In 1999 ging MAMMA MIA van ABBA in première in Londen.

Dit wordt zo’n succes over heel de wereld dat ze genoodzaakt waren, om MAMMA MIA overal aan bod te laten komen, en de teksten te laten vertalen in de taal van het land van uitvoering. Nooit heeft een Musical zoveel succes gehad.

Ook in ons land hebben de producers het niet nagelaten om de musical MAMMA MIA te bewerken. Al in 2006 was er een productie van MAMMA MIA in de Stadsschouwburg Antwerpen met Vera Mann, Myriam Bronzwaar en Lulu Aertgeerts. De dochter was toen Sasha Rosenen en Sky  werd gespeeld door Davy Gillis.

14 jaar later gaat er een superproductie van start onder de regie van Stany Crets in een productie van DEEP BRIDGE. 7 maart 2020 ging de Première van start, onder glamour en glitter, want alle genodigden kleden zich in feestkledij van uit de jaren ’70 na een grote ontvangst op de rode loper kwamen we al in de sfeer van MAMMA MIA in de hall van de Stadsschouwburg waar al een drink en een hapje wordt aangeboden en de muziek van de jaren ’70 weerklonk. Al zitten we in een periode van virussen, kon men het ABBA virus niet klein krijgen, de zaal liep overvol van de eerste tot de laatste stoel. Na een grootse opening ouverture van de muziek van ABBA kon het spektakel beginnen. Het deed ons al direct aan onze stoel kluisteren met de prachtige decors zo live dat je mee aan het strand in Griekenland.

De eerste liedjes klonken zo fris zodat menige bezoekers spontaan begonnen mee te zinnen. heel de musical bouwde zich op tot een waar spectakel. Met een prachtige cast en een enorm ballet en dansers die je lieten genieten van een MAMMA MIA zo u het nog nooit gezien heeft.

In de hoofdrollen kon u deze keer de crème de la crème  zien, Anne Van den Broeck als Donna en haar twee vriendinnen Ilse La Monaca als Rosie en Evi Hanssen als Tanya. De 3 vaders worden vertolkt door Johan Terry als Sam, Stany Crets als Bill en Govert Deploige als Harry. In de rol van de dochter van Donna schitterde niemand anders dan Tinne Oltmans (Sofie) en Michiel De Meyer was de gelukkige Sky die met Sofie ging huwen. Na afloop en de mooi extra eindscene kregen ze een verdiende staande ovatie.

Het Verhaal

Donna Sheridan bezit als vrijgezelle Amerikaanse moeder een hotel op een Grieks eilandje. Haar twintigjarige dochter Sophie  staat op het punt te gaan trouwen met haar verloofde Sky. Zij wil voor ze in het huwelijk treedt dolgraag weten wie nu eigenlijk haar vader is, waarover haar moeder nooit iets heeft losgelaten.

Wanneer Sophie in het dagboek van haar moeder leest, ontdekt ze dat ze drie mogelijke vaders heeft. Met alle drie deze totaal verschillende mannen heeft ze namelijk het bed gedeeld in de periode dat Sophie verwekt moet zijn. Ze is ervan overtuigd dat ze haar vader zal herkennen zodra ze hem ziet en heeft daarom in naam van haar moeder alle drie de mannen uitgenodigd voor de bruiloft. Enkele dagen voor de trouwerij komt het drietal samen op een boot aan. Het zijn de Amerikaanse architect Sam Carmichael, de Britse bankier Harry Bright en de Zweedse romanschrijver Bill Anderson .

Alle drie de mannen zijn twintig jaar niet meer op het eiland geweest en reuze benieuwd waarom Donna na al die tijd contact met ze heeft gezocht. Deze wordt compleet verrast en raakt in verwarring als ze hen alle drie tegelijk weerziet. Sophie’s overtuiging dat ze haar vader direct zou herkennen, komt bovendien niet uit. Haar bedrog met de uitnodigingen komt uit, maar ze haalt het drietal tegen de wil van Donna over toch te blijven voor de bruiloft, zonder haar eigen motieven prijs te geven. In de tussentijd hoopt ze meer over Sam, Harry en Bill te weten te komen om wellicht zo haar ware vader te achterhalen.

Sophie vraagt Sky om hulp, maar die reageert juist kwaad over het feit dat Sophie de drie mannen uitgenodigd heeft zonder eerst met hem te overleggen. Ze zoekt steun bij haar moeder. Tijdens de voorbereiding van het huwelijk lijkt de breuk tussen moeder en dochter eindelijk wat te verdwijnen. Donna stemt in om Sophie naar het altaar te begeleiden. Sam probeert ondertussen Donna zover te krijgen om met hem te praten, maar ze is nog niet vergeten hoe hij haar destijds verliet.

