Op 26 jan. 2017 gaat in de Look & Smile werkplaats de nieuwe productie “Kahlo” in premiére. Theatermaker Ronald Van Rillaer als Diego Rivera in de hoofdrol samen met Wanda Joosten als Frida Kahlo en Myriam Mulder als haar zuster Cristina. De voorstelling is gebaseerd op het leven van de kunstenares Frida Kahlo. Het theaterstuk speelt zich af tussen het publiek het is een stuk dat ervaren moet worden de toeschouwers zitten midden de Dieren passie, ruzies en de successen van het koppel
Periode: 26/1 (première om 20u15) –
27/1 tot en met 19/2 telkens op vrijdag en zaterdag (om 20u15) en op zondag (14u15)
Plaats: Werkplaats Look & Smile, Van Loenoutstraat 38 te 2100 Deurne. Vanaf 19u gaan de deuren open. Vooraf en achteraf kan U bij ons terecht voor een Mexicaans hapje en drankje.
Acteurs: Wanda Joosten (Frida Kahlo), Ronald van Rillaer (Diego Rivera) en Myriam Mulder (Cristina Kahlo)
Inkomkaarten: 22 €, groepstarief 20 €
Reservatie: look.smile@skynet.be
Wij verwijzen ook naar een eender verschenen reportage in Cartoon Productions over KAHLO
BIOGRAFIE:
Het leven van Frida Kahlo stond voornamelijk in het teken van haar manke rechterbeen onstaan door kinderverlamming in haar jeugd, haar tragisch busongeluk, haar relatie met Diego Rivera en haar voortijdig afgebroken zwangerschappen. Deze gebeurtenissen waren de inspiratie voor de vaak autobiografische thema’s van haar schilderijen. Hierbij was Kahlo geïnspireerd door de precolumbiaanse geschiedenis van Mexico en voor die tijd vooruitstrevende feministische en links radicale denkbeelden.
Diego Rivera concludeerde reeds in de jaren 50′ dat Frida “de eerste vrouw in de kunstgeschiedenis was die met absolute en nietsontziende eerlijkheid, en je zou kunnen zeggen met gelaten wreedheid, alle bijzondere en algemene thema’s oppakte die vrouwen betreffen.” De belangstelling voor Frida Kahlo als persoon, haar werk en haar leven nam begin deze eeuw sterk toe. In 2002 verscheen een film over haar leven met in de hoofdrol de Mexicaanse actrice Salma Hayek. Haar voormalige geboorte- en woonhuis, het Casa Azul in Coyoacán is tegenwoordig een museum. Daarnaast zijn vele kunstwerken van Kahlo in Mexico Stad te bewonderen.
Wie was Frida Kahlo
Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón werd op 6 juli 1907 als derde dochter van de Mexicaanse Mathilde Calderón de Kahlo en de Duitser Wilhelm Kahlo in Coyoacán geboren. Frida beweerde jaren lang dat haar eigenlijke geboortejaar 1910 was omdat toen op 20 November de revolutie onder leiding van Pancho Villa uitbrak.
Guillermo Kahlo was een beroepsfotograaf die veel opdrachten voor de dictator Diaz maakte en Frida’s moeder Mathilde kwam uit een generaalsfamilie.De revolutie maakte echter een einde aan het welvarende leven van de familie Kahlo doordat haar vader nauwelijks nieuwe opdrachten meer kreeg. Op zesjarige leeftijd werd Frida getroffen door kinderverlamming waarvan ze voor de rest van haar leven een scheve rechtervoet aan over hield.
Na haar middelbare school aan het Colegio Alemán, de Duitse school in Mexico Stad bezocht Frida in 1922 als één van de 35 meisjes, de Escuela Nacionaal Preparatoria om zich voor te bereiden op haar studie medicijnen. Hier ziet zij voor de eerste maal Diego Riviera, die in de school de muurschildering De Schepping maakt. Ook maakte Frida deel uit van de Cachuchas waarvan zij veel linkse nationalistische ideeën leerde. Frida legde deze periode vast op het schilderij Los Cachuchas.
