Het ‘paradoxale’ genie van de Franse beeldhouwer is om tegengestelde elementen als graniet, brons en metaal soms samen te brengen tot dat zijn beelden een kwetsbare expressie krijgen.
Het is een verwerkingsproces uit invloeden en inspiraties, die terugkomen uit de beleving van verre reizen. Gosti (°1960) werd zo geïnpireerd uit de diversiteit van volkskunsten. Zijn contacten met pygmeeën en Inuïts hebben mede zijn eigen beeldtaal gevormd.
Het is dan ook verbazend om te kijken hoe hij een blok graniet op zijn draaitafel leest, om daar de potentie van een vorm, de schets van een profiel, de gladheid van een kromme, de brutaliteit van een glans in te herkennen. Onder zijn blik wordt het 
blok getransformeerd, lijkt het zijn hardheid te verliezen en bereidt het zich voor om zich aan de beitel te laten onderwerpen.
Zijn voorliefde zijn de karakters met het grote gezicht. Wat inspireert is de emotie van een uitdrukking, de tederheid van een blik, waarbij de lichamen zeker aanwezig zijn maar slechts als ondersteuning. Ze blijven ruw, rustiek, zonder echte lichtheid.
Ook al lijkt de kunstenaar dikwijls eenzaam, vaak staat hij temidden van zijn ‘metgezellen van de stilt’, zoals hij zijn personages graag noemt. Het is een mix van menselijke gevoelens die deze kunstenaar ons wil laten ontdekken.
De beelden van Gosti staan in dialoog met schilderijen en grafisch werk van CoBrA-kunstenaars als: Alechinsky, Karel Appel, Eugene Brands, Corneille, Heerum, Lucebert en Reinhoud. Deze kunstenaars werden ook beïnvloed door volkskunst en 
hoewel er tussen de wereld van Gosti en de oorspronkelijke CoBrA-groep meer dan een halve eeuw ligt, kunnen we toch verschillende parallellen ontdekken.
De tentoonstelling loopt nog tot en met 13 januari 2018.
Galerie Van Der Planken, Riemstraat 12, 2000 Antwerpen.
0475-452759
www.galerievdp.be – info@galerievdp.be
Foto’s Ruddy Berghmans