Tot voor kort kon je het werk van kunstenaar Léon Spilliaert bewonderen in de Belgische musea, maar ook in Parijs, Londen en Berlijn. Daar heeft het coronavirus intussen een stokje voor gestoken. In afwachting van gezondere tijden willen we je toch een blik op deze fascinerende kunstenaar niet onthouden.

Meisje op het strand
Wie Léon Spilliaert (1881-1946) zegt, zegt: Oostende. De kunstenaar werd geboren aan ‘t zeitje en groeide op in de Kapellestraat, boven de parfumeriezaak van zijn vader. Zijn geboortestad zal hem altijd blijven inspireren: hij tekent en schildert de zeedijk, vissersvrouwen of dit dromerige maar ook wat bevreemdende tafereel van een Meisje op het strand. Spilliaert volgde nooit een kunstopleiding. Hij zocht de kunst in het leven zelf, zo zei hij.
>>> Zodra de musea opnieuw geopend zijn vind je dit mooie werk in het Groeningemuseum, Brugge.

Witte gewaden (tekst)
Spilliaert zou een nerveuze, gevoelige aard hebben gehad, en dat uit zich ook in de keuze van zijn onderwerpen, die niet bepaald vrolijk zijn. Het spookachtige Witte gewaden zuigt je blik vast in een mysterieuze en melancholische sfeer. Geen wonder dat het grote publiek aanvankelijk niet stond te dringen voor Spilliaerts werk… Pas rond zijn dertigste gaat de bal voor hem ook commercieel aan het rollen.
>>> Zodra de musea opnieuw geopend zijn bewonder je deze Witte gewaden in Mu.Zee, Oostende.

Silhouet van de schilder (top)
Ook op privévlak komt Spilliaert maar moeilijk uit de startblokken. Vòòr zijn huwelijk in 1916 produceert hij erg veel, maar vaak zijn het beklemmende zelfportretten waaruit een grote eenzaamheid spreekt. Dit Silhouet van de schilder plaats de kunstenaar zelf in de duisternis, tegen een fel binnenvallend licht van een zomerse dag. Pas na de geboorte van zijn dochter Madeleine lijkt de woelige inborst van Spilliaert wat meer rust te vinden.
>>> Zodra de musea opnieuw geopend zijn rep je je voor dit werk naar het Museum voor Schone Kunsten Gent.

Alleen
Spilliaert wordt vaak een ‘symbolist’ genoemd, maar zijn werk vertoont ook invloeden van het surrealisme en expressionisme. In deze pastel lijkt hij zich bijvoorbeeld wel te inspireren op Edvard Munch: de eenzaamheid en verveling van het meisje krijgen expressie in haar houding, haar spichtige lichaamsbouw en de aanwezigheid van een donker deken aan de waslijn. De eigenzinnige mix aan stijlen maakt Spilliaert sowieso een van de interessantste moderne schilders van zijn tijd.
>>> Dit prachtige werk behoort tot de collectie van museum Dhondt-Dhaenens in Deurle, maar is er niet permanent opgesteld. Check, van zodra het museum weer geopend is, de actuele tentoonstellingen voor meer informatie.

Vergeet niet om, wanneer dat opnieuw toegelaten is, de werken in levende lijve te gaan bewonderen in onze Belgische musea – gratis met je museumpas. We kijken er zoooo hard naar uit…

Foto’s: www.museumpassmusees.be