Om digitaal zo weinig mogelijk mensen uit de boot te laten vallen, zou de overheid structurele maatregelen moeten nemen. “Denk bijvoorbeeld aan een uitbreiding van het sociaal tarief voor internet en telefonie, gratis wifi op openbare plaatsen en een verlaging van de btw op een internetverbinding”, zeggen de auteurs van het Jaarboek Armoede.

10% van de Belgische huishoudens heeft thuis geen internet. Deels is dat te wijten aan een gebrek aan financiële middelen, deels aan een gebrek aan vaardigheden, soms ziet men ook gewoon de noodzaak niet in. Onze samenleving digitaliseert verder, met bijvoorbeeld massaal thuisonderwijs tijdens de coronapandemie. Ook e-government, online banking en e-commerce nemen een hoge vlucht. Mensen riskeren zo digitaal uitgesloten te worden, waardoor onder meer de kansen op het vinden van een job slinken.

Er moet dus ingezet worden op digitale inclusie, stellen de auteurs van het Jaarboek Armoede en Sociale Uitsluiting 2020, gecoördineerd door de Universiteit Antwerpen. Publieke en middenveldorganisaties spelen een belangrijke rol om mensen te begeleiden en leerkansen te bieden. Naast online bereikbaarheid moet men volgens het Netwerk tegen Armoede blijven inzetten op laagdrempelige, bereikbare en persoonlijke dienstverlening. Dat is ook van belang tijdens een lockdown. “In tijden van social distancing valt immers ook de digitale ondersteuning die mensen van vrienden, familie of collega’s krijgen, vaak weg”, zeggen Axelle Asmar, Leo Van Audenhove en Ilse Mariën (VUB).

Info niet alleen online
Digitale uitsluiting kan ook leiden tot een ongelijke gezondheid. Veel informatie over gezondheid in al haar aspecten is online te vinden. “Die informatie moet wetenschappelijk onderbouwd en eenvoudig te begrijpen zijn”, leggen Gilles Henrard en Sophie Lacroix (ULG) uit. “Maar ze moet vooral makkelijk toegankelijk zijn voor iedereen, en dus niet alleen online worden aangeboden. De communicatie moet ook aangepast zijn aan verschillende doelgroepen en in verschillende talen. Dit is des te relevanter in het licht van de bestrijding van corona.”

“Mensen in armoede krijgen wel eens het advies om hun internetabonnement op te zeggen om kosten te besparen. Enerzijds wordt internet dus als luxe beschouwd, anderzijds wordt van mensen wel verwacht dat ze alles digitaal meedoen”, stelt een vereniging waar armen het woord nemen, vast. “Toegang tot multimedia en internet in openbare plaatsen, liefst met de nodige ondersteuning, is een eerste stap, maar is onvoldoende.”

Goedkoper internetpakket
Het aanbod van Telenet voor een basis internetpakket van 5 euro per maand is een goed initiatief dat andere providers zouden kunnen volgen. “Maar de overheid kan ook voorzien in structurele maatregelen, zoals een uitbreiding van het sociaal tarief voor internet en telefonie, gratis wifi op openbare plaatsen of een verlaging van de btw op een internetverbinding”, opperen de makers van het Jaarboek Armoede.

Op woensdag 2 december 2020, van 10 tot 12 uur, organiseren de auteurs een online colloquium.

Foto: www.uantwerpen.be/jaarboek-armoede / www.uantwerpen.be