Guillermo del Toro overtreft zichzelf weer in Nightmare Alley, vanaf de eerste beelden zit je al in een sfeer die niemand anders dan del Toro kan weergeven, dat heeft hij ook in zijn vorige films bewezen.
Nightmare Alley is een roman van William Lindsay Gresham, gepubliceerd in 1946. Het is een onderzoek naar de diepste diepten van de showbizz en zijn slonzige, banale medewerkers je kan ze bijna freaks noemen. Een donkere, schimmige wereld van wat men een tweederangs kermis noemt vol oplichters die niets meer te verliezen hebben, maar ook sluwe oplichters en machiavellistische femmes fatales. Gresham schreef dit oorspronkelijk verhaal van Nightmare Alley toe aan gesprekken die hij heeft gehad met een voormalige carnaval en kermissarbeider terwijl deze allebei als vrijwilliger dienden bij de loyalistische troepen in de Spaanse burgeroorlog. Gresham schreef deze roman, zijn eerste, terwijl hij in de jaren veertig werkte als redacteur voor een pulptijdschrift, ‘true crime’, in New York City. Hij schetste een plot en schreef de eerste zes hoofdstukken over een periode van twee jaar. hij voltooide het boek vervolgens in vier maanden. Elk hoofdstuk wordt ingedeeld met een verklaring, telkens door een andere Tarotkaart.
Het verhaal in de film hangt wel dicht bij het boek. del Torro weet exact die sfeer weer te geven zoals het geschreven is. Wanneer de charismatische maar onfortuinlijke Stanton Carlisle (Bradley Cooper) bevriend raakt met de helderziende Zeena (Toni Collette) en haar ex-man Pete (David Strathairn) tijdens een rondreizende kermis, begint eindelijk zijn weg naar succes. Hij gebruikt zijn nieuwverworven kennis om de rijke elite van New York uit de jaren 40 op te lichten. Met de deugdzame Molly (Rooney Mara) loyaal aan zijn zijde, smeedt Stanton een complot om een gevaarlijke zakenman (Richard Jenkins) op te lichten met de hulp van een mysterieuze psychiater (Cate Blanchett) die weleens zijn meest geduchtste tegenstander tot nu toe zou kunnen zijn. Wie zal dit mysterieus tweegevecht van magie, oplichterij en de drang van nog veel meer winnen.
Guillermo del Toro werd in 1964 in Guadalajara in Jalisco geboren als zoon van Guadalupe Gómez en Federico del Toro Torres (1931/1932–2018). De jonge Guillermo kreeg een Katholieke opvoeding. Vanaf zijn 21e ging del Toro werken als make-upspecialist en hij richtte zijn eigen special effects- en grimagebedrijf op. In 1993 maakte del Toro zijn speelfilmdebuut met de onafhankelijke low-budgethorrorilm Cronos. Deze film werd een onverwachte hit en vormde het begin van Del Toro’s carrière als cultregisseur. Sindsdien wisselt Del Toro verschillende soorten films met elkaar af. Soms maakt hij big-budget Hollywood-blockbusters, veelal gebaseerd op stripverhalen zoals Blade 2 en Hellboy 1 & 2, dan weer maakt hij kleine zeer persoonlijke fantasyfilms zoals El espinazo del diablo en El laberinto del fauno. Soms maakt hij zeer gewelddadige horrorfilms zoals Mimic. Kortom in al zijn films komen er monster in goede of kwade, maar het blijven monsters. Nu ja Nightmare Alley is zijn eerste film zonder monsters, maar beslis zelf hierover, want de mens kan wel monsterlijker zijn dan het monster zelf.
In 1998 vluchtte Del Toro uit Mexico vanwege de verslechterde politieke omstandigheden. Momenteel woont hij in een buitenwijk van Los Angeles. Veel van zijn films worden vanuit Spanje geproduceerd.
Regie: Guillermo del Toro
Scenario: Guillermo del Toro, Kim Morgan