Tweede editie september-november 2019

Architectuur kan een maatschappelijke betekenis uitdrukken wanneer zij bibliotheken, Sportscholen en shopping centra huisvest. Steeds opnieuw blijken architecten een bijzondere knowhow te ontwikkelen. De manier waarop zij deze uitdagingen aangaan – intelligent, gevoelig en met succes – getuigt niet alleen van grote vakkennis maar toont aan dat zij complexe opdrachten niet uit de weg gaan. Zij weten wat architectuur aankan, waar vorm en esthetiek op hun plaats zijn en waar niet. Architecten staan voor een uitdagingen die breder gaan dan de architectuursector (bv. betonstop en verdichting), hun ontwerpen zijn dan ook van maatschappelijk belang. iets waar veel mensen zich niet van bewust zijn.

Ook een componist en een uitvoerder van klassieke muziek staat in de 21steeeuw voor enorme uitdagingen. Hoe de jongere generaties nog interesseren in dit genre?

Met het project “klassiek en architectuur” brengt Orfeoproducties een kruisbestuiving tot stand. Door kunstenaars uit deze beide disciplines  met elkaar in contact te  brengen, zorgen ze bij detoeschouwers voor een verbreding van hun interesse. Liefhebbers van moderne architectuur worden in aanraking gebracht met hedendaagse klassiek muziek en geïnteresseerden in klassieke muziekuitvoeringen worden ondergedompeld in een creatieve architecturale omgeving.

Hoewel Vlaanderen zowel in muziek als in architectuur groot talent huisvest, blijven deze twee disciplines onderbelicht in het culturele programma. Orfeoproducties brengt een overzicht van de beste klassieke composities uit de laatste vijftig jaar in bekroonde architecturale locaties aan het publiek presenteren. Om op die manier bieden we ook minder bekende kunstvormen een plaats geven bij het Vlaamse publiek.

Doelstellingen van dit initiatief:

  1. Mensen met belangstelling voor architectuur kennis laten maken met hedendaagse klassieke composities
  2. Mensen met interesse voor hedendaagse klassieke muziek kennis laten maken met belangrijke hedendaagse architecturale realisaties
  3. Minder belichte kunstvormen, zoals hedendaagse architectuur en hedendaagse klassieke muziek bij het Vlaamse publiek meer bekendheid geven
  4. Vooral jonge Vlaamse ensembles de gelegenheid geven om deze werken uit te voeren
  5. Ook de Vlaamse componisten van de laatste 50 jaar in de belangstelling te plaatsen

Hoe realiseren we dit:

  1. Het Vlaamse Architectuur Instituut en de Vlaamse Bouwmeester Leo Van Broeck adviseerden ons in de keuze voor bijzondere architecturale locaties.We hebben deze locaties bezocht en we hebben vier locaties gekozen, die akoestisch, logistiek en organisatorisch geschikt zijn om een concert te laten doorgaan.
  2. Vervolgens hebben we aantal ensembles, die thuis zijn in hedendaagse klassieke muziek gevraagd de locaties te bezoeken en een programma uit te werken, dat in deze omgeving volledig tot haar recht zou komen. We focussen op klassieke muziek van maximaal 50 jaar oud
  3. De architecten of als de architect overleden is, de experten ter zake, hebben toegezegd om voor het concert een korte toelichting te geven over hun architecturale realisatie gevolgd door een korte rondleiding
  4. We kiezen gebouwen gelegen in de verschillende Vlaamse provincies zodat we een groot publiek voor deze concerten bereiken

Publiekswerving en communicatie

Gezien de Antwerpse Zuidrand onze uitvalsbasis is en we minder bekend zijn van het publiek in bij voorbeeld Tongeren, hebben we geopteerd voor een intense samenwerking met de plaatselijke cultuuractoren (in de eerste plaats de Culturele Centra).  Ons voorstel tot samenwerking hield in dat de plaatselijke cultuurcentra het programma zouden opnemen in hun cultuurprogramma zo dat zij voor de communicatie ter plaatse zouden zorgen (opname in hun jaarprogrammaboek, hun website, de stedelijke infokanalen, verspreiden van flyers en affiches). Wij zorgen de communicatie via de nationale media (Aulos, Klara, Uit in Vlaanderen, architectuurtijdschriften en -websites, architectuurscholen…. De plaatselijke culturele centra gingen onmiddellijk akkoord met dit voorstel. Ook neemt het Vlaams Architectuur Instituut de reeks op in haar Festival van de Architectuur dat doorgaat van 20 tot 22 september 2019 te Gent.

De architectuurwandeling en het openingsconcert is trouwens de afsluiter van het Festival.

We hebben bij de keuze van de musici ook rekening gehouden met hun achterban, die zich steeds in de regio van de concertlocatie bevindt (Spectra Ensemble speelt in Gent, ChampdAction te Wilrijk, Maastricht ligt slechts 20 km van Tongeren en Sint-Niklaas is de thuishaven van het Goeyvaerts strijktrio. Op die wijze kunnen we ook in vast publiek aantrekken. Ze zullen hun vaste toeschouwersbestand aanschrijven.

Deze formule heeft tijdens de eerste editie van Klassiek & Architectuur zeer goed gewerkt. Ons concert in het Havenhuis te Antwerpen was snel uitverkocht en ook in Dilsen-Stokken en Nieuwrode was de belangstelling zeer groot. We ontvingen in totaal …. Toeschouwers.

Zie ook de video https://www.facebook.com/1608703032489901/videos/1996522093707991/

Internationale uitstraling

Onze eerste doelstelling is om minder bekende hedendaagse architectuurprojecten onder de aandacht van de Vlaamse cultuurconsument te brengen, gekoppeld aan minder bekende hedendaagse klassieke muziek. Dit neemt echter niet weg dat er ook een internationale uitstraling zal zijn. Voor ons concert in Tongeren hebben we het Kamerkoor Maastricht uitgenodigd en dat we ook in die stad uitgebreide publiekswerving zullen doen.

Daarenboven hebben de uitgenodigde muziekensembles een duidelijke internationale uitstraling. Zowel Spectra als ChampdAction die beide geregeld door internationale organisatoren worden,  wat zeker ook het geval is het Goeyvaerts Strijktrio in jaarlijks verschillende internationale tournees maken. Ook de architecten van de gekozen locaties hebben ongetwijfeld een internationale uitstraling, die vaak buitenlandse opdrachten binnenhalen.

Buitenlandse bezoekers van onze eerste concertreeks melden ons dat een dergelijk concept zeker ook in het buitenland zou aanslaan.

