Sommige meisjes vallen op de verkeerde mannen, Laura van Dolron valt op de verkeerde filosofen. Al jaren komt de beroemde filosoof Jean-Paul Sartre Laura opzoeken om haar om de oren te slaan met grote woorden als vrijheid en verantwoordelijkheid. Dit keer loopt het echter anders. Sartre staat niet op uit zijn graf om Laura streng toe te spreken, maar om zijn excuses aan te bieden.
Sartre kan het niet langer aanzien. Hij MOET het een en ander rechtzetten. Hij voelt zich verantwoordelijk voor het losgeslagen individualisme. Wat volgt is een verfrissende brainwash en een onhandige maar oprechte poging tot engagement.

‘In Sartre zegt sorry’ snijdt Laura op een lichtvoetige manier grote thema’s aan waarbij ze zichzelf en het publiek niet spaart. Mensen die komen om te denken, maakt zij aan het lachen en mensen die komen om te lachen, zet zij aan het denken. ‘Sartre zegt sorry’ werd vanaf de première in 2011 lovend ontvangen door het publiek, pers en theaterjury’s, werd geselecteerd voor het Nederlands Theaterfestival en opende het Theaterfestival Vlaanderen 2011. Vanwege het grote succes wordt ‘Sartre zegt sorry’ nog steeds gespeeld.

Laura van Dolron creëerde haar eigen genre: stand-up filosofie. In haar voorstellingen wisselen humor en diepgang elkaar in razend tempo af. Ze doet op het podium wat een comedian doet, maar dan met meer poëzie en minder behoefte aan de lach. Ze doet wat dominees doen, maar dan zonder God (al komt hij nog wel eens om de hoek kijken). Ze doet wat theatermakers doen, maar dan zonder rol, zonder illusie. Laura: ‘In het echt wordt er al genoeg gespeeld, dus in het theater laat ik dat liever achterwege’.
Tekst en concept: Laura van Dolron
Spel: Laura van Dolron en Steve Aernouts
Dramaturgie: Rezy Schumacher en Céline Buren
Vormgeving: Wikke van Houwelingen en Marloes van der Hoek
Begeleiding: Jantien Koenders
Lichtontwerp: Gé Wegman
Foto: Jochem Jurgens / www.thassos.be