Pascal Cools, managing director van Flanders DC, dook in zijn pen en roept op om, nu meer dan ooit, beroep te doen op de expertise van de creatieve sector. De coronacrisis vergt verbeeldingskracht en creativiteit!

In De Tijd stond vorig weekend een voorstel van exitplan uit de lockdown, opgezet door een groep van experts op initiatief van econoom Geert Noels. Het moest voor hem, terecht, multidisciplinairder dan enkel politici en virologen. Het plan is alvast een goede start. Alleen is de expertengroep wat mij betreft nog steeds te eenzijdig opgebouwd. Ik zie dokters, economen en ‘techies’. Gesterkt door een statement van de OESO met dezelfde insteek is dit dan ook een oproep om van in het begin specialisten in gedragsverandering, systeemdenken, empathie en verbeelding mee te nemen. En laten die nu net in creatieve sectoren zoals design, communicatie, gaming, kunsten,… zitten. Ik verklaar me nader.

Als er iets duidelijk is geworden in de laatste weken, dan is dat eenduidige, tijdige en voor iedereen bereikbare communicatie absoluut prioriteit nummer één is. Mondmaskers ja of nee, welke winkels mogen nu wanneer open, hoe zit het nu met de bezoeken aan rusthuizen,… Mensen weten het niet altijd meer en dat geeft onzekerheid. Laat ons bij het bepalen van de exitstrategie al zeker communicatie- en mediaspecialisten betrekken. Zij moeten aftoetsen of en hoe voorstellen bij de mensen gebracht kunnen worden.

Informatie en maatregelen goed communiceren is echter niet voldoende. Sommige mensen zijn ook bang. Durven we binnenkort allemaal samen terug op het openbaar vervoer of die gemeenschappelijke werkvloer? We gaan hen moeten overtuigen van de exitmaatregelen en vertrouwen kweken. Hiervoor heeft zo’n taskforce empathie nodig. Naast communicatiespecialisten heb je psychologen, sociologen maar vooral mensen nodig die overtuigend een verhaal kunnen ontwikkelen en brengen zoals social designers, scenarioschrijvers of TV-makers. Gebruik die vaardigheden!

Er zullen immers ook mensen zijn die het allemaal ‘overdreven’ vinden en die gewoon zoals voorheen willen verder doen. We staan echter voor een, al dan niet tijdelijke, noodzakelijke cultuurverandering: social distancing, thuis blijven indien men ziek is, handen wassen, mondmaskers dragen (of toch niet?),… En we moeten kunnen vertrouwen dat iedereen daar zijn of haar rol in speelt. Daar hebben we onze Vlaamse creativiteit echt nodig: je kan immers aan kinderen zeggen ‘Pest niet’ of je kan creatieve acties zoals ‘Stip it’ bedenken. Ondertussen weten we wat er het beste werkt.

We gaan ook zaken anders moeten organiseren. Of het nu naar een festival gaan is, gezamenlijk aan een machine in een fabriek werken, een vliegreis maken of aanschuiven in de wachtruimte van het gemeenteloket. Dit alles zal voor een lange tijd en misschien wel permanent anders moeten. En daar komen zowel service, social als product designers aan te pas. Mensen die vanuit observaties van het menselijk gedrag en met design management principes zowel de processen, de infrastructuur als de ‘gedragsregels’ helemaal herontwikkelen. Laat hen daarom ook van in het begin mee nadenken over de exitstrategie.

Daarnaast is het nu al duidelijk dat veel zaken digitaler zullen verlopen. Het is daarom goed dat er in de taskforce technologen zitten. Maar leraren geven aan dat ze hun leerlingen toch niet zo makkelijk kunnen betrekken via die PC en een wereldwijd festival via Zoom of Google Hangouts is leuk voor even, maar uiteindelijk toch niet echt meeslepend. Er moet dus ook nagedacht worden over hoe die technologie ten volle een beleving kan faciliteren die een alternatief kan bieden voor een live-event, op welke manier we kinderen écht kunnen engageren om digitaal onderwijs te volgen en misschien ook wel hoe we al die thuiswerkers kunnen blijven motiveren. Waarom dan niet van in het begin specialisten in gamification of VR/AR betrekken? Zij kunnen direct zien welke acties via ‘nudging’, spel- en grafische elementen ondersteund kunnen worden.

Iemand zei me ooit “Economisch Vlaanderen is 500 man groot en je vindt ze elk jaar op dezelfde events waar ze hetzelfde zeggen tegen dezelfde mensen”. Ik wil de capaciteiten van die captains of industry, intermediairen en economen absoluut niet onderschatten maar de grootste crisis sinds WOII vergt meer verbeeldingskracht en creativiteit dan deze usual suspects hebben. Overheden gaan moeten inzien dat naast een economische strategie er ook een culturele strategie nodig is om mensen te leren omgaan met en aanvaarden van de nieuwe ‘setting’ die corona heeft gecreëerd in de wereld. Die strategie bouw je niet alleen met economen of wetenschappers. Laat ontwerpers, marketeers, verhalenvertellers, kunstenaars en gamedevelopers mee nadenken over zowel de nabije als de verdere toekomst. We gaan er zo beter en sneller uitkomen.

Foto: www.flandersdc.be