Tijdens de bruiloft onthult Sam dat hij Donna destijds weliswaar verliet om met een andere vrouw te trouwen, maar daarvan afzag en naar Donna terugkeerde, maar toen zag dat ze al met een andere man was. Harry onthult dat Donna de enige vrouw voor hem was. Alle drie de mannen willen er graag voor Sophie zijn als haar vader. Sophie besluit op het laatste moment haar bruiloft uit te stellen, wat Sky eigenlijk al wilde, om met hem eerst nog een wereldreis te maken. Hierop vraagt Sam ten overstaan van iedereen Donna ten huwelijk en ze accepteert zijn aanzoek. Ook tussen Rosie en Bill blijkt een relatie te zijn ontstaan en Harry geeft toe dat hij op mannen valt. Sky en Sophie verlaten het eiland voor hun wereldreis.

MAMMA MIA

Wie de naam MAMMA MIA hoort denkt direct aan ABBA. Dit komt omdat ze na hun begin periode waar Frida, Agnetha, Benny en Björn zich al degelijk van hun hebben laten horen als tieners met kleine optreden en muziekwedstrijden. Benny had een Rock band THE HEP STARS terwijl Björn het wat rustiger deed met de Hootenanny Singers. Daarentegen Anni-Frida had na haar optreden in haar tienerjaren in een dansorkest en Bigband, op haar 19de een eigen groep gestart THE ANNI-FRID FOUR. waarmee ze regelmatig in de prijzen viel. Agnetha is het jongste lid van ABBA, was al heel jong bekend. Ze speelde toen al de rol van Maria Magdalena in de Zweedse versie van Jesus Christ Superstar. Ze schreef zelf muziek waaronder heel wat hits en kon zelf ook goed zingen en bracht toen al 6 succesvolle soloalbums uit.

In 1970 Vonden onze 4 ABBA leden elkaar mochten Anni-Frida en Agnetha als achtergrond zangeressen mee zingen tijdens het optreden van Benny en Björn.

1971 Traden Agnetha en Björn in het huwelijk. Stig Anderson wordt hun producer met de platenmaatschappij Polar. Het succes is zo groot dat ze met hun Zweedse songs regelmatig in de hitparade verschenen Svensktoppen in het Zweeds

In 1972 besloten ze om in het engels te zing dat hun nr 1 hits opleverde in Japan, Amerika en nog veel andere landen. In in thuis land Zweden ging het dan wat minder en moesten ze wel kiezen welke richting ze zouden uitgaan. De twee vrouwelijke leden van de groep worden vanaf nu inplaats van van achtergrond vocalen mee in de groep als zangeressen opgenomen en zo ontstond dan ABBA, een groep die zijn eigen sound ontwikkelde.

De grote doorbraak kwam er, en dit over heel de wereld, met die typische ABBA sound, maar nog niet onder de naam ABBA, toen ze in 1973 in de preselectie kwamen voor het Eurovisiesongfestival met het liedje RING RING. Maar hoe goed dat het ook was eindigde ze op de 3de plaats.

1974 namen ze officieel  en nu onder de naam ABBA terug deel aan het Eurovisiesongfestival, dat een beetje oubollig aan het worden was met zijn liedjes, met door Björn en Benny geschreven uptempo-nummer Waterloo.Dat ze toen uitzonderlijk als Zweedse groep in het Engels mochten brengen. Dit keer was het wel prijs en ABBA worden een item over heel de wereld met een succes te evenaren tegen de Beatles en de Rolling Stones. Men kon spreken van een ABBA- MANIA, de liedjes, NR 1 in de hitparades, optredes, TV Shows enz. volgde elkaar op in een snel tempo.

Begin 1982 kwam er een einde aan de groep, maar het succes was niet minder waar Björn en Benny bleven liedjes componeren en muziek voor Musicals eerst was er CHESS en 1984, waar Tim Rice en Björn de teksten schreven. CHESS liep drie jaar in Londen en 1988 kwam de Broadway versie uit. Benny en Björn hadden er een heel goed gevoel bij en de musical stond op de eerste plaats, en toen dachten ze om een musical te maken met hun bestaande ABBA hits. In 1999 ging dan MAMMA MIA in première in Londen.

MAMMA MIA!, met de muziek en teksten van ABBA-leden Benny Andersson & Björn Ulvaeus en geschreven door Catherine Johnson. De originele versie werd geproduceerd door Judy Cramer, Richard East en Björn Ulvaeus namens Littlestar en Universal. De arrangementen zijn geschreven door Martin Koch. Meer dan twintig Hits van ABBA zullen naar u toe komen en u door de jaren ’70 loodsen.

Regie & Vertaling: Stany Crets

Choreografie: Laurent Flament

Musical Supervisor: Ad Van Dijk

Decor ontwerpt: Paul Farnsworth

Lichtontwerp: Jason Taylor

Kostuum ontwerp: Griet Van Landeghem

Kap & Grim ontwerp: Mitch Fabry

Audio ontwerp: Bram Van Nevel

Repetent & MD: Pietro Ramman

Regie-assistent: Floris Devooght

Associate Choreografe: Eva Scheffer

De Band: Eric Melaerts, Anne Van Steenwinkel, Guy Remmerie, Roel Hermans, Stijn Norga & Karl Zosel
Tickets: Tot 12 april zie link
Foto’s: A. Charrin 
Foto’s: Deep Bridge