In juni 2015 lanceerde Vogelbescherming Vlaanderen haar ambitieuze campagne ‘Schiet in actie’ in een poging de jachtplannen in Vlaanderen transparanter te maken, en vooral: om waarheidsgetrouwe en correcte jachtplannen te bekomen. De resultaten spreken voor zich: niet minder dan 757 deelnemers ‘schoten in actie’ en Vogelbescherming Vlaanderen liet in totaal 867 percelen controleren door de bevoegde arrondissementscommissarissen. Maar liefst 79% van dat aantal (686 percelen) bleek zonder medeweten en dus zonder toestemming van de eigenaars van die percelen in een jachtplan opgenomen. In totaal werd op die manier 231 ha illegaal ingekleurd terrein officieel jachtvrij, gelijk aan ongeveer 346 voetbalvelden. Absolute koplopers zijn de provincies Antwerpen en Oost-Vlaanderen met respectievelijk 76 ha en 73 ha geschrapte percelen. Het Antwerpse arrondissementscommissariaat kleurde niet minder dan 189 van de 262 percelen uit (72%). In Oost-Vlaanderen ging het zelfs om 247 van de 262 percelen (94%)! In Limburg, West-Vlaanderen en Vlaams-Brabant werden respectievelijk 41 ha, 26 ha en 15 ha jachtterrein geschrapt.
Vogelbescherming Vlaanderen vermoedde al langer dat heel wat jagers graag buiten de lijntjes kleuren bij het jaarlijks indienen van hun jachtplan. Ze moeten immers maar liefst 40 hectare aaneengesloten terrein bijeensprokkelen om met het geweer te mogen jagen. Dergelijke grote aaneengesloten stukken worden in het dichtbevolkte Vlaanderen met de dag schaarser. Als je heel wat jachtplannen van dichterbij bekijkt, merk je al snel dat volledige dorpen, kerkhoven, openbare gebouwen, scholen, tuinen, noem maar op, steevast mee ingekleurd worden op een dergelijk plan. Dit vaak zonder medeweten en dus ook zonder toestemming van de eigenaar van de percelen. En dat kan niet. Daarom ook dat Vogelbescherming Vlaanderen in de eerste plaats zo veel mogelijk burgers wil sensibiliseren over deze problematiek en hen wil aanzetten om hun percelen te laten nakijken en – indien nodig – uit de illegaal ingekleurde jachtplannen te laten schrappen.
Deze eerste oefening leert ons vooral dat we slechts het topje van de ijsberg hebben gezien. De door de arrondissementscommissarissen uitgekleurde 
percelen maken meestal deel uit van grotere clusters gelegen in woongebieden, verkavelingen, enz. die grenzen aan open ruimte zoals weiden, velden of bossen. Het ligt voor de hand dat de omliggende percelen in deze zones in hetzelfde bedje ziek zijn. We durven zelfs vermoeden dat meer dan de helft van de provinciale oppervlakte zonder toestemming als bejaagbaar gebied door jagers en/of wildbeheereenheden is ingekleurd.
Tijdens het verloop van haar campagne botste Vogelbescherming Vlaanderen op de uiterst logge, obscure en sterk verouderde procedure om de jachtplannen te wijzigen. Anno 2017 zijn de jachtplannen nog steeds niet digitaal en voor iedereen online te raadplegen. Men dient zich effectief te verplaatsen naar het arrondissementscommissariaat in de provinciehoofdplaats om de jachtplannen – vaak op papier – in te kijken. Een fotokopie of foto maken mag zelfs niet. Stelt iemand vast dat zijn of haar perceel onrechtmatig is ingekleurd, dan moet die persoon als eigenaar die nooit eerder toestemming gaf tot opname zélf zorgen voor een eigendomsbewijs om het uit het desbetreffende jachtplan te laten schrappen. De omgekeerde wereld! Doordat alle arrondissementscommissariaten lichtjes verschillende werkwijzen hanteren en blijkbaar sterk onderbemand zijn, duurde het ook bijzonder lang om het gros van onze resultaten te bekomen.
Minister Schauvliege belooft beterschap. Tegen de zomer 2017 zouden alle plannen online te consulteren moeten zijn. Zo krijgen we onmiddellijk een scherper beeld over de omvang van het gesjoemel met de plannen. Ondertussen roepen wij iedereen op om zijn of haar perc(e)el(en) via de website www.schietinactie.be aan te melden om na te kijken of het al dan niet in jachtgebied ligt.
Foto 1: Percentage illegaal ingekleurde percelen per Vlaamse provincie ten opzichte van het aantal beoordeelde percelen
Foto 2: Aantal hectare uitgekleurd jachtterrein per Vlaamse provincie