Zondag 22 september 2019 (dag van de architectuur) i.s.m. Vlaams Architectuurinstituut

Locatie: Faculteitsbibliotheek Ingenieurswetenschappen en Architectuur, UGent, Jozef Platteaustraat 22, Gent

Architecten: OFFICE Kersten Geers David Van Severen

Musici: SPECTRA Ensemble o.l.v. Filip Rathé

  © Hilde Christiaens

Programma van de dag: 14 uur: Gegidste wandeling door de wijk onder leiding van Prof. Bart Verschaffel (Vandenhove- paviljoen, architect Charles Vandenhove – Boekentoren, architect Henry Van de Velde –  Bibliotheek De Krook, architecten Coussée & Goris – Wintercircus). Deze locaties worden bezocht (het Wintercircus onder voorbehoud) en er is een toelichting door een gids.

Bibliotheek Ingenieurswetenschappen, Architecten OFFICE Kersten Geers David Van Severen:

16 u.: toelichting door Jan Lenaerts, architect bij OFFICE Kersten Geers David Van Severen

16:15: concert door  SPECTRA

17:00 u. einde eerste concert aanvang tweede concert en toelichting

 De Locatie

FACULTEITSBIBLIOTHEEK INGENIEURSWETENSCHAPPEN EN ARCHITECTUUR, Jozef Platteaustraat 22, 9000 Gent

In overleg met DGFB UGent werd begin 2010 een beperkte architectuurwedstrijd georganiseerd. De opdracht van de wedstrijd was twee tegenstrijdige functies binnen één ruimte met elkaar combineren: een performante bibliotheek en een zaal voor publieke en ceremoniële evenementen, te realiseren in het voormalige fysicalaboratorium. Deze statige zaal op de begane grond, trekt via het plafond en grote ramen net onder de kroonlijst, overvloedig natuurlijk licht binnen. Een smeedijzeren balkon langsheen de ramen geeft de ruimte een bijzondere charme. Rond de zaal liggen kleinere lokalen, die voor specifieke bibliotheekdiensten gebruikt kunnen worden.

OFFICE Kersten Geers David Van Severen– de winnaar van de wedstrijd – zet een drie verdiepingen hoge bewandelbare boekenkast in de ruimte. Een modulair systeem, dat steeds weer één element herhaalt: een stalen plaat van 1 meter breed, en 30 centimeter diep. Deze plaat wordt zowel gebruikt als boekenplank, vloerelement en als traptrede. Geperforeerde stalen platen, de borstwering van de eerste verdieping, kunnen via een eenvoudig katrollensysteem naar de grond zakken. Ze schermen aldus de boeken af op het gelijkvloers en blokkeren de doorgang naar de trappen en de zijlokalen. Ook tijdens activiteiten, blijft de collectie zichtbaar. Het traditionele karakter van de leeszaal blijft altijd behouden.

PROGRAMMA: Music for birds…

In het kader van een architectuurwandeling wordt de bibliotheek van de faculteit Ingenieurswetenschappen van de Universiteit Gent bezocht, ontworpen door Kersten Geers en David Van Severen. Voor die gelegenheid schreef de Italiaanse componist Simonluca Laitempergher Music for birds that are supposed to breathe underwater voor ensemble en electronics. In dit werk speelt hij in op de specifieke spatiäle en akoestische eigenschappen van ruimte.

Voor Atlas Eclipticalis liet John Cage zich inspireren door de in 1958 gepubliceerde verzameling sterrenkaarten van de Tsjechische astronoom Antonín Becvár. Hij nam dit boek letterlijk als uitgangspunt: bovenop de kaarten plaatste hij notenbalken waarop hij — afhankelijk van de helderheid van het licht — grotere of kleinere punten tekende. Het resultaat klinkt als een veelheid van subtiel gonzende klankstippen in een klinkend uitspansel.

Cages Cartridge Music vormt daarbij de leidraad om de geluiden, gestuurd door toevalsprocedees al dan niet op te nemen, te manipuleren en gespatialiseerd de sonore ruimte in te sturen.

Voor Tierkreis baseerde Karlheinz Stockhausen zich dan weer op de astrologie. Twaalf melodieën karakteriseren de tekens van de dierenriem. In een op maat gemaakte adaptatie, verspreidt SPECTRA acht musici en luidsprekers over de breedte, lengte en hoogte van het bibliotheekgebouw.

Karlheinz Stockhausen (1928-2007)

Tierkreis (1974-75)

John Cage (1912-1992)

Atlas Eclipticalis (1961)

Cartridge Music (1960)

Simonluca Laitempergher (°1980)

Music for birds that are supposed to breathe underwater (2019)

compositieopdracht door SPECTRA

wereldcreatie

Lucien Goethals (1931-2006)

Studie III (elektronische muziek) (1962)

Het ensemble

SPECTRA is een ensemble voor nieuwe muziek. Vanuit de vaste kern van musici ontwikkelt het sinds 1993 een opmerkelijke muzikale coherentie en een unieke, geraffineerde sound. Filip Rathé is artistiek leider en dirigent.

SPECTRA bouwt tal van trajecten uit met in Vlaanderen levende componisten en promoot hun werk in internationale en historische context. Het creëert vele opdrachtwerken in constante dialoog met referentiewerken uit het recente verleden.

SPECTRA exploreert een ruime waaier aan presentatievormen en werkt samen met componisten, theatermakers, beeldend kunstenaars en schrijvers in de opbouw van niet-dogmatische programma’s en eigenzinnige vertolkingen. Hieruit groeiden samenwerkingen met o.a. Luca Francesconi, Stefano Gervasoni, Philippe Hurel, Guy Cassiers, Fabrice Murgia, Philippe Blasband, Peter Verhelst,…

SPECTRA treedt op binnen en buiten Europa en op festivals als Ars Musica (B), Transit (B), Festival Musica Nova (Brazilië), November Music Festival (NL), Musica Sacra (NL), OEROL Festival (NL), Huddersfield Contemporary Music Festival (GB), het Traiettorie Festival (It), de Biennale Venezia (It), World Music Days 2010 Sydney (Au), Gaida Festival (Lt), Musica Strasbourg (F), Festival Internacional de Buenos Aires (ARG).

Ten slotte deelt SPECTRA haar expertise in de Master na Masteropleiding in de interpretatie van hedendaagse muziek in samenwerking met de School of Arts Gent.

Filip Rathé(1966) studeerde piano en directie aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Hij vervolmaakte zich verder als dirigent bij Laszlo Heltay en Pierre Cao en studeerde compositie bij Lucien Goethals. Aan de Universiteit van Gent behaalde hij een Meestergraad Musicologie. Sinds 1993 is Filip Rathé artistiek leider en dirigent van SPECTRA, het ensemble voor hedendaagse muziek waarmee hij concerteerde doorheen Europa en Zuid-Amerika en meer dan 150 nieuwe werken creëerde.Hij was gastdirigent van o.m. het Symfonieorkest van Vlaanderen, het Vlaams Radio Koor, Brussels Philharmonic en verschillende ensembles (o.a. I Solisti del Vento, Hermes Ensemble, Musiques Nouvelles). Als componist schrijft hij vooral vocaal-instrumentale kamermuziek. Zijn werken werden gecreëerd door o.m. het Vlaams Radio Koor, ASKO (Nl), SPECTRA, Collegium Instrumentale Brugense, Exaudi, Kremerata Baltica en de Neue Vokalsolisten Stuttgart.