Het leven van Frida Kahlo neemt een volledig andere wending wanneer zij op 17 september 1925 samen met haar jeugdvriend Alejandro Gómez Arias betrokken raakt bij een ernstig busongeluk. Frida overleeft het ongeluk en lijkt na drie maanden volledig herstelt. Echter na een jaar van aanhoudende pijn in haar rechtervoet en rug werd een breuk van haar lendenwervel geconstateerd. Frida krijgt een gipskorset en moet maanden lang op bed blijven. Gedurende deze periode besluit Frida te gaan schilderen om zou haar eigen identiteit te leren kennen.
Eind 1927 was Frida zover genezen dat ze een normaal leven kon gaan leiden. Ze herstelde het contact met oude schoolvrienden die toen studeren en politiek actief op de universiteit waren. In 1928 kwam Frida via German de Campo in contact met een groep jonge mensen die zich rond de Cubaanse communist Julio Antoino Mella had verzameld en Frida wordt lid van de Communistische Partij van Mexico (PCM). Mella was op zijn beurt bevriend met de fotografe Tina Modotti die op haar beurt Frida in contact bracht met Diego Riviera. Diego moedigt Frida aan om door te gaan met schilderen en tussen beide ontstond een hechte band en worden uiteindelijk verliefd op elkaar.
Op 21 augustus 1929 treden Frida Kahlo en Diego Riviera in het huwelijk. Ze betreden hun eerste woning in het centrum van Mexico Stad. Frida raakt onder de ideologische invloed van Diego en vindt aansluiting bij de kring van Mexicaanse kunstenaars die een zelfstandige Mexicaanse kunst “het Mexicanismo” nastreven. De bekendste stroming zijn de muralisten Diego Rivera, Jose Clemente Orozco en David Alfaro Siqueriros. Naast de muralisten waren ook schilderijen van Gerardo Murillo (dr. Atl) van grote invloed. Deze drang naar de Mexicaanse oorsprong is terug te zien in Frida’s werk o.a. in de opvallende kleuren en motieven.
Begin 1930 raakt Frida zwanger maar door een ‘ongunstige ‘ligging’ moet Frida haar eerste abortus ondergaan. Doordat de omstandigheden voor de Mexicaanse Muralisten in eigen land door to doen van de president Plucatarco Elias Calles sterk verslechterd waren besloten Diego Rivera enkele opdrachten in de Verenigde Staten aan te nemen waardoor het echtpaar in november 1930 maar San Francisco verhuisde. Frida Kahlo komt daar in contact met de arts dr. Leo Eloesser. Ze krijgt groot vertrouwen in hem en hij blijft haar medisch adviseur tot het eind van haar leven. De pijn en deformaties in haar rechterbeen nemen echter toe. In Juli van dit jaar keert het echtpaar voor korte tijd terug naar Mexico. In april 1932 verhuist het echtpaar naar Detroit, waar Rivera voor het Detroit Institute of Arts een Fresco met als thema “moderne industrie” gaat maken. Op 4 juli eindigt, na drie en een halve maand de tweede zwangerschap van Frida Kahlo in een miskraam, waarvoor ze in het Henry Ford Hospital werd behandeld. Frida gaat voor korte tijd terug naar Mexico nadat op 15 december haar moeder tijdens een galblaas operatie overlijd.
In maart 1933 verhuist het paar van Detroit naar New York, waar Riveria een muurschildering in het Rockefeller Center gaat schilderen. Terwijl Diego gefascineerd bleef van de Amerikaanse cultuur had Frida genoeg van van het kapitalistische Amerika en spoorde aan op een terugkeer naar Mexico. Diego werd vervolgens voortijdig van zijn opdracht ontheven nadat hij een voorman in zijn fresco de trekken van Lenin had gegeven. In december van hetzelfde jaar keren Frida en Diego terug naar Mexico en betrekken een nieuw huis in San Angel. In 1934 moet Frida Kahlo vanwege ‘infantilisme van de ovaria’ na drie maanden zwangerschap opnieuw een abortus ondergaan. Ook verslechtert de toestand van haar rechtervoet. Frida was op de hoogte van de diverse affaires die Diego er op nahield. Diego krijgt zelfs een verhouding met Frida’s zus Christina nadat zij voor meerdere werken van hem poseerde. Frida schildert haar frustraties van haar af in het schilderij “Unos Cuantos Piquetitos” waarop Frida naakt en door Diego meerder malen met een mes gestoken op bed is afgebeeld.
