De lente is begonnen en dat betekent ook dat de eikenprocessierupsen stilaan weer uit hun eitjes sluipen. De rupsen zijn in bezit van irriterende brandharen die brandwonden op de huid en schade aan de ogen en luchtwegen veroorzaken. Ze groeien later wel uit tot mooie onschuldige nachtvlinders vandaar dat de overheid een zeer voorzichtig bestrijdingsbeleid hanteert.

In welke gemeenten zitten veel rupsen?
Om te weten waar er hinder is van de eikenprocessierups, heeft de Provincie Antwerpen een interactieve eikenprocessierupsenkaart ontwikkeld. De gemeenten, steden én burgers kunnen er locaties aanduiden waar er rupsen aanwezig zijn. Op deze kaart worden ook de bestrijdingen aangeduid. Er wordt weergegeven waar je niet met biociden mag spuiten in de voor de natuur kwetsbare zones. 67 gemeenten-en stadsbesturen in de provincie Antwerpen gebruiken de kaart al.
Evolutie van de rupsen sinds 1999

De provincie vergelijkt de gegevens van 1999 tot en met 2017. De resultaten geven een globale indicatie en zijn sterk afhankelijk van de preventieve behandelingen, de mate van adviesverlening en de methode van gegevensverzameling.

In bovenstaande grafiek merken we een lichte toename van de hinder in 2004 en 2005. Vanaf het jaar 2012 daalt de hinder ten opzichte van de 5 voorgaande jaren. In 2016 waren er opvallend weinig rupsen en nesten aanwezig. Vermoedelijk door het slechte weer.

Gedeputeerde van Leefmilieu Rik Röttger geeft aan dat bestrijding niet altijd nodig is: “Géén maatregelen nemen is het meest milieuverantwoord. In natuurgebieden heeft de rups voldoende natuurlijke vijanden om het biologische evenwicht te behouden zonder dat de mens er last van heeft. In bebouwde of publieke gebieden mag de rups enkel biologisch bestreden worden als er effectief een risico aangetoond wordt voor de volksgezondheid.”

Foto & afbeeldingen: Provincie Antwerpen