EWT- Theater in premiere met ‘k heb ze ni alle 6

Dit humoristische toneelstuk ‘k heb ze ni alle 6 is geschreven door de bekende auteur Ruud De Ridder, is een klassiek voorbeeld van het Antwerps Theater. De regie is in handen van Door Van Boeckel, die zowel op televisie als in films, musicals en toneel zijn sporen heeft verdiend.

De cast bestaat uit vier talentvolle acteurs: Theo Van Baarle vertolkt de rol van vader Willem, terwijl Maarten Bosmans en Mathias Daneels zijn zonen spelen. De dochter wordt gespeeld door Annik Pauwels, die haar personage krachtig tot leven brengt.

Het verhaal draait om weduwnaar Willem, die al tien jaar bij een van zijn zoons woont. Na een felle ruzie, over een huisdier, besluit Willem zijn biezen te pakken en vertrekt. Dit brengt zijn kinderen in een lastige situatie: de dochter wil niet dat vader bij haar intrekt en vraagt advies aan haar jongere broer. Om de situatie draaglijk te maken, besluiten de broer met de zus te gaan samen wonen in de hoop dat hun vader snel een nieuwe oplossing vindt. Alles verandert echter drastisch wanneer Willem het groot lot van de Lotto wint, alle zes juist.

Deze komedie zit boordevol grappige situaties, scherpe dialogen en herkenbare familieperikelen. Tegelijkertijd biedt het stuk een belangrijke levensles. Geld heeft wel de kracht om mensen te veranderen, vooral wanneer het om het profiteren van andermans rijkdom gaat.

Het stuk weet humor en een dieperliggende boodschap naadloos te combineren, waardoor het zowel vermakelijk als leerzaam is.

Auteur: Ruud DE RIDDER

Regisseur: Door VAN BOECKEL

Acteurs: Maarten BOSMANS, Mathias DANEELS, Annik PAUWELS, Theo VAN BAARLE

——————————————————————————————–

Interview Annik Pauwels door  August Charrin 

In het derde stuk dit seizoen van het EWT-Theater ‘ K Heb Ze Ni Alle 6’, speelt Annik Pauwels weer een glansrol. Annik zien we dit seizoen ook nog terug vanaf maart in de vierde seizoens- komedie Camping/Hilton. Ze is een oudgediende hier in Deurne sinds 1997 en zoals Jasmine Jaspers bij de Sven De Ridder Company het goudhaantje is, mogen we ook spreken over Annik als een goudklompje in de stal van Frank De Kaey. Maar wie is nu Annik Pauwels?

-Annik als we je CV lezen in het programmaboekje van het EWT-Theater vinden we enorm veel terug. Wie is Annik Pauwels?

Ja, hoor dat is wat ingewikkeld. Ik ben nu juist gepensioneerd en was in de eerste plaats verpleegkundige van opleiding. Eigenlijk is heel dit traject mij overkomen. Ik heb nooit een drang gehad, ik ga voor dit of voor dat, had wel wat ambities maar ben er dikwijls door andere mensen ingerold. Ik ben ook altijd heel dankbaar dat ik dit nu mag en kan blijven doen. Theater was niet mijn beroep he.

-Je bent enorm veelzijdig, komedie, femme fatale, drama, zang. Een voordeel of een nadeel dat we je niet in een vakje kunnen plaatsen?

Ik ben er me niet zo van bewust van. Ik ga me ook niet in een vakje plaatsen. Trouwens ik vind van mezelf dat ik geen goede zangeres ben, totaal niet. De mensen zeggen wel je hebt ooit op de Baccarabeker gestaan (jaren’ 80), maar ben ik daarom een goede zangeres?

Als je ziet met welke mensen ik hier nu op de scene mag staan, professionals, musical sterren, zangers, zangeressen, dan voel ik me heel klein en soms onzeker hoor.

Ik vind het geen nadeel dat ik wat van alles doe. Door al die jaren bij het EWT heb ik veel ‘gepikt’ en geleerd, zowel van professionele als niet professionele acteurs (denk maar aan Marc Verbruggen en Theo Van Baarle). Ik denk dat ik nu wel een goede timing heb voor een goede comédienne te zijn. Ik zal dikwijls luisteren en heb niets liever dan dat ze zeggen hoe je het moet doen, of het is niet oké en we gaan het anders doen. Ook als je medespelers je appreciëren dan tilt dit je op.

Komedie is feitelijk het genre dat ik het graagst doe. Er mag een beetje drama inzitten maar voor bv. een monoloog of een drama met alleen kommer daar pas ik voor. Het is niks voor mij. Dan heb ik ook de onzekerheid, zal ik het allemaal wel onthouden.

-In de Carona Pandamie speelde je een demente dame. Heb je hier wat kunnen inbrengen door je jarenlange ervaring als verpleegkundige op een WZC?

Ik heb in het WZC een carrière van 38 jaar gehad. Je weet hoe het er aan toe gaat en ik heb er veel mensen zien passeren. Daar pik je zeker veel van op. Voor bepaalde rollen kan ik dan wel advies geven. Bij de Carona Pandamie had ik aan Frank gevraagd voor een assistentierolletje. Mijn “Fin de carrière” ging gepaard met wat problemen en ik wou even geen zorgen hebben voor zware rollen en repetities. Die assistentie was niet zo geconcentreerd en stressvol. Heb er wel mijn ervaring kunnen voor gebruiken.