De motivatie van de muziekkeuze

‘Voor het concert in de bibliotheek van de Architectuurwetenschappen te Gent op 22/9 vertrekt SPECTRA van werken die inspelen op de ruimtelijkheid. In SPECTRA’s versie van Karl-Heinz Stockhausens Tierkreis worden 8 musici gepositioneerd in de vier hoeken en dit op twee hoogteniveaus (gelijkvloers en gaanderij): zij spelen samen met een quadrafonische geluidsband. SPECTRA’s versie van Atlas Eclipticalis van John Cage, gebaseerd op toevalsprocessen, wordt simultaan uitgevoerd met een interpretatie van zijn Cartridge Music, waarbij de live geluidsopname van de eveneens verspreid opgestelde musici, de geluidsmanupilatie van die live-opnames, het al dan niet distribueren ervan en de spatialisatie van die klank random worden gegenereerd, in samenspel met de live spelende akoestische instrumenten.

De Italiaanse componist Simonluca Laitempergher (in samenwerking met de studio Tempo Reale in Firenze) schrijft een nieuw werk voor dezelfde musici met live-electronics in functie van de architectuur. Van Lucien Goethals (medeoprichter van het Instituut voor Psycho-akoestiek en Elektronische Muziek, kortweg het I.P.E.M. dat lange tijd in de Rozier was gehuisvest) wordt een elektroakoestische Studie gebracht.’

Filip Rathé

Zondag 13 oktober 2019

Locatie: Stedelijk Lyceum Topsport, Edegemsesteenweg 100, 2610 Wilrijk

Architecten: Compagnie O – Francis Catteeuw

Musici:ChampdAction

 

 Programma: ‘Joshi’ creaties van Serge Verstockt met ChampdAction en Tsubasa Hori.

15 uur: toelichting en rondleiding door architect Francis Catteeuw

15:30 u. concert door ensemble ChampdAction

16:30 u. einde

De locatie

STEDELIJK LYCEUM TOPSPORT

De Topsportschool is een ‘machine à exceller’ die snel en naadloos moet werken. De gebruiker, een vaak ietwat narcissistische en voyeuristische atleet, is geobsedeerd door lichaam, prestatie en klassering. Het gebouw reageert hierop met lange vista’s, doorzichten en zowel reflecterende als transparante oppervlaktes – tegelijkertijd observeren en geobserveerd worden.

De nieuwe school ligt op de site van Fort 6 van de Brialmont fortenring rond Antwerpen, naast het Romeins- Circus-aandoend Paradeplein. De sculpturele betonnen sokkel met sportfaciliteiten, geeft het gebouw een soort ruimtelijke autonomie binnen een zeer natuurlijke context. Bovenop de betonnen sokkel ligt de schoolschijf die functioneert als een caleidoscopische broeikas voor educatie

Deze locatie is een echte ontdekking. Ze ligt helemaal verscholen in het domein van Fort5 en zelfs de inwoners van Wilrijk kennen ze niet. Het is zeker de moeite om dit prachtig gebouw eens in de aandacht te brengen.

 

Het ensemble : ChampdAction  www.champdaction.be

ChampdAction, oorspronkelijk opgericht in 1988 als hedendaags muziekensemble door componist Serge Verstockt, is vandaag een interdisciplinair ontwikkelings- en productieplatform voor makers dat resideert in ChampdAction-Studio in deSingel in Antwerpen.

De focus van de huidige werking ligt op het creatie- en ontwikkelingsproces van een steeds groeiende groep ‘artists in residence’ die, komende vanuit muziek/klank in interactie met andere disciplines – videokunst, beeldende kunst, dans e.a. – een ontwikkelingstraject en/of – project wensen uit te werken.

Alert voor eigentijdse spanningen tussen cultuur, technologie en samenleving, genereert en stimuleert ChampdAction nieuwe artistieke wegen. ChampdAction biedt een professionele artistieke, technische en zakelijke omkadering voor makers en uitvoerders van bij het ontstaan van een artistiek idee over de ontwikkeling ervan tot de realisatie en de spreiding van de mogelijke artistieke output. Eigen creaties gaan hand in hand met samenwerkingsprojecten, zowel met individuele kunstenaars als met verschillende groepen, ensembles, kunstenorganisaties, kunsthogescholen en andere.

ChampdAction wil zo een creatief en kritisch artistiek kruispunt van debat en actie zijn. Het speelt een pioniersrol in artistieke emancipatie en participatie van diverse doelgroepen, gaande van kinderen, jongeren, studenten in kunstopleidingen, tot amateurkunstenaars en publiek. ChampdAction beweegt zich proactief en inclusief in het kunstenlandschap, moedigt jong talent aan en streeft naar intensieve interacties met nieuwe en ‘gevestigde kunstenaars’.

Serge Verstockt  

Serge Verstockt (°1957) is artistiek directeur en artist in residence bij ChampdAction. Hij studeerde in de jaren 70-80 notenleer, geluidstechniek en klarinet aan de Conservatoria van Brussel en Antwerpen en volgde gelijktijdig cursussen beeld- en geluidsmontage aan het RITCS in Brussel. Van 1983 tot 1985 studeerde hij aan het Instituut voor Sonologie te Utrecht bij Gottfried Michael Koenig – pionier van de computerondersteunde compositie. Deze bracht Serge Verstockt in contact met de formele compositiepraktijk en toonde hem de mogelijkheden van de informatica. Deze elementen zullen in heel zijn oeuvre van belang zijn. Verstockt wordt een sterke verdediger van de computerondersteunde compositie. In 1985 organiseerde hij onder meer de “Elektronische Muziekdagen Antwerpen”. Verstockt was toen als docent verbonden aan het conservatorium van Arnhem en speelde o.a. met het SEM-ensemble.

In België bestond eind jaren 80 een tekort aan professionele ensembles die hedendaagse muziek wilden uitvoeren. Om hieraan tegemoet te komen richtte Verstockt in 1988 het ensemble voor hedendaagse muziek Champ d’Action op dat meteen heel wat Vlaamse avant-garde muziek op het programma zette en een sterke focus legde op het gebruik van nieuwe technologie. O.a. veel van de muziek van Karel Goeyvaerts werd door Champ d’Action niet alleen uitgevoerd, maar ook op cd gezet. In 1997 trok Verstockt zich verschillende jaren officieel terug als artistiek leider. Hij bleef als componist wel nauw verbonden aan het ensemble en kreeg compositieopdrachten van o.a. ‘Antwerpen, Stad aan de stroom’, ‘Ipem’, ’de Singel’, ‘Antwerpen 93’ en ‘November Music’. Van 1997 tot 1999 was Verstockt ‘junior fellow’ van de KBC-leerstoel Nieuwe Muziek (musicologie, K.U. Leuven). In 2003 werd hij na lange afwezigheid opnieuw artistiek directeur van Champ d’Action. Ook als componist bleef hij aan de slag met het ensemble en kreeg opdrachten van o.a. Festival van Vlaanderen, Stad Antwerpen, Wien Modern, Artefact Festival, Music@venture, Ars Musica, deSingel, Concertgebouw Brugge, Transitfestival, De Bijloke Gent, BLINDMAN e.a.

