-ongeluk keerde Negrito terug naar Oakland, om zichzelf heruit te vinden als rasechte bluesartiest. In 2015 ging een video die hij opname voor NPR’s Tiny Desk Sessions viraal, en Fantastic Negrito deelde het podium met Chris Cornell, Solange, Sturgill Simpson en Temple Of The Dog; hij won een Grammy voor Best Contemporary Blues Album en presenteert nu met veel trots zijn nieuwe plaat Pleas Don’t Be Dead. Als u iemand u ooit nog eens probeert wijs te maken dat er geen echte muzikanten meer bestaan, geef hen een plaatje van Fantastic Negrito cadeau. Of een ticket voor zijn concert in De Roma!
Foto: www.deroma.be