“Tijdens een restauratie in 2018 bleek dat er vergevorderde roestvorming was aan het kajuitdak. Een ontmanteling ervan toonde aan dat de patrijspoorten onherstelbaar beschadigd zijn en moeten vervangen worden. Deze herstelling dient om de stevigheid en veiligheid van de constructie van het schip te waarborgen en om te vermijden dat het schip op korte termijn wegens verdere structurele veroudering weer een volledige restauratie moet ondergaan.”, stelt minister-president Geert Bourgeois.
De Williwaw is een stalen langkieler, een kitsjacht met een grote mast en bezaan (een zeil dat aangeslagen is aan de achterste mast). In 2018 werden restauratiewerken aan de boot uitgevoerd: de ijsbreker aan de boeg werd verwijderd om het schip in oorspronkelijke staat te brengen. De roestvorming aan dek en romp werd aangepakt. Het teakdek van de gangboorden is vervangen, net als de motor en de elektriciteit werd vernieuwd.
Musea en Erfgoed Antwerpen (MNE) is eigenaar van de boot. De boot wordt uitgebaat door STA-B (Sail Training Association Belgium). STA-B is een organisatie met als maatschappelijk doel jongeren van elke leeftijd en achtergrond een kans te geven de unieke ervaring van zeilen mee te geven, wat gebeurt op zeiljachten van allerlei soorten en maten.
Het stalen zeiljacht Williwaw werd in 1968-1970 gebouwd in opdracht van Willy de Roos. De naam Williwaw is afkomstig van een type valwind die voorkomt in kustgebieden begrensd met besneeuwde en ijzige bergen. Willy de Roos maakte met de Williwaw drie grote wereldreizen. Hij schreef drie boeken over zijn wereldreizen en gaf wereldwijd lezingen. De eerste reis met het schip was de route rond de wereld, waarbij Kaap de Goede Hoop (Afrika), Kaap Leeuwin (Australië) en Kaap Hoorn (Latijns-Amerika) werden gerond. In 1977 voer hij met de Williwaw van Groenland tot de Beringstraat, via de zogenaamde noordwestelijke doorvaart. Nadien zeilde hij langs de westkust van Noord- en Zuid-Amerika tot in Antarctica. In 1982 bracht de Williwaw de Roos opnieuw naar Antarctica. Met die derde reis wilde hij de ecologische vraagtekens over de toekomst van Antarctica belichten. Het jacht heeft zonder noemenswaardige averij op te lopen ongeveer 360.000 zeemijlen afgelegd.
Na de zeereizen werd het jacht aangekocht door de vzw Vrienden van het Scheepvaartmuseum om in Antwerpen deel uit te maken van de collectie van het Nationaal Scheepvaartmuseum. De mecenaatsvereniging schonk het schip in 1996 aan de Stad Antwerpen. Van 1998 tot 2000 werd de Williwaw gerestaureerd door vakmensen en restaurateurs van het museum en het Antwerps Havenbedrijf, vele vrijwilligers, leden van STA-B en AZCN (Antwerps Zeilcentrum Noordkasteel).
De Williwaw werd op 21 oktober 2008 als varend erfgoed beschermd vanwege de diverse wereldreizen van Willy de Roos, de bijdrage aan de kennis van de noordwestelijke doorvaart en de aandacht die de schipper vroeg voor ecologische problemen op Antarctica. Het schip is een voorbeeld van de productie van zeiljachten van de ondertussen verdwenen werf Michot in Thuin (Henegouwen) en een ontwerp van de gerenommeerde zeiler en selfmade scheepsarchitect Louis Van de Wiele.
De eigenaars en beheerders doen er alles aan om het schip vaarklaar te krijgen voor het evenement Water-rAnt in september 2019. In de winter van 2019 zal de boot volledig afgewerkt worden om vanaf 2020 volledig operationeel te zijn voor de stad Antwerpen, zijn bezoekers, de Tallship races en andere evenementen.
Foto: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/99058