Eind september legden archeologen van het agentschap Onroerend Erfgoed met steun van de stedelijke dienst archeologie massieve restanten van het negentiende-eeuwse lunet Sint-Laureis bloot.
Dit lunet (of schans) werd door het Nederlandse leger na de val van Napoleon opgericht en maakte deel uit van de zogenaamde Wellingtonbarrière. Deze barrière was een grootschalige verdedigingsgordel om het Koninkrijk der Nederlanden onder Willem I te verdedigen tegen Frankrijk. De Nederlanders besteedden veel zorg aan de bekleding van de aarden wallen: een stevige bakstenen muur, die aan de binnenzijde versterkt werd door spaarbogen op een fundering uit dennenhout.
Na de Belgische Revolutie in 1830 weigerde het Nederlandse leger om zich terug te trekken uit de Antwerpse citadel. In december 1832 kwamen Franse
geallieerde troepen ter hulp en vuurden duizenden projectielen af op de citadel. Ook schans Sint-Laureis speelde hierin een rol. Op 13 december 1832 werden drie ingegraven buskruitmijnen van 450 kg ter ontploffing gebracht. De linkerflank stortte hierna in en de troepen konden via deze schans de citadel heroveren op de Nederlanders.
De restanten, gelegen op het bouwblok tussen Brederodestraat, Balansstraat en Gelijkheidsstraat, kunnen niet worden bewaard. Hier komt de ondergrondse parkeergarage van een nieuwbouwproject.
Foto top: © Dries Luyten
Foto tekst: Le Beau Plan met lunet Sint-Laureis in het geel omcirkeld, 1853. © FelixArchief, stadsarchief Antwerpen