2007 was een kantelmoment in de artistieke carrière van Serge Verstockt. Jan Fabre vroeg hem om de muziek te maken bij de productie Requiem für eine Metamorphose. Met deze Troubleyn productie was hij te gast op de prestigieuze festivals van Salzburg, Ruhr Triënnale en Vilnius. In hetzelfde jaar ging bovendien zijn nieuwe compositie DRIE in première op het Music@venture festival in deSingel in Antwerpen. Het werk werd uitgevoerd door Champ d’Action in samenwerking met Slagwerkgroep Den Haag. DRIE kende een groot succes en werd nadien nog meerdere keren uitgevoerd in België en Nederland en kende onlangs een remake met percussionisten uit verschillende genres.

Na de ervaring met Jan Fabre werd het werk van Serge Verstockt steeds meer beeldend en interdisciplinair. In 2013 ging Hold Your Horses – Grand opera de trash in première in deSingel in Antwerpen als eerste deel van een opera-trilogie. Deze eerste opera van Verstockt gaat de brute confrontatie aan met een fragmentarische wereld die balanceert tussen virtualiteit en realiteit. Op het libretto, vrij naar de 198 Methods of Nonviolent Action van Gene Sharp, flirten assemblages van natuur en cultuur met diva’s en avatars. In maart 2015 ging HRZSCHMRZ – het tweede luik van de opera trilogie – in première in de Ancienne Belgique in Brussel. In HRZSCHMRZ focust hij op de liefde en stelt hij zich vragen bij de steeds voortschrijdende digitale wereld die ons overspoelt in onze dagelijkse realiteit.

In 2017 ging hij aan de slag met pianola’s en robots voor de productie Pianola, Satire de trash en met video, live elektronica en drummers voor BeatEmUp, een live-installatie waarvoor hij zich baseerde op de wereld van gewelddadige computergames.

Intussen vervelde het voormalige ensemble hedendaagse muziek Champ d’Action de voorbije jaren tot een interdisciplinair ontwikkelings- en productieplatform waarin niet enkel Verstockt maar ook verschillende andere makers, ensembles en uitvoerders onderdak vinden. De organisatie ondersteunt deze artiesten artistiek, zakelijk, productioneel, technisch en promotioneel vanaf de eerste ontwikkelingsfase over het maakproces tot en met de productie en de spreiding van hun projecten. Verstockt staat als artistiek directeur nog steeds in voor de grote artistieke lijnen van de organisatie en blijft als huisartiest projecten maken onder deze nieuwe koepelstructuur. In 2018 produceerde ChampdAction Verstockts grootschalige locatieproject CANTICUM CANTICORUM, waarvoor werd gecoproduceerd met het wereldvermaarde koor Collegium Vocale Gent en met Muziektheater Transparant. Op dit ogenblik ontwikkelt Verstockt verschillende nieuwe toekomstprojecten als huisartiest en zullen tijdens het komende concertseizoen verschillende projecten van hem hernomen worden of als participatieproject worden uitgewerkt.

Tsubasa Hori

Het programma:

Serge Verstockt, artistiek directeur en huisartiest bij ChampdAction, bezocht de gebouwen van de topsportschool aan Fort VI en kreeg van Orpheo Producties carte blanche om enkele ruimtes uit te kiezen om er muzikale creaties te presenteren met uitvoerders van ChampdAction. Verstockt was onmiddellijk geïntrigeerd door de quasi sacrale Judo- en Taekwondoruimte. Voor deze gelegenheid dacht hij onmiddellijk aan de Japanse slagwerkster Tsubasa Hori (huisartieste bij ChampdAction), een ware meester op de traditionele Japanse Taiko drums. Ook haar Japanse kinderliedjes begeleid op Koto, zijn adembenemend en zullen geïntegreerd worden in deze nieuwe creatie van Serge Verstockt. De ChampdAction-band bestaande uit Frederic Lyenn Jacques (singer songwriter), Karen Willems (drums), Ann Eysermans (contrabas, harp) en Ko Kowalsky (gitaar – alter ego Serge Verstockt) treedt in dialoog met de forse en uitbundige Japanse Taiko-klanken.

Uitvoerders en publiek passen zich aan de ruimte aan en doen bij het betreden van de ruimte – net zoals bij een ritueel – de schoenen uit. Op die manier wordt er een band gesmeed tussen uitvoerders, ruimte en publiek. De toon is gezet.

  • Having never written so many notes III: Serge Verstockt (creatie)
  • 3 Japanese nursery Songs: Tsubasa Hori
  • Having Never written so many notes II: Serge Verstockt (creatie)

Uitvoerders :

Frederic Lyenn Jacques
Ann Eysermans
Tsubasa Hori
Maarten Buyl
Serge Verstockt
Istvan Leel-Össy

Motivatie van de muziekkeuze:

Ruimte en muziek zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Gregoriaanse gezangen zonder de ruimtelijke akoestiek van een kerk bijvoorbeeld, komen slechts gedeeltelijk tot hun recht en het is niet alleen de akoestiek maar ook de sfeer van de ruimte die een specifieke dimensie geeft aan de muziek.

 Orfeo Producties zet via het project ‘Muziek en Architectuur’ verschillende architecturaal-interessante ruimtes in Vlaanderen in de kijker, door er bijzondere muzikale voorstellingen in te organiseren.

ChampdAction heeft jarenlange ervaring met het creëren van projecten op uiteenlopende locaties. In 2002 was ChampdAction de centrale gast voor een reeks projecten op locatie in Brugge 2002, voor het traject ‘muziek en architectuur in musea en op verschillende plekken in de openbare ruimte’. Er was een jarenlange samenwerking met M HKA in Antwerpen voor de muzikale, multimediale en interactieve exposities die werden gepresenteerd op TIME CANVAS. Daarom spelen we graag in op de vraag van Orfeo Producties om een project op maat uit te werken voor de topsportschool in Wilrijk, gelegen op de site van Fort 6.

 Serge Verstockt, artistiek directeur en huisartiest bij ChampdAction, bezocht de gebouwen en kreeg van Orfeo Producties carte blanche om enkele ruimtes uit te kiezen om er muzikale creaties te presenteren met uitvoerders van ChampdAction. Verstockt was onmiddellijk geïntrigeerd door de quasi sacrale Judo- en Taekwondoruimte.