Begin 1935 verlaat Frida het huis in San Angel en gaat in een appartement in het centrum van Mexico Stad wonen. tevens laat ze zich door een oude Cachuchas kameraad adviseren over een eventuele scheiding met Diego. Om te ontvluchten van de belaste affaire tussen Diego en haar zus Christina gaat Frida met twee Amerikaanse vriendinnen naar New York daar leert zij de Amerikaanse beeldhouwer Isamu Noguchi kennen en begint een verhouding met hem. Aan het einde van het jaar nadat de liefdesrelatie tussen haar zus en Diego voorbij is keert Frida terug in hun gemeenschappelijke huis wordt ze voor de derde keer aan haar voet geopereerd. Wanneer in Spanje de burgeroorlog uitbreekt spreekt politiek Frida weer aan en richt ze samen met sympathisanten een burgercomité op ter ondersteuning van de Spaanse republikeinen. Deze interesse voor politiek brachten Frida en Diego weer dichter bij elkaar.
Het echtpaar zette zich in voor het accepteren van de asielaanvraag van Trotski aan de Mexicaanse regering onderleiding van president Lazaro Cardenas. Nadat Rusland Trotski uitwees naar Noorwegen stemde de president in met het verzoek en op 9 januari 1937 arriveerde Leo Trotski en Natalia Sedova in de haven van Tampico. Frida en Leo brachten veel tijd met elkaar door dat resulteerde in een kortstondige liefdesrelatie. De verhouding eindigde in juli 1937 en op de verjaardag van de Russische revolutie op 7 november 1937 ontving hij ter ere van zijn verjaardag een zelfportret.
André Breton, een van de belangrijkste figuren van het Surrealisme en Jacqueline Lamba komen in April 1938 naar Mexico om Trotski te ontmoeten. Ze verbleven bij Guadalupe Marín, de vroegere vrouw van Diego Rivera, en maken kennis met het echtpaar Kahlo-Rivera. Dankzij Breton kreeg ze haar eerste belangrijke buitenlandse expositie. Frida’s carrière als kunstenares nam een vlucht toen in oktober 1938 de galerie van Julien Levyin New York haar werk presenteerde tijdens een solo-expositie. Frida zelf had nooit ingezien wat haar werk anderen kon bieden. Zelfs na haar eerste grote verkoop aan de Amerikaanse filmacteur Edward G. Robinson in de zomer van 1939 veranderde deze mening niet. Tijden shaar verblijf in New York begint Frida een liefdesverhouding met de fotograaf Nicolaas Muray. In 1939 reist Frida naar Parijs, waar in maart haar werken worden tentoongesteld in galerie Renou et Colle en waar ze de surrealistische schilders leert kennen. Na haar terugkeer naar Mexico trekt ze in het ouderlijk huis in Coyoacán. Aan het einde van het jaar scheiden Frida Kahlo en Diego Rivera.
In september 1940 reist Frida naar San Francisco om zich door dr. Eloesser te laten behandelen. Diego in San Fransico werkzaam aan een opdracht gegund door “The Golden Gate International Exposition” vroeg Frida Kahlo opnieuw ten huwelijk en trouwden op 8 december voor de tweede keer. Frida had wel een aantal eisen: ze wild financieel voor zichzelf zorgen met de opbrengsten van haar schilderijen, ze zou de helft van het huishouden betalen en dat er geen sexueel contact meer zou plaats vinden. Een jaar later op 14 april overlijdt Frida’s vader Guillermo Kahlo aan een hartaanval. Het echtpaar Kahlo-Rivera trekt vanaf die tijd in het ‘blauwe huis’ in Coyoacán. Diego Rivera gebruikt het huis in San Angel als atelier. Frida Kahlo begint een dagboek bij te houden. In 1942 treed Frida toe tot het “Seminario de Cultura Mexicana”. Dit is een organisatie ter ondersteuning van de verspreiding van de Mexicaanse cultuur, het organiseren van tentoonstellingen en voordrachten.
