Op de boekenbeurs 2019 was het zover. Dominique Biebau won de Hercule Poirot Award.

Om zijn job niet te verliezen, volgt Maarten noodgedwongen een avondcursus Russisch. Tijdens die lessen ontmoet hij het schijnbaar gelukkig getrouwde koppel Lore en Diederik. Zij volgen de cursus om hun droom waar te maken: een telegeleid bezoek aan de Kungur-grotten in Rusland.
Hun leraar is de excentrieke, nationalistische Rus Pavel. Al snel snijden spanningen door de groep wanneer blijkt dat niet alleen de leraar, maar ook Maarten voor de charmes van Lore valt.
Wanneer het koppel op grottenavontuur vertrekt, weten ze allemaal dat dit een fataal keerpunt in hun leven zal worden.
Niets is wat het lijkt in deze ingenieus gecomponeerde misdaadroman.
 
Dominique Biebau (1977) is leraar Nederlands. Van zijn hand verschenen eerder de roman Trage Wegen en de ‘koude oorlog-thriller’ IJslands gambiet.

Lukas De Vos somde enkele punten uit het juryrapport op:

“Dominique Biebau is geïnteresseerd in het raadsel, niet in de oplossing. De oplossing pakt hoedanook weinig benijdenswaardig uit voor de hoofdpersoon. De kronkelwegen daarentegen om zo ver te geraken, dat is het échte thema van Biebau.
je kunt niet naast de rebus zien die tegelijk de doolhof vormt. Ook nu heeft Dominique Biebau weer grondig voorwerk gedaan. Ik ben zelf tientallen brosjures gaan lezen over de Kungurgrotten. Het klopt vrijwel. De Droezjbagrot is inderdaad “Vriendschap” genoemd naar de bezoekers van het 17e Internationaal Geologisch Kongres in 1937, de Diamantgrot ziet er echt uit als een bevroren waterval, de Sylvarivier doet het water effectief stijgen elke lente en herfst. Van puffers en vodka en Russisch kun je doodgaan, ook dat klopt. Hoewel.

De moraal is bevattelijk voor lezers van Dostojevski, Misdaad en Straf (wat minder eeuwigdurend is dan de vertalingen uit het Duits, Schuld en Boete; zelfde boek, andere titel; “Boete, dat komt binnen, dat is voor altijd”, zegt Günther de wijze cafébaas). En bovenal is er Bibaus sardonische humor. Die maakt het menselijk leven draaglijk en heft dit boek boven de 75 andere inzendingen uit. Als Toni Coppers de meest geraffineerde van de vijf genomineerden was, Jan Van der Cruysse de spannendste verteller, Tine Bergen de gevoeligste (met ook de mooiste titel, Vissen Praten Niet), en Koen Strobbe de meest inventieve, dan is er maar één eretitel voor Dominique Biebau: hij was gewoon de beste. De veelzijdigste. Daarom verdient hij ontegenzeggelijk de 22e Knack Hercule Poirotprijs.”

Uitgeverij Vrijdag; softcover; 211 pagina’s; €19,95.