Steden die aan een rivier liggen, kom je in Duitsland veel tegen. Ze worden aangeduid door bv. Frankfurt am Main, Limburg an der Lahn of Dillingen an der Donau. In Beieren, langs de Romantische Strasse, kom je echter een buitenbeentje tegen: Rothenburg. Hier spreekt men over Rothenburg ob der Tauber. De kronkelige Tauber zelf stelt niet zoveel voor, op sommige plaatsen amper 30 cm diep, maar hoog boven de rivier is er een erg romantische stad. Een stad met een fascinerende, middeleeuwse charme die leeft en geen museum is voor overdag. Hier spreken ook de stenen. Het deel dat in Wereldoorlog II vernield werd, is weer prachtig opgebouwd. De architectonische oorspronkelijkheid is beschermd en bewaard. Het grootste deel van de binnenstad is autovrij, grote parkings zijn er rond de stad. Je kan alles prima te voet doen, wat de ongeveer 11.000 inwoners van deze stad meestal ook doen.
Om een mooi idee van de stad te krijgen kan je best beginnen met de wandeling over de borstwering. Deze ongeveer 4 km lange trip kreeg de naam Turmweg Rothenburg. Je bekijkt de Altstadt via verschillende torentjes. De Altstadt is een heerlijk geheel van smalle straatjes, vakwerkhuizen, puntdaken en klokkentorens. De wandeling geeft ook mooie uitzichten op de vallei en je komt de enige wijngaard van Rothenburg tegen. We zijn hier in Frankenland, een van de wijnstreken in Duitsland. De familie Thürauf is eigenaar van het wijndomein Glocke sinds 1998. Glocke vind je op Plönlein, een historisch pleintje in het centrum. Het wijndomein heeft ook een hotel en wijnrestaurant.
Om de binnenstad te verkennen start je best op het marktplein. Op deze Marktplatz is de toeristische dienst gevestigd (zeer handig) en kom je ook het stadhuis tegen. Het Rathaus bestaat uit een gotische sectie en het later renaissancistische gebouw uit 1681. De toren van het stadhuis kan je mits een kleine vergoeding beklimmen. Boven wacht een prachtig panorama over de stad met de oude daken en je ziet de contouren van de stadswallen aan alle kanten. Opgelet er zijn ongeveer 220 trappen. Het merendeel is vlot te nemen, de laatste twee sessies van ongeveer 20 trappen gaan bijna loodrecht naar boven en dat is niet voor iedereen een makkie. Het uitkijkplatform staat op een hoogte van 60 meter.
Achter het stadhuis bevindt zich de St.-Jakobs-Kirche, een middeleeuwse kerk met gotische torens. Naast de 700 jaar oude glas-in-loodramen heeft de kerk weinig originele kenmerken. De belangrijkste bezienswaardigheid bevindt zich op de eerste verdieping: een prachtig retabel dat versierd is met houtsnijwerk uit het begin van de 16de eeuw. Het stelt het Laatste Avondmaal voor. Let zeker op de gespannen gezichten der apostelen. Buiten heeft de kerk ook nog iets speciaals: door een gewelf als tunnel gemaakt, kan je in het volgende steegje komen. Het gotische deel van het stadhuis heeft ook zulke gewelven die als passage gebruikt worden. Beide gewelven komen het beste tot uiting wanneer je ’s avonds een rondleiding met de ‘Nachtwacht’ boekt. Elke avond vertrekt er een ‘Nachtwacht’ voor een uur met jou door het doolhof van steegjes met hun plaveisel van kinderkopjes en de pittoreske vakwerkhuizen. In het licht van zijn lantaarn, steunende op zijn hellebaard, vertelt hij speciale verhalen over de stad. Er zijn twee rondleidingen, een in het Duits en een in het Engels, gewoon aan te vragen bij de toeristische dienst.
In Rothenburg kom je ook nog enkele musea tegen. De voormalige dominicanenabdij huisvest sinds 1935 een museum, gewijd aan de geschiedenis van de stad. Dit gaat van enorme sculpturen uit de 13de eeuw tot een ferme collectie wapens. Er is ook veel aandacht voor het porselein uit de omgeving en voor allerlei stenen bierkruiken. Er zijn gereconstrueerde vertrekken uit het verleden, zoals de apotheek van het klooster. Paradepaardje is de kloosterkeuken uit de 12de eeuw die de oudste in Duitsland is.
Een ander oud gebouw is dan weer het ‘Middeleeuws Criminologisch Museum’. In een expositieruimte van 3000 m² toont men de rechtsontwikkeling van de late middeleeuwen tot de 19de eeuw. Je krijgt een bijna complete uitleg over de verschillende marteltechnieken die toen tot de wettelijke maatregelen behoorden voor schuld en onschuld in Europa. Dat de mens op dat vlak duidelijk nooit een gebrek aan fantasie heeft gehad merk je hier voortdurend: van schandmaskers, duimschroeven, hakbijlen tot de ijzeren maagd (een ijzeren sarcofaag met vanbinnen pinnen). Verder is er ook veel aandacht voor rechtssymbolen, rechtsgeschiedenis, heksen en handel.
In de binnenstad zijn er veel leuke gelegenheden om te eten en te drinken. Bij heel wat bakkers vind je de ‘Schneeballen’, een lokale specialiteit. Het is een soort oliebol in een jasje van chocolade, of suiker. Het is een redelijk zwaar te verteren lekkernij die blijkbaar bij de lokale bevolking niet zo erg gelust wordt.
Rothenburg is natuurlijk ook Kerstmis. De kerstmarkt is met zijn 500 jaar oude traditie een der oudste in Duitsland. Dankzij het ‘Weihnachtsmuseum’ in de Herrngasse voelt het elke dag aan alsof het Kerstmis is. De expositie vertelt hoe de rituelen en decoraties door de eeuwen heen ontwikkelden. De winkel zelf is een streling voor het oog: kerstballen, slingers, houten speelgoed, maar opgepast zeer duur!
Nog enkele leuke adresjes om af te sluiten
Hotel Sonne in het oude stadscentrum: www.hotel-sonne-rothenburg.com
Je kan ontbijten in een brocanterie en vind je je ontbijttafel mooi, dan kan je ze gewoon kopen.
www.cafe-einzigartig-rothenburg.de
Alle verdere stadsinfo: www.rothenburg-tourismus.de
Tekst en foto’s: G. Charrin