Als eerste universiteit in Vlaanderen pakt de Universiteit Antwerpen uit met een campusdichter. Zainab Noor el Hejazi zal de komende maanden tien gedichten over het leven op en rond de universiteit schrijven. Ze debuteert op Valentijn, uiteraard met een gedicht over de liefde. “Poëzie is niet alleen iets voor studenten taal en letteren”, vertellen Linda Schools en Ines Van Meerbeeck van de cultuurdienst van UAntwerpen. “Daarom introduceren we een campusdichter. Door elke maand met een gedicht uit te pakken, willen we poëzie toegankelijker maken voor iedereen.”
De gedichten zullen telkens op een originele manier tot bij de studenten en de medewerkers van de Universiteit Antwerpen gebracht worden. Zo prijkt het eerste gedicht, dat op 14 februari gelanceerd wordt, op de ramen van de komida-studentenrestaurants op de verschillende campussen. Toekomstige gedichten kunnen bijvoorbeeld via een banner of met projectie op een muur aan de universiteit worden bekendgemaakt.
Bruto academische waarde
De keuze voor de allereerste Vlaamse campusdichter viel op Zainab Noor el Hejazi, doctoraatsstudente en onderwijsassistente aan de Faculteit Bedrijfswetenschappen en Economie. In 2017 was ze reeds campusdichter op de Vrije Universiteit Amsterdam, waar ze masterdiploma’s biomedical science en management health science behaalde. Onder de naam Noor Intisar zal Zainab tien gedichten, eentje per maand, schrijven. “Op een of andere manier zullen die gedichten telkens aan het reilen en zeilen op de Universiteit Antwerpen gerelateerd zijn”, vertelt Zainab. “Ik wil vooral laten zien dat de universiteit niet alleen een plaats is om academische teksten te produceren en competenties te ontwikkelen, maar ook een instelling is die de ‘bruto academische waarde’ (Bildung) hoog in het vaandel heeft staan. En dat niet alleen voor studenten, maar voor eenieder die progressief in het leven staat.”
Een leven lang leren
Volgens de kersverse campusdichter staat het academische wezen dan ook symbool voor een leven lang leren. “Voor mij is poëzie niet slechts woordkunst, maar een kompas dat mij helpt om te navigeren waar ook ter wereld ik me bevind. Zonder poëzie voel ik me verloren. Ik geloof dat alle mensen toegang hebben tot hun (latente) creativiteit, maar ook neigen te denken dat het op een bepaald niveau moet zijn om iets te betekenen. Als ik al een stap kan zetten om voor anderen de drempel te verlagen om creativiteit in hun leven tot uiting te brengen, dan heb ik mijn doel bereikt.”
Het eerste gedicht van Noor Intisar kreeg de titel zuiver mee:
zuiver 
 
het verschil tussen 
liefde en de liefde 
voelde ik op 
de momenten 
dat ik bleef 
en de momenten 
dat ik niet weg 
wilde gaan.
 
liefde, de liefde 
maakte me zo eerlijk 
als een kind;
te antwoorden op
wat ik voel zonder 
te hoeven weten 
wat dat precies zegt. 
 
en liefde, de liefde
deed me ook vergeten 
dat kinderen als geen ander
spelletjes spelen. 
 
tien, negen, acht, zeven, zes…. 
      wie niet weg is, is gezien. 
      tikkertje, jij bent 
het. 
 
je liefde, de liefde 
zuivert mijn hart
van verdriet. 
en als jij 
het 
    niet bent,
    wie dan wel? 

www.uantwerpen.be/campusdichter

Foto: UAntwerpen