 Voor deze gelegenheid dacht hij onmiddellijk aan de Japanse slagwerkster Tsubasa Hori (huisartieste bij ChampdAction), een ware meester op de traditionele Japanse Taiko drums. Ook haar Japanse kinderliedjes begeleid op Koto, zijn adembenemend en zullen geïntegreerd worden in deze nieuwe creatie. De ChampdAction-band bestaande uit Frederic Lyenn Jacques (singer songwriter), Karen Willems (drums), Ann Eysermans (contrabas, harp) en Ko Kowalsky (gitaar – alter ego Serge Verstockt) treedt in dialoog met de forse en uitbundige Japanse Taiko-klanken.  

 Uitvoerders en publiek passen zich aan de ruimte aan en doen bij het betreden van de ruimte – net zoals bij een ritueel – de schoenen uit. Op die manier wordt er een band gesmeed tussen uitvoerders, ruimte en publiek. De toon is gezet.

De hagelwitte tuin op de eerste verdieping leent zich uitstekend om “These birds fly to the North” van Serge Verstockt te plaatsen. Deze installatie brengt 60 mechanische, gekooide vogeltjes samen die beginnen te zingen; de witte binnentuin wordt als het ware omgetoverd tot een grote, fluitende Japanse vogeltuin. ‘The birds’ vertoefden gedurende 6 maanden in Baerum Kulturhus vlakbij Oslo, ter gelegenheid van een festival met focus op kunst uit Antwerpen en Vlaanderen. Na het Noorden komen de vogeltjes dus terug naar hun bakermat Vlaanderen.

Zondag 27 oktober 2019

Locatie: Julianus Shopping Center, Clarissenstraat 41, Tongeren

(Textiel)architect:Nomad Concept – Amandus Van Quallie

Musici: Kamerkoor Maastricht o.l.v. Ludo Claesen

 

 Programma:

‘Songs for a better world’met vocale muziek van Barber-Tulev-Copland-Gjielo-Lauridsen enz.

15 u. toelichting door de architect Amandus Van Quallie

15:30 u. concert

16:30 u. einde

 De locatie

JULIANUS SHOPPING CENTRUM

 Letterlijk balancerend tussen kunst, design en architectuur, op zoek naar de grenzen van materialen, statisch ontwerp en adequate vormen, strekt deze zeilsculptuur zijn enorme vleugels uit als een dynamische vogel of draak boven de binnenplaats van het voormalige klooster in Tongeren (België). Een grote vrije overspanning van 37m x 37 wordt ondersteund door 3 vliegende masten van elk 17 meter hoog, balancerend op roestvrijstalen draden. Geen mast raakt de grond om de vrije ruimte op de binnenplaats te behouden. Een ‘snavel’ springt naar de vijver en eenzame boom op de binnenplaats. Vanwege het dramatische sculpturale effect van dit membraan noemt de architect zijn realisatie “zeilsculptuur”. Onder de grijze en vaak donkere hemel van de lage landen als België, moet de architectuur zo doorzichtig mogelijk zijn.

De architect

Amandus VanQuaill(°1968) komt uit een familie van dak- en torenbouwers die sinds enkele eeuwen tal van kastelen, kerken, kathedralen, belforten en hallen hebben voorzien van stenen of metalen daken. Tegen de verwachtingen in breekt hij met die traditie en gaat hij architectuur studeren aan Sint-Lucas Gent. Hij loopt stage bij Jacques Wirtz, waar hij zijn visie op de nauwe relatie tussen landschap en architectuur verder ontwikkelt. Vervolgens verblijft hij zeven jaar in de Tibetaanse regio’s, waar hij voor de Deutsche Forschungs-gemeinschaft (de Duitse Onderzoekscommissie) de architectuur van Tibetaanse nederzettingen en oude kloosters bestudeert. Vanaf 1999 vestigt hij zich met zijn bureau Nomad Concept in Antwerpen. Hij ontwerpt architecturale zeilsculpturen (zowel maatwerk als standaardmodellen). Hiervoor deed Amandus VanQuaille heel wat onderzoek naar nieuwe stoffen, en schreef zelf wiskundige programma’s om de vormen die hij bedenkt, in de realiteit te kunnen brengen door technische analyses en berekeningen.
In 2008 won The Nomad Concept samen met het kunstenaarscollectief L’Anverre de Good Design Award van The Chicago Athenaeum: Museum of Architecture and Design en The European Centre for Architecture, Art, Design and Urban Studies. In 2013 ontvangt hij van de International Design Awards zowel zilver als brons met 2 verschillende ontwerpen.

Amandus VanQuaille gelooft sterk in het ideaal van de renaissance, waar kunstenaars en onderzoekers zich niet alleen in een klein domein specialiseren, maar zich buigen over vragen van architectuur, wiskunde, filosofie, muziek, kunsten, ingenieurs-technieken, kortom alles wat de mens tot ‘mens’ verheft. Tegelijk benadrukt hij de diepgang en het belang van studie en onderzoek op niveau. Kunst en wetenschap hoeven helemaal niet uit elkaar getrokken te worden als 2 vreemden van elkaar: beide denkwerelden spruiten immers voort uit onze hersenen en ons (al dan niet collectief) verleden. Wij denken niet als ofwel kunstschilder, ofwel als wetenschapper. Wij denken voortdurend met dezelfde hersenen. Het denken over de strikte limieten heen van architectuur, design, antropologie, wiskunde of ingenieurswetenschappen, terecht ingesteld door instituten om onderricht te kunnen organiseren, is een rijkdom. Misschien wel onze enige rijkdom.

Het nomadische wereldbeeld overschrijdt niet alleen de denkbeeldige landsgrenzen, maar vooral de grenzen van onze eigen geest en verbeeldingswereld.

www.nomadconcept.com

Het ensemble

Kamerkoor Maastricht is een klein gemengd koor met een vaste kern van zangers. Het koor staat sinds 1990 onder leiding van Ludo Claesen en streeft een slanke koorklank na, die met name tot zijn recht komt in Barokmuziek en hedendaags repertoire.

In Maastricht houdt het koor een traditie in ere van uitvoeringen op Goede Vrijdag van de Johannes Passion van Johann Sebastian Bach. Regelmatige optredens met muziek uit de Franse en Engelse koortraditie, met muziek van hedendaagse componisten, waaronder werken van de eigen dirigent en componist Ludo Claesen.

Het koor bestaat grotendeels uit professionele musici. Op het internationale Korenfestival Tonen2000 in Den Haag viel Kamerkoor Maastricht in de prijzen: cum laude voor het geestelijk repertoire, goud voor het wereldlijk repertoire en bovendien werd het koor uitgeroepen tot het beste Kamerkoor van Nederland in 2006. Kamerkoor Maastricht heeft een goed gevulde concertagenda in Nederland, België en Duitsland.

