De Ierse kunstenares Cathy Wilkes (°1966, Belfast, woont en werkt in Glasgow, UK) vertegenwoordigt Groot-Brittannië op de 58e Biënnale van Venetie en presenteert er een grote solotentoonstelling met nieuw werk. De persopening is op 7 mei 2019.

Wilkes, die ook door de Brusselse galerie Xavier Hufkens vertegenwoordigd wordt, is de derde vrouwelijke kunstenaar op rij die werd uitgekozen om het Britse paviljoen te vullen met een soloshow, na Phyllida Barlow in 2017 en Sarah Lucas in 2005.

Wilkes bouwde de afgelopen 25 jaar een coherent en uniek oeuvre uit. Ze wordt algemeen erkend als een van de meest invloedrijke kunstenaars die vandaag in het Verenigd Koninkrijk werkzaam is. Eerder vertegenwoordigde ze al Schotland op de Biënnale in 2015, als onderdeel van de groepstentoonstelling Selective Memory’. In 2016 ontving ze de Maria Lassnig-prijs en in 2017-2018 presenteerde het MoMA PS1 in New York de grootste solotentoonstelling van haar werk tot nu toe.
De tentoonstelling van Wilkes in het Britse paviljoen bestaat volledig uit nieuw werk, waaronder sculpturale installaties, objectarrangementen, schilderijen en prints, die van ruimte naar ruimte overvloeien. Door haar afgemeten creatieproces experimenteert Wilkes met allerlei soorten media en materialen en verzamelt ze talloze ingrediënten. Het resultaat is de opeenhoping van al deze samenstellende delen. Haar werk toont de verdwijning en dematerialisatie van het leven en de afwezigheid en anonimiteit van de auteur. Haar werken, die allemaal zonder titel zijn, maakt van ons allen niet-ingewijden; samen hebben we dezelfde capaciteit.

Dr. Zoe Whitley, curator, Tate Modern en curator van het Britse paviljoen op de Biënnale Arte 2019: “We zijn verheugd een compleet nieuw oeuvre van Cathy Wilkes te mogen presenteren. Haar inventiviteit, nieuwsgierigheid en uniek denken hebben zowel een ambitieus als boeiend resultaat opgeleverd. Wilkes creëert ruimte voor ons om het volledige emotionele potentieel van haar materialen te ervaren en nodigt ons uit om deel te nemen aan haar onmiskenbare esthetiek.”

Foto’s: Club Paradis