De jarenlange ervaring als verpleegkundige, de soepelheid, het instant handelen of corrigeren dat dit beroep met zich meebracht was dan ook een schat van een bagage voor het theater.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik goed was in mijn professionele job. Dat gevoel had ik wel niet in het theater. Ik heb altijd de twee apart gezien maar wel plichtsbewustzijn gehad bij beiden. Wil het mij collega’s, medespelers en het ganse team niet moeilijk maken door stommiteiten te doen. Je moet rekening houden met anderen zoals in de verpleging. Ik heb in het begin veel moeten leren. Weten wat je doet is belangrijk, van waar kom je? Waar zijt je? Naar waar gaat je? Frank heeft me hierin goed geholpen.

-Het EWT is je thuisbasis sinds 1997

Ik ging vroeger zelf naar het theater in Deurne kijken en heb in 1997 auditie gedaan. Als achtergrond had ik wat theater make up gedaan in bijschool en woord en drama in Deurne. We waren met zijn vieren ingeschreven en ik had iets serieus gebracht. ik werd niet geselecteerd (de 3 anderen wel) en heb daar dan maar de bar gedaan. Maar zeer kort erna kreeg ik toch de kans om te spelen en hier sta ik nog steeds in de Hertstraat 2. Dit is mijn “ Thuis”. Het is altijd thuiskomen met elkaar hier. Bij EWT wordt niemand vergeten, iedereen is belangrijk, de mensen die de bar doen, de kassa mensen, de vestiaire, de decorbouwers en technici. Ze hangen allemaal zo aan elkaar. Ook door de perfecte mix die Frank gecreëerd heeft tussen professionals en niet professionals. Mijn respect en bewondering voor Anne Mie Gils gaat al heel lang terug en dan sta je er ineens mee op de scene. Top.

En ja de zaal is ook lekker aangenaam. Grote zalen zijn niet zo mijn ding. Hebben met de EWT ploeg eens in de Arenberg gespeeld (Al te groot voor mij) en toen “ Met De Schaar Erin “ van Frank De Kaey in Elckerlyc speelde ben ik eens op het podium geweest. Zo’n grote scene, My God!

De mensen in de zaal spelen en feite ook mee he. Ben niet anders gewoon. Ik zie de eerste rij wel doelbewust niet. Vroeger was ik ook bang om te beginnen als eerste in het stuk, nu heb ik dat liever dan opkomen in het tweede deel. Dan heb je geen tijd om na te denken. Je hebt hier interactie met het publiek. Soms zeggen ze zelf de tekst of roepen iets. Je hoort zelfs de bolletjes snoep openen.

-We zagen je ook even in Thuis. Iets om naar terug te kijken? EWT is al een bijna hofleverancier bij Thuis geweest.

Is tof om wel eens iets anders te doen. Was maar een kleine rol. Ook vroeger in Spoed en Familie even langs geweest. Een vaste rol is wel niets voor mij. Het is dikwijls veel wachten tijdens de opnames. En ja veel EWT collega’s kwamen of zitten in Thuis, Daphne Paelinck, Ron Cornet, Marc Verbruggen, Theo van Baarle en recent nog Frank De Kaey als de irriterende reporter.

-Ik las ook dat je in de Zoo van Antwerpen in het dolfinarium hebt gewerkt?

Ja dat klopt. Toen ik afstudeerde als verpleegkundige vroeger waren er geen hopen sollicitaties. Ik zat zelfs even op het Ministerie van Financiën voor de Dienst Bedrijfsgeneeskunde, maar was daar meer financieel beambte. In de Zoo kreeg ik nadien een contract van 1 jaar. Toen was het een unicum, op de andere plaatsen in de Zoo waren er geen vrouwelijke verzorgsters. Twee weken na mijn opstart kwam GVA me hier al om interviewen.

Maar ik heb nog meer gedaan. Nadien deed ik thuisverpleging en combineerde dat met hostess werk in salons, bv. het Autosalon en het Vakantiesalon. Ik was er ook voor de “ Dag Allemaal Shows” met onder meer Jan van Dyck en begeleidde modeshows. Het was een periode van veel lachen en rijden. En in het leven kom je iedereen vroeg of laat terug tegen, zowel positief als negatief.

-Tot slot nu speel je in twee EWT producties achter elkaar.

Ja, dat gaat spannend worden. Heb er ooit eens drie achter elkaar gedaan maar nu met wat ouder te worden, ga ik het allemaal onthouden? lukt dat om dat allemaal in te studeren? Zien dat je je medespeler niet in de problemen brengt.

Het eerste stuk is: ‘ K Heb Ze Ni Alle 6’, een komisch stuk met tragiek. Met als thema als geld naar boven komt zie je hoe de mensen reageren en tot wat families in staat zijn. We spelen het met 4 in regie van Door van Boeckel.

In maart is het een komedie op een camping. En dat is ook thuiskomen met allemaal meiden van het EWT (Liliane, Daphne, Anne Mie en Daisy)

En natuurlijk doe ik nog verder ongeveer 3 x per maand met wat bureauwerk bij EWT. Heb er nu ook meer tijd voor.

Van 17 januari 2025 tot en met 23 februari 2025

http://www.ewt.be/ticketsinfo.php

Kunt u geen reservering maken via het formulier?

Contacteer ons dan:

• per mail via info@ewt.be,
• telefonisch tijdens onze kantooruren op 03 324 52 42 of
• spreek een bericht in buiten onze kantooruren op 03 324 52 42.