Het koor vervult ook een zeer gewaardeerde taak in het onderwijs aan studenten aan het Conservatorium Maastricht, die met her koor ervaring kunnen opdoen als dirigent of solist; het koor werkt geregeld mee aan overgangs- en eindexamens.

Ludo Claesen

 De Belgische dirigent, muziekdocent en componist Ludo Claesen (Genk, 1956) is sinds 1990 artistiek leider van Kamerkoor Maastricht. Hij cultiveert een koorklank die vooral gericht is op transparantie en zeggingskracht, waarbij een zekere nadruk is komen te liggen op de periodes van de Barok en de Hedendaagse muziek.

Met de uitvoering van werken van zijn eigen hand weet hij Kamerkoor Maastricht een geheel eigen gezicht te geven. Daarnaast hecht hij grote waarde aan het in ere houden van de hoogtepunten uit de koortraditie, zoals de jaarlijkse uitvoering van J.S. Bach’s Johannes Passion illustreert.

Ludo Claesen doceert polyfonie en orkestspel aan het Lemmmensinstituut te Leuven en koordirectie en koorzang aan het Conservatorium Maastricht. Voorts maakt hij deel uit van adviescommissies van de auteursvereniging SABAM, de koorfederatie ‘Koor en Stem’ te Antwerpen en de Commissie voor Kerkmuziek ICLZ te Brussel. Naast Kamerkoor Maastricht leidt Claesen als vaste dirigent koren in Hasselt, Leuven en Eupen.

Ludo Claesen studeerde Percussie, Muziekschriftuur, Compositie en Koor-en orkestdirectie aan het Lemmensinstituut te Leuven en het Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen. Als uitvoerend musicus trad hij op in diverse Europese landen, in Israël en de USA. Voor Belgische, Nederlandse en Franse omroepen maakte hij radio- en TV opnamen. Als gastdirigent stond hij voor vele orkesten in België, Duitsland en Nederland, waaronder het Limburgs Symfonie Orkest. Hij is als docent en dirigent een terugkerende waarde bij de jaarlijkse ‘Internationale Bachdagen’ te Brugge; grote zangevenementen als ‘Limburg Zingt’, ‘Flandria Cantat’ te Antwerpen en de ‘Community singing’ in de Doelen te Rotterdam stonden jarenlang onder zijn bezielende leiding.

 Het programma

SONGS FOR A BETTER WORLD

Kamerkoor Maastricht o.l.v. Ludo Claesen

Ludo Claesen, marimba

Een muzikale ode aan de hoop op een wereld van vrede en verstand. Componisten uit de hele wereld delen dit gedachtengoed en schreven prachtige koorwerken die deze hoop verklanken.

 

–             Reincarnations            Samuel Barber

–             Summer rain                         Toivo Tulev

–             Even when He             Kim Andre Arnesen

–             Ubi caritas III                         Ola Gjeilo

–             O nata Lux                         Morten Lauridsen

–             Ne timeas Maria             Kentaro Sato

–             Two Psalms                         Robert Kreutz             marimba en koor

–             Silentium Triplum             Ludo Claesen

(een triptiek over ‘stilte’)

–             Immortal Bach             Knud Nystedt             4-korig

Website: www.kamerkoormaastricht.nl

Motivatie van de muziekkeuze:

Kamerkoor Maastricht heeft gekozen voor een muzikale ode aan de hoop op een wereld van vrede en verstand.
Meer dan ooit te voren is er nood aan vrede, verdraagzaamheid en vooral rust onder de volkeren waarbij muziek en meer bepaald muziek met de stem soelaas kan brengen.
Even ondergedompeld worden in een klankenweelde en een wereld van schoonheid kan een reïncarnatie betekenen voor de ziel zodat stress plaats maakt voor rust en ontspanning.
Heel concreet zal aan de hand van verschillende kooropstellingen gespeeld worden met
klank en klankverruiming waardoor deze ervaring kan omgezet worden tot één grote meditatie.

De marimba ligt volledig in het verlengde van de menselijke stem en geeft een duidelijke meerwaarde aan het vocale klankspectrum.
Robert Kreutz wist dit goed te gebruiken in zijn twee mooie psalmen. 
Componisten uit alle delen van de wereld, van Amerika tot Japan, van Scandinavië tot de Baltische staten delen dit gedachtengoed. Zij schreven prachtige koorwerken die deze hoop, loutering en geloof verklanken. Het programma vermeldt werken van S. Barber, T. Tulev, K.A. Arnesen, O. Gjeilo, M. Lauridsen, K. Sato, R. Kreutz, L. Claesen en K. Nystedt.

Publiekswerving en communicatie

Gezien de Antwerpse Zuidrand onze uitvalsbasis is en we minder bekend zijn van het publiek in bij voorbeeld Tongeren, hebben we geopteerd voor een intense samenwerking met de plaatselijke cultuuractoren (in de eerste plaats de Culturele Centra).  Ons voorstel tot samenwerking hield in dat de plaatselijke cultuurcentra het programma zouden opnemen in hun cultuurprogramma ne dat zij voor de communicatie ter plaatse zouden zorgen (opname in hun jaarprogrammaboek, hun website, de stedelijke infokanalen, verspreiden van flyers en affiches). Wij zorgen de communicatie via de nationale media (Aulos, Klara, Uit in Vlaanderen, architectuurtijdschriften en -websites, architectuurscholen…. De plaatselijke culturele centra gingen onmiddellijk akkoord met dit voorstel. Ook neemt het Vlaams Architectuur Instituut de reeks op in haar Festival van de Architectuur dat doorgaat van 20 tot 22 september 2019 te Gent.

De architectuurwandeling en het openingsconcert is trouwens de afsluiter van het Festival.

We hebben bij de keuze van de musici ook rekening gehouden met hun achterban, die zich steeds in de regio van de concertlocatie bevindt (Spectra Ensemble speelt in Gent, ChampdAction te Wilrijk, Maastricht ligt slechts 20 km van Tongeren en Sint-Niklaas is de thuishaven van het Goeyvaerts strijktrio. Op die wijze kunnen we ook in vast publiek aantrekken. Ze zullen hun vaste toeschouwersbestand aanschrijven.

