Het Weserbergland is een veelzijdig heuvelland in een gebied waar drie Duitse regio’s elkaar ontmoeten: Nedersaksen, hessen en Nordrhein-Westfalen. Een streek van ongerepte natuur met veel groen, stadjes vol vakwerkhuizen en de Weser als stroom. Bad Karlshafen en Hameln liggen ongeveer een 60 km van elkaar en tonen alle twee op aparte wijze hun karakter, schoonheid en patrimonium.
Bad Karlshafen.
Deze barok aandoende stad van een kleine 4.000 inwoners is het levenswerk van Landgraaf Carl von Hessen. Op de plaats waar de rivier Diemel uitmondt in de Weser wou hij een haven bouwen. De Landgraaf begon de grondlegging in 1699, met een strikt stadsplan van rechthoekige stratenpatronen. Wat later kwam er een grote influx van Hugenoten uit Frankrijk, die op de vlucht waren voor hun geloofsovertuiging. Zij zouden het barokke Karlshafen verder ontwikkelen en hun stempel op de stad drukken. In het begin van de 18e eeuw werd de haven in dienst genomen , vooral voor de handel in tabak en textiel. De meeste barokke gebouwen rond de haven hadden een havenfunctie.
Nu is er onder meer het stadhuis in gevestigd. In 2019 werden de haven en de oude sluis volledig gerestaureerd en opnieuw opengesteld voor het watertoerisme. In de recht lopende straten naast de haven zijn nog vele mooie gebouwen. Zoals het gebouw waar de toeristische dienst zijn zetel heeft en het ‘ Invalidenhaus’: vroeger een rustoord voor officieren en manschappen van de Hessische krijgsmacht.
Even buiten het stadscentrum kom je na een mooie wandeling van 5 km bij de ‘Krukenburg’. Deze ruïne is het overblijfsel van een burcht, gebouwd in de 12e eeuw door Abt Konrad III , om de stad en de toenmalige Benedictijner Abdij te beschermen. De grote toren is volledig gerestaureerd en na 125 trappen heb je een mooi zicht op het omliggende woud en de vakwerkhuizen van Helmarshausen ,een oud stadsgedeelte dat in 1972 bij Bad Karlshafen werd gevoegd.
De Weser en de Weser-Therme.
De Weser is een rivier die in de Noordzee zijn monding heeft. In feite krijgt de rivier de naam Weser daar waar de Fulda en de Werra samenvloeien. De Werra wordt beschouwd als de bovenloop van de Weser. Rond Bad Karlshafen is de Weser alleen bevaarbaar voor kleine plezierbootjes en vrachtvervoer is hier uit den boze. Vanaf mei kan men echter wel inschepen in Bad Karlshafen voor een twee uren durende boottocht op de rivier. Hiervoor heeft men in 1992 een speciaal schip gebouwd’ Die Hessen’. Wegens het ondiepe water heeft het schip maar een maximale diepgang van 57 cm. Het schip heeft plaats voor 250 passagiers en heeft een salon en een bovendek. Vier maal in de week is er een tocht die start om 15u. Je kan er ook iets drinken en eten.
De Weser-Therme hebben niets met de rivier te maken alhoewel ze aan de wandelpromenade van de Weser liggen. Hiervoor gaan we terug naar 1730, wanneer een Hugenotische apotheker, Jacques Galland, pekelbronnen ontdekt, heel diep onder de grond. Algauw werd er een zoutverwerkingssysteem ontwikkeld met pompwerken en een Gradeerhuis. De handel in zout kwam op gang. In 1838 ging men nog een stap verder en ging men de pekelbronnen ook gebruiken als badhuis. De genezende kracht van de pekel trok patiënten aan met astma, bronchitis, reuma en ischias. In 1955 kwam er de erkenning als Pekel-Heilbad. In de jaren ’70 bouwt men een nieuw kuuroord en sinds 1977 mag Karlshafen het prefix “ Bad” gebruiken. Sinds 2004 hebben de Weser-Therme ook een volledig saunacomplex. De Thermenwereld beschikt over drie binnenbekkens met zoutgehaltes tot 5 % en temperaturen tot 36°. Er zijn ook enkele buitenbaden .
