Richard Foqué definieert poëzie als vechten met de taal, zich vrij maken van haar regels en elk woord wegen op de weegschaal van het zeggen. Het is de kunst van het schrappen eerder dan de kunst van het schrijven. Want het woord dat er niet staat is even belangrijk als dat wat er wel staat. Het is de kunst van het weglaten, van de suggestie en van het ongrijpbare. Daarom zijn volgens Foqué dichters de wapensmeden van de taal. Zij verkennen de grens tussen macht en onmacht van het woord voor het geschreven wordt. Zij zijn als het ware de magiërs die een irrationele wereld trachten te bezweren.
In zijn poëzie zoekt Foqué steeds maximale zeggingskracht met minimale middelen. Zijn bundels zijn sterk gestructureerde composities, waarbij ritme en cadans essentieel zijn, maar evenzo de metaforische gelaagdheden en de meerduidige lezing van de verzen.
Bert Bevers stelde deze Parnassusbloemlezing samen, die helder wordt ingeleid door prof. dr. em. Antoon Van den Braembussche.
En aan het einde verliest de taal het woord
de tijd zijn betekenis zelfs de herinnering
dat je ooit bent geweest
uit lucht gebeiteld
in de aarde geëtst
in een wereld zonder namen.
Wat rest zijn lijnen een handvol tekens
verdwaalde stappen langs een vloedlijn
getekend straks door water gewist
door de tijd verlaten.
Verdwijn in het landschap
kras een dier in de rots.
RICHARD FOQUÉ (1943) is gewoon hoogleraar emeritus, ingenieur-architect en dichter. Als dichter debuteerde hij in 1967 bij De Bladen voor de Poëzie. 
Ondertussen verschenen van hem negen bundels, en werden zijn gedichten gepubliceerd in diverse bloemlezingen en literaire tijdschriften. Zijn gedichten werden vertaald in het Engels, Frans, Duits, Pools en Indonesisch.
Softcover; 192 pagina’s.
Auteur: Richard Foqué (foto Guy Foqué)
Titel: Alleen maar later
Uitgeverij: P
ISBN: 978 94 92339 65 2
Thema: poëzie
Prijs: € 20,00