Deze formule heeft tijdens de eerste editie van Klassiek & Architectuur zeer goed gewerkt. Ons concert in het Havenhuis te Antwerpen was snel uitverkocht en ook in Dilsen-Stokken en Nieuwrode was de belangstelling zeer groot. We ontvingen in totaal  circa 1200 toeschouwers. Zie ook de video https://www.facebook.com/1608703032489901/videos/1996522093707991/

 Zondag 17 november 2019

Locatie: Abdij Roosenberg, Oude Heerweg-Heide 3, Waasmunster

Architect: Dom Hans Van der Laan

Musici: Goeyvaerts Strijktrio

 Programma: Spiritual Lab – Giovanni Scelsi en Hildegard van Bingen

15 uur: toelichting door Caroline Voet, architecte, gedoctoreerd op Dom Hans Van der Laan

15:30 uur: concert door het Goeyvaerts strijktrio

16:30 u. einde

De locatie

ABDIJ ROOSENBERG

De Architectonische Ruimte
In 1977 publiceerde architect en monnik Dom Hans van der Laanzijn traktaat De Architectonische Ruimte, 15 lessen over de Dispositie van het Menselijk Verblijf. Het is een theorie die de essentie van de ruimtelijke ervaring wil vatten en ordenen als basis voor het ontwerpproces. De tentoonstelling Een huis voor de geestgaat op zoek naar de tastbare wereld rond Van der Laans filosofie. De Architectonische Ruimte, tot vandaag een hermetisch werk, wordt in een nieuw laboratorium voor eenmaal opengegooid vanuit het verleden naar de toekomst.

Abdij Roosenberg
Tijdens het schrijven van zijn traktaat bouwde Van der Laan Abdij Roosenberg in Waasmunster. Hij werkte er intuïtief met begrippen als ‘nabijheid’ en ‘superpositie’ als ruimtelijke gebaren voor verstilling en spiritualiteit enerzijds, en intensiteit van ontmoeting anderzijds. Naast originele tekeningen en maquettes, toont Een huis voor de geestnieuwe analyses van academici en kunstenaars op lesmateriaal, meubels, vaatwerk, kledij en typografie van de hand van Van der Laan.

©Coen van der Heiden

Stille getuigen
Als stille getuigen tonen drie kunstenaars werk dat refereert naar het tactiele karakter van Van der Laans oeuvre. De Duitse fotografe Friederike Von Rauch toont een reeks foto’s die ze maakte naar aanleiding van een verblijf in de Abdij van Roosenberg. Ingel Vaikla, een filmmaakster uit Estland, laat een ontroerend portret zien van de zusters tijdens hun laatste dagen in Roosenberg. En Esther Venrooy, een Nederlandse geluidskunstenares, ontwikkelde een soundscape die het leven in de abdij door middel van geluid weergeeft

Het nieuwe abdijgebouw werd in 1975 gebouwd naar een concept van de benedictijn-architect Hans Van der Laan uit het Nederlandse Vaals.

De expressieve architectuur die op mathematische basis werd gecomponeerd, is gekenmerkt door vormzuiverheid, gezochte eenvoud en een ritmische ruimtelijke ordening die een aangrijpende schoonheid en rust laten ervaren. De esthetische beleving van ruimte en vorm staat ook sterk in relatie met het subtiele samenspel van ‘binnen’ en ‘buiten’ en ‘open’ en ‘gesloten’.

Deze tijdloze moderne architectuur vormt een zeldzaam en gaaf voorbeeld van een hedendaags Gesamtkunstwerk. Ook de door Hans van der Laan ontworpen kunstzinnige interieuruitrusting en aanpalende tuinen versterken de harmonie en ruimtelijke samenhang.

Dom Hans van der Laan (1904-1991) neemt in de religieuze architectuur van de 20ste eeuw een voorname plaats in. Met een beperkt aantal gebouwen in Nederland, België en Zweden is hij een van de uitzonderlijke architecten die een fundamentele bijdrage leverden aan de kerkbouw. Daarnaast heeft hij zijn ideeën betreffende bouwkunst samengebracht in een aantal boeken en geschriften. Zijn meesterwerk is ongetwijfeld het kloostercomplex nabij Vaals, de plaats waar hij een groot deel van zijn leven doorbracht en waar hij ook werd begraven.

Het ensemble

 Goeyvaerts Strijktrio: Kristien Roels (viool), Kris Matthynssens (altviool) en Pieter Stas (cello)

Zsuzsi Tóth, sopraan

Catalina Vicens, organetto

Het Goeyvaerts Strijktrio is in 1997 opgericht door violiste Kristien Roels, altviolist Kris Matthynssens en cellist Pieter Stas met als doel uitsluitend twintigste en eenentwintigste-eeuwse repertoire uit te voeren. Het trio ontleent zijn naam aan de Belgische componist Karel Goeyvaerts, die een belangrijke rol speelde bij de ontwikkelingen binnen de Europese nieuwe muziek. Het ensemble speelt niet alleen bestaand werk maar is ook actief met opdrachten voor nieuwe strijktrio’s.

Hun cd met strijktrio’s van Arnold Schoenberg, Anton Webern en Alfred Schnittke. In 2012 verscheen een nieuwe cd getiteld String Trios from the East met trio’s van Sofia Gubaidulina, Alexander Knaifel, Oleg Paiberdin en Giya Kancheli. Luister schreef erover: ‘Wat de drie musici hier qua concentratie en nauwgezet presteren grenst aan het onmogelijke.’

Het trio lanceerde in 2014 vervolgens Stabat Mater, bestaande uit Arvo Pärt’s Stabat Mater in reine stemming en Simeron van Ivan Moody. Met behulp van meer dan 500 internationale investeerders verzamelde Goeyvaerts Trio £15.000. Muziekcentrum Vlaanderen schreef over het trio: ‘Dat ze steengoed zijn is geweten; dat ze ook dit voor elkaar kregen is een staaltje van enthousiast ondernemerschap.’

Deze Cd overladen met superlatieven in de pers, Editor’s Choice in Gramophone, Luister 10…. Nog recenter werd deze opname bekroond met een Edison en werd het trio uitgeroepen tot musicus/ensemble van het jaar door Klara (Klassieke omroep), ook de Stad Sint-Niklaas lauwerde het trio met de Cultuurprijs 2014. Jaarlijks organiseren zij het festival Passages in samenwerking met het Cultureel Centrum Sint-Niklaas. In februari 2016 verscheen ‘Whispers of Titans’ met strijktrio’s van Niklolaj Korndorf and Henryk Górecki.

Het programma

Giacinto Scelsi en Hildegard von Bingen in een confrontatie. Een verklanking van hogere sferen, visioenen en hogere dimensies. Giacinto Scelsi bereikte de hoogste vorm van intimiteit in de stukken die hij voor strijkers schreef. Elegia per Ty, opgedragen aan zijn te vroeg gestorven vrouw, is een van zijn meest beklijvende werken. Goeyvaerts Strijktrio onderzocht in de Fondazione Scelsi in Rome de muzikale roots van Scelsi. Zsuzsi Tóth duikt in het uitgebreide muzikale testament van Hildegard von Bingen.

H. Von Bingen: selectie uit o.a. de Dendermonde codex

G. Scelsi: Strijktrio | Elegia per Ty

Motivatie van de muziekkeuze:

We hebben van Pieter Stas, de artistiek leider van het Goeyvaerts Strijktrio geen verantwoording van zijn muziekkeuze ontvangen.