In 1942 werd de beeldhouwschool in Mexico stad veranderd in de kunstacademie voor schilderkunst en plastiek genaamd “La Esmeralda”. De acedemie onderscheidt zich vooral door de Mexicaannationale overtuiging van haar docenten waaronder Frida Kahlo. Door haar slechter wordende gezondheid wordt ze al na enkele maanden gedwongen het onderwijs thuis in Coyoacán te geven. Frida werd gedwongen om vanaf deze tijd een stalen korset te dragen zoals ze deze afgebeeld in haar zelfportret “De gebroken Zuil” . In Coyoacán blijven vier jonge kunstenaars bekend onder de naam Los Fridas haar trouw. In 1946 krijgt Frida de nationale prijs van het ministerie van Cultuur voor het schilderij Mozes. Ze wordt in New York aan haar wervelkolom geopereerd. In 1948 wordt Frida opnieuw lid van de communistische partij van Mexico.
Frida wordt in het jaar 1950 het totaal zeven keer aan haar wervelkolom geopereerd en brengt negen maanden door in het ziekenhuis. Na ontslag uit het ziekenhuis in 1951 moet ze zich meestal per rolstoel voortbewegen. Van nu af aan moet ze voortdurend pijnstillende middelen nemen. Frida neemt in 1952 deel aan de handtekeningenactie ter ondersteuning van de vredesbeweging. Diego Rivera beeldt haar bij de bezigheid af in het muurschilderij De nachtmerrie van de oorlog en de droom van de vrede. In het voorjaar van 1953 organiseerde Lola Alvarez Bravo in haar galerie de eerste tentoonstelling in Mexico met uitsluitend werken van Frida Kahlo. Ondanks dat de doktoren Frida ontmoedigde om bij de opening aanwezig te zijn werd Frida met de ziekenwagen vervoerd en verscheen met bed en al op de opening. De amputatie van haar rechterbeen tot aan haar knie bracht Frida in een diepe depressie. In deze periode schildert Frida een aantal stillevens met voornamelijk fruit als thema. Bekend is het werk “Vida La Vida” waaraan de band Coldplay in 2008 een nummer naar vernoemde. Frida krijgt longontsteking, maar neemt, terwijl ze nog herstellende is, tegen de raad van de arts deel aan een demonstratie tegen de Amerikaanse interventie in Guatemala. Op 13 juli 1954 overlijdt Frida Kahlo in het ‘blauwe huis’ zeven dagen na haar 47e verjaardag. Een dag eerder had ze Diego ter ere van hun 25e huwelijk op 21 augustus een cadeau gegeven en afscheid genomen met de woorden: “Ik voel dat ik je al gauw ga verlaten.” De officiële doodsoorzaak was een longembolie maar haar zelfmoordgedachten beschreven in haar dagboek sluiten een vrijwillige dood niet uit.
Vier jaar later in 1958 vond de opening van het Museo Frida Kahlo plaats, dat volgens de wil van de in 1957 overleden Diego Rivera aan het Mexicaanse volk werd geschonken. In 2002 vertolkte Selma Hayek de rol van Frida Kahlo in de door Julie Taymor geregisseerde film FRIDA. 2017 zal Frida herleven in het in het prachtige live on publiek toneelstuk door Look & Smile met in de hoofdrollen Wanda Joosten (Frida Kahlo), Ronald van Rillaer (Diego Rivera) en Myriam Mulder (Cristina Kahlo) een hele belevenis om als toeschouwer mee tussen het leven van Frida & Diego te zitten aangevuld met Mexicaans eten en drank en dieren die constant in het geheel meelopen. Dit is zeker niet te missen, geniet ervan.
