De Vlaamse cinema krijgt dit jaar een bijzondere focus op het Cinémathèque Festival in Parijs. Van 5 tot 8 maart presenteert docent Wouter Hessels het programma Une certaine histoire du cinéma flamand, een selectie van films die de diversiteit van de Vlaamse filmgeschiedenis weerspiegelt.
Wouter Hessels, docent film en media aan RITCS, ULB en INSAS in Brussel, brengt de focus Une certaine histoire du cinéma flamand op het Cinémathèque Festival in Parijs van 5 tot 8 maart. Dit programma is een samenwerking tussen Cinematek, RITCS, de Vlaamse Delegatie in Frankrijk en het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF).
Une certaine histoire du cinéma flamand is geen chronologisch overzicht van de Vlaamse filmgeschiedenis, maar een zorgvuldig samengestelde selectie van films die de kwaliteit en diversiteit van de Vlaamse cinema belichten. De selectie omvat verschillende decennia tot aan de oprichting van het Vlaams Audiovisueel Fonds in 2002-2003 en toont zowel de inhoudelijke als vormelijke diversiteit.
De aanleiding voor deze focus is het 70-jarig jubileum van Les mouettes meurent au port (1955), een film noir van de Vlaamse regisseurs Roland Verhavert, Ivo Michiels en Rik Kuypers. De film volgt het hoofdpersonage, vertolkt door Julien Schoenaerts, terwijl hij door de stad en haven van Antwerpen zwerft in afwachting van zijn ontsnapping.
Het programma van Une certaine histoire du cinéma flamand omvat naast Les mouettes meurent au port ook:
- L’Homme au crâne (1965) van André Delvaux, een magisch-realistische film gebaseerd op de roman van Johan Daisne.
- The Red Lips (1971) en Malpertuis (1972) van cultregisseur Harry Kümel.
- Daens (1992) van Stijn Coninx, de Oscargenomineerde film die uitgroeide tot een klassieker van de Vlaamse cinema.
- Meisje (2002) van Dorothée Van Den Berghe, een intiem en ontroerend portret van drie generaties vrouwen.
- Any Way The Wind Blows (2003) van muzikant Tom Barman, een poëtische en persoonlijke koorfilm en een van de eerste films die door het VAF werd gesubsidieerd.
Daarnaast bevat het programma twee baanbrekende korte animatiefilms:
- Harpya (1979) van Raoul Servais, winnaar van de Palme d’Or voor beste korte film.
- Een Griekse Tragedie (1985) van Nicole Van Goethem, bekroond met een Oscar, de Grand Prix en de publieksprijs op het Festival van Annecy.
Met deze diverse selectie biedt Une certaine histoire du cinéma flamand een unieke blik op de Vlaamse filmcultuur en haar evolutie door de jaren heen.