Het spreekt echter voor zich dat zijn keuze voor de muziek van de Benedictijner abdis en componiste uit de twaalfde eeuw een voor de hand liggende keuze is voor uitvoering in de architecturale pracht van de abdij ontworpen door de Benedictijner architect Dom Hans Van der Laan uit de twintigste eeuw. Beide kunstwerken zijn inderdaad tijdloos.

 Het bijzondere van het concert ‘Spritual Lab’ is de confrontatie van de muziek van Hildegard von Bingen met de muziek van Giacinto Scelsi. De componist als medium. Een verklanking van hogere sferen, visioenen en hogere dimensies. Giacinto Scelsi bereikte de hoogste vorm van intimiteit in de stukken die hij voor strijkers schreef. “Elegia per Ty”, opgedragen aan zijn te vroeg gestorven vrouw, is een van zijn meest beklijvende werken. Hij omschrijft het zelf als een zoektocht naar een derde dimensie in de klank. Een onzichtbare dimensie, even onzichtbaar als de vele visioenen die Hildegard Van Bingen zag. Haar muziek tracht een verklanking te zijn van deze extatische intimiteit. Is klank veelzeggender dan woorden en beelden?

Orfeoproducties

Orfeoproducties vzw is een culturele organisatie die zich toespitst op het produceren, het programmeren, het organiseren en het artistiek begeleiden van klassieke concerten, recitals, muziektheaterprojecten en projecten in de beeldende kunsten.
Voor elk project dat zich aandient tracht Orfeoproducties een originele en unieke locatie te vinden, aangepast aan de specifieke noden van de uitvoerders en van een steeds veeleisender publiek. Bijzondere aandacht gaat naar onbekend repertoire, een minder gekend instrument of een bijzonder kader, toegelicht door de artiesten.
Fijnproevers zijn bij Orfeoproducties aan het juiste adres. Weg van de platgetreden paden gaat de organisatie op zoek naar een originele concertsetting.  Ook jongeren weet Orfeoproducties vaak te verleiden met een frisse muziekuitvoering in een ludiek kader.
Bijzondere aandacht gaat naar jong opkomend talent dat via ‘Orfeo’ de kans krijgt om naast gerenommeerde artiesten te concerteren en zo ervaring op te doen.

Orfeoproducties werd in 2002 opgericht en produceerde toen de opera ‘Orfeo’ van Monteverdi/Kolakowski door Muziektheater De Zwarte Sneeuw met acteur Peter De Graef, tenor Jan Van Elsacker, het koor Fine Fleur en het kwintet Consonanza. De opera ging in première ter gelegenheid van de opening van de nieuwe overdekte ruimte in het reduit van Fort 4 te Mortsel. Er werden 14 voorstellingen gespeeld voor 4968 toeschouwers en dit onder veel lofbetuigingen van publiek en pers.

Orfeoproducties heeft ook het initiatief genomen voor de organisatie van de concertcyclus Fort 4 Klassiek!, die van 2004 tot 2010 werd uitgevoerd in het reduit van Fort 4 te Mortsel.

Orfeoproducties ligt ook aan de basis van de concertreeks “Neerdorpen Klassiek”, een uniek samenwerkingsverband rond klassieke concerten tussen de gemeenten van de Antwerpse Zuidrand. Neerdorpen Klassiek! is na 13 jaar uitgegroeid tot een vaste waarde met jaar na jaar schitterende concerten in 7 gemeenten in de Zuidrand van Antwerpen voor een enthousiast publiek.

Orfeoproducties organiseerde in samenwerking met Linkwadraat en het Cultureel centrum Mortsel ook het unieke ‘Internationaal Stemmenfestival’, dat in totaal vijf edities heeft gehad.

In 2009 werd Orfeoproducties gevraagd om een culturele invulling aan te bieden bij de viering van de 150ste verjaardag van de Antwerpse fortengordel.

Hiermee werd de aanzet gegeven tot het project Fort Art waarbij een aantal monumentale kunstwerken van gerenommeerde kunstenaars getoond werden in verschillende Brialmontforten met als openingsmoment de Fortengordel. Een organisatie en fietsroute georganiseerd door het Provinciebestuur van Antwerpen. In het binnenfort van Fort 5 in Edegem was telkens een collectieve tentoonstelling. Vanaf 2018 leggen we de focus op KUNSTWERK. Een unieke tentoonstellingsruimte op deze unieke site in Edegem. Dit kan uitgroeien tot een centrum voor hedendaagse beelden kunst met een bovenlokale uitstraling.

In 2010 werd een eerste BACH-festival gehouden te Mortsel: avondconcerten, films en een ontbijtconcert maakten de eerste editie tot een gigantisch succes. De derde editie van dit festival heeft plaats gevonden te Edegem van maart tot juni 2015.

In december 2014 werd met de steun van de Provincie West-Vlaanderen en de stad Diksmuide een uitvoering gebracht van ‘The Armed Man’ van de Welshe componist Karl Jenkins naar aanleiding van de herdenking van de kerstbestanden te Diksmuide tijdens Wereldoorlog 1. De koren Aquarius en Le Madrigal de Lille werden ondersteund door het instrumentaal ensemble van de Stedelijke Muziekacademie van Diksmuide. Dit leidde tot een staande ovatie in de nokvolle Sint-Niklaaskerk.

In 2014 richtte Orfeoproducties het Orfeo Kamerorkest op met de bedoeling jong afgestudeerde musici concertervaring te laten opdoen door hen samen met gevestigde orkestmusici samen te brengen en de meest getalenteerden onder hen als solist voor het orkest te laten optreden. Op 30 augustus 2015 kreeg het Orfeo Kamerorkest een staande ovatie tijdens het slotconcert op het Walter Boeykens Festival te Bornem. Sindsdien krijgt dit ambitieuze orkest steeds meer podia in België, Nederland en Frankrijk met hun eigen producties.

In 2017 organiseerde Orfeoproducties de concertreeks ‘Klassiek & Architectuur – klassieke concerten in architecturaal bekroonde sites. Onder grote belangstelling werd het publiek rondgeleid en geïnformeerd door de architecten (Stéphane Beel, Klaas Goris, Victor Simoni en Zaha Hadid Architects), vervolgens werd hedendaagse kamermuziek uitgevoerd door Goeyvaerts strijktrio, Kamerkoor Aquarius, deCompagnie en het Quatuor Tana. Het slotconcert in het nieuwe Havenhuis te Antwerpen was een bijzondere belevenis! De samenwerking met het Vlaams Architectuur Instituut wordt verdergezet en In 2019 gaat een tweede uitgave door van Klassiek & Architectuur met concerten in Gent, Wilrijk, Tongeren en Waasmunster.

Orfeoproducties is een v.z.w. van vrijwilligers en de ontvangen inkomsten worden integraal gebruikt voor steun aan jonge musici en voor nieuwe initiatieven.