Documentairemaker Dominique Henry trok samen met Dichter des Vaderlands Els Moors langs het kanaal Charleroi-Brussel en dat van Willebroek. Die tocht ondernam hij geïnspireerd door het idee van Els’ en Laurence Vielles Ronde van België. Dit zevende gedicht des Vaderlands vloeide voort uit de tocht langs de Belgische kanalen en kan beschouwd worden als een soort teaser van de documentaire.

Het metalen oppervlak van het loodgrijze water
dansend, kloppend, zwaar als een stervend dier.
 
De werkelijkheid die opdoemt als een vingerwijzing
onheilspellend als een boot door dichte mist.
 
Langzaam begint het me te dagen, wat me doet
huiveren, is de gedachte aan een geest die net als de mijne
 
tot alles in staat is, die het totaal van de toekomst
en het totaal van het verleden bezit* net als
 
de naar binnen gekeerde blik van zij die het water
volgen. Terwijl heldere vogels als ruiters op de wind
 
het verborgen licht tegemoet vliegen, beschutting zoekend
onder een brug, zonder daarbij de stroom van de tijd of de tijd van de
 
stroom te onderbreken, blijft elke oever, voor een eenzaam
zoekende blik, twijfelen tussen voor- en achterkant,
 
uitzicht of einder, dag of nacht, waken of droom,
ver of dichtbij, tot het door midden gesneden landschap
 
ten slotte onbeweeglijk oogt: een masker, zwaar als de gesloten deur
van een gevangenis, dat blijk geeft van een verborgen kennis, van een
 
geduldig afwachten, van een onbenaderbare stilte,**
een losgezongen traagheid van de dingen, of een herinnering.
 
Een zinkend schip dat zich niet langer thuis laat
brengen, ook deze plek was ooit van duisternis vervuld.***
 
*  Heart of Darkness p. 36: ‘It would come slowly to me.They howled and leaped and spun and made horrid faces: but what thrilled you was just the thought of their humanity-like yours- the thought of your remote kinshipwith this wild and passionate uproar. (…) the mind of man is capable of anything- because everything is in it, all the past as well as all the future.’
 
**  Heart of Darkness p. 56: ‘The woods were unmoved like a mask- heavy like the closed door of a prison- they looked with their air of  hidden knowledge, of patient expectation, of unapproachable silence.’
 
*** Heart of Darkness p. 5 : ‘And this also has been one of the dark places of the earth.’

Met dank aan de Nationale Loterij en haar Spelers.
Met de steun van het Cultureel Samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en Franse Gemeenschap.

Video: Dominique Henry