Bezoek zeker buiten het indrukwekkende Gradeerhuis. Dit exemplaar dateert uit 1986 en de zoute pekel sijpelt over weelderige sleedoorns en geeft de lucht een helende werking. Je kan er vrij rond gaan of zitten.
Het Hugenotenmuseum.
Het Hugenotenmuseum is ondergebracht in de voormalige tabaksfabriek. Over twee verdiepingen volg je de interessante geschiedenis van de Franse Hugenoten. Hun opkomst in Frankrijk en hun vlucht. Dit allemaal in mooie diorama’s : Een plaats in de Cevennen of de Waldenzen, een protestantse kerkgemeenschap in het grensgebied Italië/ Frankrijk. Bekijk hoe ze hier in de buurt ambachten meebrachten die ongekend waren in Duitsland zoals kousen – en handschoenenmakers . Vele objecten van de Hugenoten staan er ten toon. Er is ook plaats gemaakt voor de geschiedenis van Bad Karlshafen.
Een leuke tip voor logies: Hotel Hessischer Hof met traditionele keuken. Zij zorgen ook voor de Kur-und Gästekarte, een kaart waarmee je vermindering krijgt zowel bij de Therme, boottocht en museum.
www.bad-karlshafen-tourismus.de
Hameln.
Hameln is met zijn 60.000 inwoners het economisch, cultureel en toeristisch centrum van het Weserbergland. De ‘Donkerste’ figuur uit de Duitse Sprookjesroute , De Rattenvanger, maakte de stad wereldberoemd. Haar rijkdom verwierf de stad als een gunstig gelegen handelsplaats aan de Weser.
Iedereen kent het verhaal van de Rattenvanger van Hameln( Gebroeders Grimm). Maar wat is waar ? Laat ons het maar houden op een combinatie van een legende en een sprookje. Ergens in de stad aan de zijgevel van het Rattenfängerhaus staat een opschrift over een aantal kinderen die meegenomen zijn in de 13e eeuw. Men gaat er ook van uit dat in die tijd vele jongelui geronseld werden voor de kolonisatie van het Oostland en inwoners van een stad werden in die tijd ‘ de kinderen van de stad’ genoemd. Anderzijds is er ook de verbinding met de plaag van ratten , die door rattenvangers te lijf werden gegaan. En trouwens het verhaal dat de Rattenvanger de ratten naar de Weser lokte waar ze verdronken is ook te ver gezocht want ratten kunnen zwemmen.
Maar geniet gewoon van deze heerlijke stad en alle details die de Rattenvanger doen herleven: de ontelbare vergulde rattentegels op de grond, de Rattenfängerbrunnen of het standbeeld van de Rattenvanger in de Osterstrasse.
Hameln had weinig schade opgelopen tijdens WOII, toch waren de vele vakwerkhuizen op het einde van de jaren’70 in een slechte toestand. Een eerste renovatieplan van de stad was een regelrechte ramp en had veel moois kunnen doen verdwijnen. Onder leiding van enkele enthousiastelingen kwam er een prachtig restauratieplan voor de vakwerkhuizen. Nu kunnen we genieten van renaissance tot barok . Geniet van het Leisthaus waar het museum is ingericht of het prachtige Stiftsherrenhaus, een vakwerk-trappenhuis met houtsnijwerk en decoratieve sculpturen. Hier is het museum café in gevestigd waar de kaastaart fenomenaal is.
In het Toerisme gebouw, juist buiten de oude stadskern kan je een handige Nederlandstalige brochure nemen die je door heel de oude stad loodst.
Tussen midden mei en midden september is er telkens in het oude centrum op zondag om 12.00 uur, het wereldberoemde rattenspel in openlucht met acteurs in historische kostuums.
Tekst en foto’s: Gust Charrin.
