Ten vroegste binnen 14 dagen gaan een aantal jongeren terug naar school. Voor de anderen blijft het afstandsonderwijs. Ouders waarderen zeker de vele uren en andere inspanningen van onderwijsmensen, maar ze stellen zich ook heel veel vragen.
Want bovenop de stress van de lockdown, is er een grote bezorgdheid over het mentale welzijn van hun studerende jongeren én een grote onzekerheid over de impact op hun schoolcarrière. Vragen dus waarop onze minister van onderwijs, de onderwijskoepels en de schooldirecties best snel antwoorden formuleren. Onzekerheid verhoogt de stress enorm en best kent iedereen vooraf de spelregels en weten ze waar ze aan toe zijn. Voor er beslissingen worden genomen over de afsluiting van dit coronaschooljaar hebben ouders en kinderen recht op antwoorden.
 
Waarom?
Het is pas tijdens de middelbare school dat jongeren stilaan groeien en in staat zijn om meer abstracter te redeneren en in staat zijn om combinatorische denkprocessen te gebruiken. Executieve (besturings)functies ontwikkelen tot in de jong-volwassenheid, en bij iedere jongere op een ander ritme en tempo. Daardoor wordt het kunnen plannen en flexibel denken vaak overschat. Dit betekent dat jongeren geholpen moeten worden om verbanden te zien. En alhoewel een adolescent al tot meer cognitieve reflecties in staat is, vindt er op dat moment ook een grote emotionele ontwikkeling plaats. Korte termijnbeslissingen, ondoordachte besluiten kenmerken deze periode. Het emotioneel systeem is hyper gevoelig en kwetsbaar.

Bovendien werken de digitale tools en het afstandsonderwijs het beste voor leerlingen die academisch sterk zijn en een grote schoolse betrokkenheid hebben. Dat is zeker niet het geval voor de meerderheid van de jongeren. Interactie, feedback en professionele ondersteuning van leraren zijn dus uiterst belangrijk. Voor elke leerling.
 
Post-corona tijdperk voorbereiden
Alhoewel ik hoop dat het volgende schooljaar weer ‘normaler’ zal verlopen, kunnen we deze periode beter gebruiken om ons voor te bereiden op andere vormen van onderwijzen. Mogelijk maken we dit nog mee en ik vrees dat op de meeste van onderstaande vragen (nog) geen positief antwoord is gevonden. Daarom stel ik voor om dit schooljaar voor iedereen uit te gommen en de tijd te gebruiken als oefentijd of inloopmoment,om zowel leerlingen als leerkrachten als ouders, tegen september klaar te stomen voor het post-coronatijdperk met aangepaste methoden en ‘scholen’.
En laat ons jongeren met een grotere kwetsbaarheid voor één keertje voorrang geven. Nog meer voortijdige uitstroom van jongeren uit het middelbaar onderwijs kunnen we ons niet permitteren.
 
Vragen voor de minister van onderwijs
Digitale tools en afstandsonderwijs werken het beste voor leerlingen die academisch sterk zijn en een grote schoolse betrokkenheid hebben. Betrokkenheid en engagement creëren is moeilijk via afstandsonderwijs. Interactie, feedback en emotionele en andere ondersteuning van leraren zijn noodzakelijk bij het leren. Garandeert u een gelijkwaardige benadering en dus gelijke kansen aan zowel leerlingen van BSO, TSO, KSO als ASO?
Beschikken alle jongeren in het middelbaar onderwijs over de nodige technische basisinstrumenten zoals een laptop en geïnstalleerde software ?
Kunnen ze op het gevraagde tijdstip en voldoende uren online werken?
Hebben alle jongeren leren werken met de online tools? Is er een hulplijn?
Is er een voldoende krachtige en motiverende thuisleeromgeving?
Kunnen de spelregels (examens of permanente evaluatie) in de loop van het schooljaar gewijzigd worden?
Kent u het verschil tussen motiveren en moetiveren?
Wordt er ook ingezet op vaardigheden en technieken, ipv enkel kennisoverdracht?
 
Vragen aan de schooldirecties
De hele klas aansturen zoals men dat meestal gewoon was, waarbij alle leerlingen hetzelfde pakket krijgen, behoort tot het verleden of dat zou toch moeten. Dank zij de technologie zouden we iedereen op zijn niveau kunnen bedienen en naar een hoger niveau brengen. Is er een gedifferentieerd aanbod uitgewerkt in functie van het talent, de voorkennis en het ‘niveau’  en de interesse van de individuele jongere ?
Zijn uw leerkrachten voldoende geïnstrueerd om redelijke opdrachten te geven? Zijn de opdrachten voor 1 of 2 uursvakken geschrapt of in verhouding met de gevraagde tijdsinvestering?
Worden de opdrachten van de verschillende vakleerkrachten gecoördineerd en op elkaar afgestemd aangeboden?
Is de zorgleerkracht ingeschakeld voor die kinderen die extra noden hebben?
Zullen de afgesproken redelijke aanpassingen bij leerstoornissen en ontwikkelingsstoornissen worden toegepast?
Is de toepassing van Sticordi-maatregels online mogelijk?
Kunnen individuele vakleerkrachten de leerstof volgens een aangepaste online methodiek aanbieden? Gemotiveerde leraren zijn belangrijk bij het leren. Zullen de leerkrachten hier extra voor opgeleid en ondersteund worden?
Hebben leerkrachten vaardigheden en kennis om op goede wijze degelijk afstandsonderwijs te verzorgen?
Worden leerkrachten zelf getoetst en ondersteund om het digitaal leren van kinderen die ze al twee maanden niet gezien, gehoord of meegemaakt hebben, vorm te geven?
Kunnen leerkrachten inschatten hoe het met het mentale welzijn van de leerling ‘aan de overkant’ van het scherm gesteld is?
Kennen leerkrachten het verschil tussen motivatie en moetivatie?

Dit is slechts een kleine greep uit de vele vragen van ouders die tot bij ons komen.

Www.zitstil.be