Eind augustus verbleef Dichter des Vaderlands Els Moors in de Letterie in Oostende, samen met enkele aangespoelde schrijvers en haar opvolger Carl Norac. Haar verblijf resulteerde in een Gesamtkunstwerk, waarbij Noracs eerste indrukken van de badstad door de residerende schrijvers van tekst werden voorzien. Dit nieuwe Gedicht des Vaderlands ‘Vliegles’ maakt daar deel van uit. Het volledige Gesamtkunstwerk lees je binnenkort terug op de website!
Vliegles
dit is het geluid van de zee maar in deze stad klinkt
ter herinnering aan dat aanspoelen van de golven
altijd eerst het ronde zingen van de meeuwen
variërend tussen een radeloos piepen op
een onzichtbaar ritmisch slaande wind
tot het momentane opslokken of uitspuwen
van hoge onbestemde noten elk akkoord
halsstarrig weigerend dit onregelmatig
krassen van hoog naar laag aangezet
als een blaasbalg daarbij het gebalk
van de wind kopiërend heeft de intentie
de in zichzelf verzonken voorbijganger
bedachtzaam van nature te alarmeren
dan wel te informeren over het feit
dat hij zich aan de randen van een zich ver
uitstrekkend zeedomein bevindt
meeuwen zijn de witte wachters van dat
rijk zij paraderen oppermachtig en blootsvoets
aan grenzen die enkel zij beheersen
en controleren door op te vliegen
en neer te strijken in heldere onvervalste
kleuren en met een niet mis te verstane blik
zo zag ik op een ochtend een groep van
honderd meeuwen zitten op het strand
onbeweeglijk en in stilte juist daar waar de ochtendbleke
schuimkoppen van de golven zich voor korte tijd
gevaarlijk bruisend in elkaar probeerden te haken waarna
zij neerploften in het zand zodat de meeuwen
van waar ik zat bij al dat geweld al leken te zijn gestorven
nietszeggend standhoudend in die roerloze borst leken het wel
beelden pas toen een wandelaar kwam aangelopen begonnen ze
weer uit te vliegen op te zwermen enkele meters slechts
en gingen toen weer zitten nooit hoger
vliegend dan nodig en dit keer nauwelijks
een kreet slakend en zwijgend eensgezind
ik weet na dit korte zonnebaden zullen ze
net zo lief luidruchtig en met grote vleugelslagen in
een oogwenk naar verschillende delen van de wereld
zweven zonder werkelijk te bewegen ze zullen
zichzelf daarbij van grote hoogte hebben zien
vallen zonder zich te bezeren stortvloeden
zullen hen altijd maar heel even hebben
meegesleurd zie hoe een meeuw door
het slaan met zijn vleugels in de hoogste ijle
lucht kan blijven en zie hoe de bewegende
lucht boven elke zee de bollende zeilen vult
moeiteloos zwaarbeladen schepen duwt
iedereen met vleugels groot genoeg en goed
bevestigd zal dus op een dag
hebben geleerd hoe je weerstand
overwint hoe je de lucht verovert
en bedwingt en hoe je jezelf daarop
verheft
Met de steun van de Nationale Loterij en haar spelers.
Met dank aan het culturele samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap.